🥊 bonus 200k🥊

2.2K 83 10
                                    

Έμμας POV

Μπήκα φουριοζα μέσα στο σπίτι μας και εκλεισα την πόρτα πίσω μου. Μπήκα στην κουζίνα και έβαλα νερό σε ένα ποτήρι. Άκουσα τα κλειδιά στην πόρτα.
"Έμμα;... Εδώ είσαι.. Βρε αγάπη μου" πήγε να πει και έκανε να με πλησιάσει.
"Μην τολμήσεις...." Είπα αλλά με πλησίασε και με έβαλε ανάμεσα στα χέρια μου
"Ρε γατάκι..."
"Κι εκείνη γατάκι την έλεγες;" Είπα και έκανα να βγω από την αγκαλιά του αλλά με έσφιξε πάνω του.
"Εσύ είσαι το γατάκι μου... Καμία άλλη "
"Άστα αυτά δεν πιάνουν. Λέγε πως ήταν ψηλή; Κοντή;"
"Δεν έχει νόημα ρε Έμμα είναι από το παρελθόν. Πριν τα φτιάξω μαζί σου"
"Ναι αλλά γιατί το εκρυψες Άρη; Για να το εκρυψες κάτι σημαίνει... Τι σημαίνει; Τι άλλο κρύβεις;" Είπα και βγήκα επιτέλους από την αγκαλιά του.
"Ρε γατάκι"
"Λεγε πως ήταν"
"Αν σου πω θα σταματήσεις;"
"Ναι.. "
"Ήταν ψηλή... Ξανθιά... Και ήταν χορεύτρια" είπε και πήγα φουριοζα μέσα στο δωμάτιο.
"Ψηλή ξανθιά χορεύτρια.... Ε βέβαια ενώ εγώ είμαι κοντή μελαχρινή και όχι χορεύτρια..."
"Ρε Έμμα"
"Μην μου λες ρε Έμμα γιατί τα παίρνω περισσότερο...  "
"Ρε μωρό μου"
"Και δεν είναι αυτό την θυμάσαι κιόλας."
"Εσύ δεν μου είπες ότι άμα σου το πω θα τελειώσει;"
"Είπα ξειπα... Άκουσε εκεί ψηλή ξανθιά."
"Έμμα άκουσε με σε παρακαλώ βρε αγάπη μου"
"Καληνύχτα Άρη" είπα και φόρεσα τις πυτζάμες μου. Ξάπλωσα στο κρεβάτι και σκεπάστηκα. Καθησε  δίπλα μου και ήρθε για να τυλίξει τα χέρια του γύρω μου αλλα τραβήχτηκα.
"Σταμάτα γαμωτο σου ζήτησα συγγνώμη 25 φορες όσο ερχομασταν σπίτι. Ναι όταν ήμουν 16 τα είχα με την Βέτα αλλά δεν έμεινα με την Βέτα γαμωτο" είπε και σηκώθηκε από το κρεβάτι
"Ναι αλλά θυμάσαι την εμφάνιση της Άρη μου... " Είπα και τον πλησιασα
"Ξέρεις τι άλλο θυμάμαι;" Είπε  νευριασμενος.
"Τι;"
"Θυμάμαι τα δάκρυα σου όταν γεννησες την Ελευθερία.... Θυμάμαι την πρώτη φορά που σε είδα στο λύκειο. Θυμάμαι τότε που ανακάλυψα ποια πραγματικά ησουν... Θυμάμαι την πρώτη φορά που με φίλησες... Την πρώτη φορά που κοιμήθηκες μαζί μου... Εσένα την ημέρα του γάμου μας" είπε και τύλιξε τα χέρια του γύρω μου. Σκούπισα τα δάκρυα μου και του χαμογέλασα. Ένωσα τα χείλη μου με τα δικά του και τον φίλησα απαλά.
"Σε αγαπάω ρε βλάκα"
"Και εγώ σε αγαπάω γατάκι μου... Είμαστε εντάξει;" Ρώτησε και εγνεψα. Τον έσφιξα πάνω μου και με σήκωσε. Ξάπλωσε στο κρεβάτι και έκλεισε τα μάτια του με εμένα στην αγκαλιά του.
"Καληνύχτα γατάκι" είπε και χαμογέλασα.
"Καληνύχτα μωράκι μου"

(•••)

Άνοιξα τα μάτια μου και τον είδα δίπλα μου νευριασμενο.
"Καλημέρα..." Είπε και έκανα να τον φιλήσω αλλά απομακρύνθηκε
"Καλημέρα" είπε με νεύρο και σηκώθηκε.
"Ει τι συμβαίνει;" Είπα και τον πλησίασα.
"Τι συμβαίνει; Πολύ καλή ερώτηση... Με ξύπνησε το κινητό σου που χτυπούσε. Το σήκωσα." Είπε και τον κοιτούσα περίεργα.
"Και ποιος ήταν;"
"Α δεν ξέρεις;"
"Θα έπρεπε;"
"Ήταν ένας Φίλιππος από τη σχολή σου και ήθελε να δει αν θα βγείτε για καφέ τελικά σήμερα" είπε με νεύρο
"Ελπίζω να είπες όχι " είπα και γέλασα
"Δεν το πιστεύω ότι εχθές μου έκανες καζουρα για μια παλιά μου σχέση ενώ εσύ σήμερα έχεις κανονίσει καφέ με ένα Φίλιππο από τη σχολή" είπε και τον πλησίασα και τύλιξα τα χέρια μου γύρω του.
"Δεν θα έβγαινα για καφέ με κανένα... Είναι ένας που μου την πέφτει στη σχολή και εγώ τον γράφω τελείως. Αν το σήκωμα εγώ θα τον σκυλοβριζα γιατί  όταν με ρώτησε από κοντά του είπα όχι"
"Σου την πέφτει; ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΧΟΛΗ ΠΟΥ ΣΟΥ ΤΗΝ ΠΈΦΤΕΙ; ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΊΠΟΤΑ"φώναξε και έφυγε από κοντά μου.
"Άρη..."
"Πες μου που μένει" με έκοψε.
"Άρη "
"Μην μου λες Άρη εμένα"
"Ηρέμησε σε παρακαλώ"
"ΜΗΝ ΜΟΥ ΛΕΣ ΝΑ ΗΡΕΜΉΣΩ"
"Και τι ακριβώς θες να σου πω δηλαδή;"
"Πόσο καιρό συμβαίνει αυτό; Γιατί δεν μου είπες τίποτα και που μένει για να του γαμησω ότι έχει και δεν έχει" είπε και με κοίταξε.
"Έχεις 4 μήνες και δεν σου το είπα γιατί ήξερα πως θα αντιδράσεις"
"Από εδώ και στο εξής θα σε πηγαίνω εγώ και θα σε φέρνω εγώ από τη σχολή. Έγινα κατανοητός ή να το κάνω πιο λιανα;" Είπε και τον κοίταξα.
"Άρη σε παρακαλώ συνέλθε να σχολή σου έχει 30 λεπτά απόσταση από τη δική μου. Άσε που δεν έχουμε ίδιες ώρες μάθημα" είπα και με κοίταξε.
"Οκευ για να το κάνω λιανα λοιπόν. Θα σε πηγαίνω και θα σε φέρνω εγώ από τη σχολή είτε το θες είτε όχι. Τέλος" είπε και με πλησίασε.
"Τι και αν πω όχι;"
"Δεν σε ρώτησα"
"Δεν με ενδιαφέρει" είπα και τον πλησίασα ακόμα περισσότερο. Τα χείλη μας είχαν μια πολύ μικρή απόσταση η οποία ήθελε μια κίνηση για να μειωθεί. Ήξερα όμως ότι θα λύγιζε αφού όταν ξύπνησε με απέφυγε. Δάγκωσα το κάτω χείλος μου και κοίταξα τα δικά του.
"Γαμωτο μικρή" είπε και έβαλε τα χέρια του στα μάγουλα μου φιλώντας με κρητικά. Δείχνοντας μου ότι του ανήκω λες και δεν το ήξερα. Απομακρύνθηκε και χαμογέλασα.
"Τι συμβαίνει Αρουλη;"
"Αυτό δεν είναι σωστό.. καθόλου σωστό" είπε και με σήκωσε. Τύλιξα τα πόδια μου γύρω του και τύλιξα τα χέρια μου στο λαιμό του
"Ναι ε;" Είπα και με πήγε στο δωμάτιο.  Με ακούμπησε στο κρεβάτι και έβγαλε την μπλούζα του.
"Καθόλου" είπε και έπεσε πάνω μου. Έβαλε το κεφάλι του στο λαιμό μου και ήξερα ότι μου αφησε σίγουρα σημάδι.
"Αυτό για να μην σου την ξαναπέσει αυτός" είπε στο αυτί μου και τράβηξε τα πόδια μου πάνω του. Ένωσε πάλι τα χείλη μας και με φίλησε απαλά. Σηκώθηκε και αφαίρεσε το παντελόνι του. Έπεσε ξανά πάνω μου και έβγαλε την μπλούζα μου. Με κοίταξε όπως κάνει κάθε φορά και χαμογέλασε. Αφαίρεσε το παντελόνι μου και με χάιδεψε.
"Πάντα όμορφη " είπε και έπιασε το εσώρουχο μου. Το αφαιρέσει και έβγαλε και το δικό του. Μπήκε μέσα μου χωρίς δεύτερη σκέψη και κουνήθηκε αργά. Ξεκίνησε να πηγαίνει πιο γρήγορα και τράβηξα τα μαλλιά του. Οι αναστεναγμοί μας ακουγωντουσαν σε όλο το δωμάτιο και εγώ χαιρομουν που είχαμε αφήσει τα μικρά στη Σόφια αυτό το σαββατοκύριακο. 
"Άρη γαμωτο" είπα και έκλεισα τα μάτια μου. Η μέση μου λύγισε και τοποθέτησε τα χέρια του εκεί. Το σώμα μου ξεκίνησε να τρέμει στα χέρια του και κατάλαβα ότι τελείωσε μαζί μου. Έριξε το σώμα του δίπλα μου και με τράβηξε δίπλα του.
"Καλημέρα " είπα για  δεύτερη φορά σήμερα  και χαμογέλασα κοιτώντας τον.
"Καλημέρα..." Είπε και γέλασα.
"Τι έγινε δεν έχουμε νευρακια πλέον" είπα και γύρισε το σώμα του στο πλάι κοιτώντας με.
"Δεν ήταν σωστό αυτό που έκανες μικρή"
"Ναι αλλά νομίζω ότι κατάλαβες πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να ζηλεύεις "
"Δεν νομίζω ότι κατάλαβα πολλά" είπε και με τράβηξε πάλι κάτω του.

(•••)

Χελλοοο

Σας το χρωστούσα και σας είχα πει ότι θα έρθει. Μου πήρε καιρό γιατί ήθελα να έχει το στοιχείο αυτής της ιστορίας.
Ελπίζω να ήταν ικανοποιητικό. Σας ευχαριστώ και πάλι για τις 200.000 αναγνώσεις αν και με έβαλε σε μπελάδες και όχι γιατί έπρεπε να γράψω το μπόνους.

Τα φιλιά μου τα λέμε στις άλλες ιστορίες

~Its Evi






Έρωτας στο ρινγκ ✔️Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα