V: Uyudun mu?
V: Yok, çevrimiçisin?
V: Bir şey mi oldu?
Göksan: Yok, bir sorun yok.
Göksan: Bizimkiler gruba salak salak yazmışlar da, ona bakıyorum.
Göksan: Sen neden uyumadın?
V: Bilmiyorum.
V: Aslında biliyorum ama söylemek istemiyorum.
Göksan: Neden, ne oldu?
V: Birini, neden babası bırakır?
V: Bir evlat, babasına yük olur mu ki?
V: Neden yani.
V: Tek sorum bu.
V: Ben bunu hiçbir zaman anlayamadım, anlayamayacağım da sanırım.
Göksan: Bence kendini üzme.
V: Demesi çok kolay geliyor.
V: Mutlu bir ailen var, baban anneni bıraksaydı, ne olacağını tahmin bile edemezsin.
V: Ama ben sana ufak bir kesit vereyim.
V: Annen kendini işine verecek,
V: Sen hep yük olduğunu düşüneceksin,
V: Suçu hep kendinde arayıp, kendini bitireceksin.
V: İnsanlardan farklı olmak zorunda olacaksın.
V: Neden?
V: Çünkü hep bir yanın eksik.
*ABİ BANA NEDEN NORMAL AİLE YAZAMIYORSUN DEMEYİN. BİLMİYORUM.
B İ L M İ Y O R U M. NORMAL BİR ŞEKİLDE EVDE ANALI BABALI NASIL YAŞANIYOR, BİLMİYORUM. ONDAN YAZAMIYORUM, KOYUYOR. HOH. NEYSE, BÖLÜM ATMAYA DEVAM EDER MİYİM BİLMİYORUM. UYANIK MISINIZ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
gök|texting
Short Story→tamamlandı Gelmeyenin Gelişi adlı kitabımın, yan kitabıdır. V: Bak, şimdi bir şarkı aç rastgele. V: O satırlarda, kendine de denk gelirsin bana da. V: Ama bize denk gelmezsin, neden biliyor musun? V: Çünkü biz yokuz Göksan.
