Göksan: Özür dilerim.
Göksan: Kabaca konuştuğum, kırdığım anlar için.
Göksan: Haklısın, gözümü açmam gerekirdi.
Göksan: Birilerini ona benzettiğim için, sevemezdim.
Göksan: Ya da çıkamazdım.
V: Biliyor musun, her zaman seni affederim.
V: Kendi canını yakmadığın sürece, benim canımı çıkarsan bile, severdim.
V: Ben seni öyle saf seviyorum ki,
V: Kendim bile şaşırıyorum.
V: Göksan, unut onu.
V: Lütfen.
V: Böyle olmaz çünkü bu.
V: Ben seni unutamıyorum, canımı yakıyorsun buna bile razıyım ama sen bunu kaldıramazsın.
V: İyi ol.
V: Başkasıyla mutlu da olabilirsin,
V: Ama yeter ki iyi ol.
V: Tek istediğim bu Göksan.
V: Benimle ya da bensiz, iyi olsan bile yeter.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
gök|texting
Short Story→tamamlandı Gelmeyenin Gelişi adlı kitabımın, yan kitabıdır. V: Bak, şimdi bir şarkı aç rastgele. V: O satırlarda, kendine de denk gelirsin bana da. V: Ama bize denk gelmezsin, neden biliyor musun? V: Çünkü biz yokuz Göksan.
