Τετάρτη 24 Ιουνίου.

"Ναι Ναι ναι περασαμε " Είπα και άρχισα να χοροπηδάω και τα παιδια γελούσαν έπεσα ξαφνικα πανω σε κάποιον αλλά δεν άνοιξα τα μάτια μου και τον αγκάλιασα αλλα αυτος ανταπέδωσε τα παιδιά είχαν σταματήσει να γελάνε και είχαν σοβαρεψει. Βγηκα και εγώ από την αγκαλιά του και τον κοίταξα.
"Πρέπει να φυγω" Είπα σοβαρά και άρχισα να τρέχω. Πήγα στο πίσω μέρος του σχολείου και καθησα στο παγκακι έβγαλα ένα τσιγάρο και το άναψα.

"Αυτό ξέχνα το " Είπε και πηρε το τσιγάρο από το χέρι μου
"Δεν σε κατάλαβα;" Είπα και σηκωθηκα όρθια
"Δεν θα τα λες εσύ σε μένα αυτά και θα τα κάνεις εσύ κατάλαβες τώρα" Εκανα να φυγω αλλά δεν με άφησε. "Γιατί έφυγες έτσι"
"Γιατί μου είπες να μείνω μακριά σου αν θυμάμαι καλά και επίσης συγγνώμη για πριν έγινε καταλαθος"
" Έμμα εγω... "
"Εσυ τι;" Είπα και ξαφνικά βρέθηκα στα χέρια του με τα χείλη μας ενωμένα αλλά όχι δεν θα ανταποδώσω. Τον έσπρωξα από πάνω μου και τον χτυπησα.
"Έμμα τι στο;"
"Όχι αγοράκι μου εγώ δεν είμαι σαν τις άλλες όπως είχες πει" Είπα και έφυγα από εκεί. Δάκρυα κύλησαν στα μάτια μου και πηγα στην αποθηκη μου εχω να πατησω 2 μήνες.

Μπήκα μέσα και κατευθείαν άλλαξα και έβαλα τα γάντια έβγαλα τους φακους και ξεκίνησα να βαραω τον σακο με δυναμη. Η πόρτα άνοιξε και μέσα μπήκε κάποιος. Δεν μπορουσα να δω ποιος είναι.

"Σου έλειψα;" Ακουγοντας αυτή την φωνή ανατρίχιασα.
"Πως έμαθες που βρίσκομαι;"
"Όλα μπορώ να τα μαθω εγώ ακόμα να το καταλάβεις;"
"Τι θες ;"
"Τον μικρό"
"Δεν προκειται"
"Δεν εννοώ τον Λεό τι να το κάνω το νιανιαρο όταν στην ομάδα μου εχω κατι πιο πολυτιμο"
"Τι πολυτιμο εχεις εσυ που μπορεί να πληγώσει εμένα;" Ειπα ειρωνικά και γυρισα να βγάλω τα γάντια μου
" Αρης Μακρης σου λέει κάτι το όνομα;" Γυρισα απότομα με γουρλωμένα μάτια.
"Τι θες ; "
"Εσένα.... "
"Θα με έχεις αλλά σε παρακαλώ άσε με να τον χαιρετήσω" ειπα και πήρα μια βαθιά ανάσα
"Έχεις 2 μήνες αλλιώς άλλον θα βρείς νεκρό μπροστά στην πορτα σου " Είπε και βγήκε έξω. 2 μήνες... 2 μήνες να του πω τα παντα....

Άρης POV

Ποιος ήταν αυτός; ποιος την απειλούσε για εμένα ; ήταν από την ομάδα αλλά ποιος;

Έβαλα μια μπλουζα και εφυγα από το σπίτι ήθελα να παρω αέρα. Περπατουσα στο δρόμο και κάποιος ή μάλλον κάποια έπεσε πανω μου.

"Συγγνώμη" Είπε χωρίς να σηκώσει το κεφάλι της. Ενας λυγμος βγήκε από το στόμα της.
"Δεν πειραζει... Είσαι καλά θες να σε παω κάπου"
"Οχι ευχαριστώ πολύ " Είπε και σήκωσε το κεφάλι της. Κοίταξα τα μάτια της και τα ξανθά μαλακια της μου έδωσαν να καταλάβω ποια είναι.
"Λία;"

Hellooo

Ειχα χρονο και λεω δεν ανεβαζω ενα κεφάλαιο και σημερα μωρέ;

Τι κάνετε; Πως είστε;
Ελπιζω καλά

Εγω υο προσπαθω λιγο αλλα ολα κομπλέ.

Μπηκε και η Λια στο παιχνίδι λοιπον. Η Έμμα ψαχνει το ημερολόγιο της και ρωτάει τον Αρη...... Ο Άρης λεει ψεματα. Καποιος την απειλή αλλα ποιος; γιατί; τι σχεση εχει αυτός με τη Λία και γιατί θελει τον Άρη;

Τα ερωτήματα αυτα θα εχουν απάντηση σε ολα τα υπόλοιπα κεφάλαια και οχι στο επόμενο....

Θα τα πουμεεεεε

Φιλουρεεες

~broken_silence που παει να διαβάσει γεωμετρία γιατι γράφει την Τρίτη 😔

Έρωτας στο ρινγκ ✔️Where stories live. Discover now