Dusk Till Dawn - E'Dawn

08

~ 14-09-2018 ~

"We hebben de zaak zorgvuldig onderzocht, het bewijs is duidelijk. De verdachte zijn DNA is gevonden op zowel het wapen als het slachtoffer wat er op wijst dat hij de enige mogelijke dader kan zijn." de aanklager kijkt de zaal rond. "Ik ben van mening dat hij schuldig is en de straf verdient te krijgen die vast hangt aan het plegen van een moord op voor bedachte rade. Aangezien vele bewijzen die we hebben gevonden er op wijzen dat dit een plan is die hij voor een langere tijd van plan was uit te gaan voeren." maakt de man zijn verhaal af waarna hij weer plaats neemt op zijn stoel. De rechter knikt even en laat de conclusie en wens van de aanklager langzaam tot zich doordringen. Dan richt ze haar blik op advocate Baek die zich vrij stil had gehouden dit eerste deel van de rechtszaak. "Advocate Baek, het is jouw beurt om voor de laatste keer je standpunt te bewijzen."
Het meisje knikt even en staat op, ze kijkt naar de oudere vrouw. "Ik zou graag een nieuwe verdachte willen introduceren." Yeon Mi kijkt de zaal in, ze pakt de afstandsbediening van het grote scherm van de houten tafel en klikt het scherm aan. Een foto van een auto die geparkeerd staat bij de garage verschijnt in beeld. "Deze foto is gemaakt op de dag van het misdrijf rond half vijf in de namiddag." begint Yeon Mi te vertellen. "Ik heb nagetrokken op wie zijn naam deze auto stond geregistreerd en ben er achtergekomen dat het een auto is van Moon Sang Hun." iedereen in de zaal maakt een geschokt geluidje, ze draaien zich om naar de zakenman die achter in de zaal zit. De man heeft een soort ijzige blik in zijn ogen, zijn kaken heeft hij op elkaar geklemd.
"Dit lijkt mij bewijs genoeg om meneer Moon te kunnen ondervragen." gaat het meisje verder. De rechter kijkt even naar de oudere man in de zaal en knikt vervolgens. "Goed, ondervraag hem maar." twee politie agenten die bij de deur ter bewaking staan pakken de man bij zijn armen vast en drukken hem richting de stoel waar hij plaats op moet gaan nemen. "Rustig maar, ik kan zelf wel lopen." gromt de man die zich uit de mannen hun greep rukt, hij trekt zijn pak recht en loopt dan door de klapdeurtjes. Als hij langs Yeon Mi loopt om plaats te nemen op de stoel kijkt hij haar aan met een blik die ze niet helemaal kan plaatsen, maar eerlijk gezegd kan het haar ook niet zoveel schelen wat hij van haar denkt.
"Meneer Moon, volgens mij zijn we allemaal wel nieuwsgierig naar wat uw auto daar deed op de tijd van het misdrijf." Yeon Mi wijst even naar de foto die nog steeds afgebeeld staat, naast de foto staat een foto van het bewijs dat die auto op Moon Sang Hun zijn naam staat. Ze had de foto er bij gezet als bewijs dat ze het verhaal niet uit haar duim staat te zuigen. De man schraapt zijn keel voordat hij antwoord geeft op die vraag. "Volgens mij is het wel duidelijk toch? Het is een garage, mijn auto werkte niet meer zoals het moest dus wou ik hem laten checken. Maar er was niemand dus ben ik daarna weer weg gegaan." legt de man uit, iedereen in de zaal luistert met ingehouden adem naar het verhoor. Moon Sang Hun heeft een vrij goede reputatie en staat in Busan bekent als een zakenman die veel heeft gedaan voor goede doelen en het volk van Busan. Geen van hen kan geloven dat hij een moord heeft gepleegd. Maar de burgers zijn dan ook niet op de hoogte van het feit dat die man vrij weinig heeft gedaan voor het goede doel, alles was om zijn eigen zakken nog meer te vullen.
"Dan is het wel erg opmerkelijk dat u niks heb meegekregen van het misdrijf dat precies plaats heeft gevonden op de tijd dat u aanwezig was in de garage." Yeon Mi slaat haar armen over elkaar, met opgetrokken wenkbrauw kijkt ze de man aan. "Ik ben een drukke zakenman die altijd bezig is in het belang van het volk van Busan." geeft hij als verklaring. Yeon Mi knikt even, ze wist dat hij dit zou gaan zeggen. "Ik heb even opgezocht, maar er is geen enkele garage hier in de buurt die uw auto na heeft gekeken. Lijkt er op dat alles prima is met uw auto. Ik heb wel gezien dat u ook met deze auto naar de rechtszaal bent gekomen."
Even blijft het stil. Yeon Mi haalt eens diep adem.
"Moon Sang Hun, ik zou u graag willen geloven op uw woord. Maar na het volgende filmpje te hebben gezien gaat dat wel lastig." Yeon Mi haalt een filmpje tevoorschijn op het grote scherm. Het is een bewakingscamera die bij de achteringang van de garage stond. Op het filmpje is te zien hoe Moon Sang Hun een bijna bewusteloze, ernstig verwonde Son Sung-jin de garage in sleept. Bloed is duidelijk te zien op het overhemd en gezicht van de zakenman. Het is niet zijn bloed maar dat van de man die hij achter zich aan sleept. Vervolgens flitst het beeld over naar een filmpje dat gefilmd is op het dak, nog een van die geheime camera's die Hyo-jong geplaatst had. Op het filmpje is te zien hoe Sang Hun de andere man naar beneden drukt, Hyo-jong komt aangerend om zijn oom te redden maar hij is te laat.
De zaal is er stil van, Moon Sang Hun weet zelf ook niet zo goed hoe hij moet reageren.
Yeon Mi kijkt even kort naar Hyo-jong die haar een zachte glimlach schenkt alsof hij wil zeggen 'goed gedaan, ik wist dat het je zou lukken'.
"Het bewijs lijkt me duidelijk genoeg. Op het filmpje is te zien hoe Moon Sang Hun de verwonde Son Sung-jin van het dak gooit. Ik ben van mening dat Kim Hyo-jong onschuldig is. De echte dader is namelijk Moon Sang Hun." maakt het meisje haar verhaal af.
Alle aandacht is op de rechter gericht. "Na het zien van dit bewijs vind ook ik dat de verdachte onschuldig moet worden verklaard." de aanklager staat op van zijn stoel, hij heeft een zelfverzekerde blik in zijn ogen als hij de woorden uitspreekt. Ook is het duidelijk te zien dat het moeilijk voor hem is er aan toe te geven terwijl hij in eerste instantie zo van het tegendeel overtuigd was. Yeon Mi kan een klein glimlachje niet weerstaan. Als de aanklager ook zijn onschuld aanvraagt kan de rechter moeilijk nee zeggen.
"Goed dan." mompelt de vrouw die de houten hamer oppakt en er drie keer mee op de tafel slaat. "Bij deze verklaar ik Kim Hyo-jong onschuldig en is hij vrij om te gaan en staan waar hij wil."

"Can you feel where the wind is
Can you feel it through
All of the windows
Inside this room
It's only you that can stop it"