The Game Called Love

Level 1

~ 5:37 am ~

"Business?! what about business!?"

"Ugh! diyan ka magaling! Sa business na yan! Puro ka nalang pera! Di yan mauubos!"

"Oh really now? What if... The time comes na mawalan tayo ng pera!?"

"Wala na tayong magagawa pa!"

"That's why we have to make the company bigger and better!"

"But... You have no time for your children because of that damn company! Gie them time naman!"

"Wala na akong oras para sa mga ganyan!!"

        Ang aga-aga away na naman yung dalawa. Nakakasawa na -.- my damn ears hurt. Nagising pa tuloy ako -3- ang ingay kasi, 5:37 am palang, away na agad. Kung ako sakanila, maghiwalay nalang sila nang manahimik na ang mansyon. Nakakasawana rin, wala rin namang madudulot na maganda kung magsama pa sila.

        Ah! nga pala ako si Jirou (pronounced as Jiro) Jirou Hayash, or in japanese terms Hayahi Jirou. Half Japanese ako ang half Pinoy. Pero mas fluent ako mag-tagalog. At 3rd year college nako. Tanda ko na ba? wala eh... At dahil may lahi akong japanese di na maiiwasan ang pagiging otaku ko. Masyado bang matanda paramaging otaku? Eh.. wala namang pinipili na edad yun eh. At dahil doon, Anime girls can only attract me. And I am currently dating Kurumi XD Paki niyo ba? kami na ni Kurumi. Walng aangal.

        Tumayo na ako sa kinauupuan ko. Ano pa ba magagawa ko? gising na ako eh. In-open ko yung Xbox ko para mag-laro, alangan namang kainin ko yan -.- kinuha ko yung controller sabay pwesto sa sofa. Pinili ko yung Ghost Recon, sa kasamaang palad bumukas yung pintuaan, sabay may bumungad na unggoy.

"Kuya~" tawag nito. Sino siya? siya ang ana ng kadiliman, tumingin ako sa direksyon niya, nakapoker face lang ako. Bigla akong tinackle.

"What is it now, Brit?" tanong ko. Nakakapit sya sa left arm ko. Di tuloy ako makalaro ng maayos.

        Si Brit? or shoul I say Britney Hayashi? siya lang naman ang kapatid ko na mukhang unggoy. Puro kalokohan ang babaeng to. Daig pa ako, kasi cold ako, siya namankabaligtaran ko. Kung ako tahimik, siya madaldal. At hilig ng unggoy na yan ay Koreans. May lahing Jaanese pero mas pinili ang koreans. Baliw talaga -_-

Binitawan na niya ang left arm ko sabay pa-cute. Epal talaga kahit kailan. I looked back at my 42 inches T.V screen and continued playing.

"kuya~ pansinin mo naman ako" she pouted, I rolled my eyes in return. Nakakainiskasi tong unggoy na'to. 4th year highschoo palang eh.. -3-

"Wag mo'kong guluhin I'm busy." sagot ko, seryoso kasi ako sa nilalaro ko. The next thing i know is humarang siya, at ito siya nasa harap ko. Di ko na tuloy makita yung screen. Tss. Pinause ko muna, baa mamatay pa ako. Nilagay ko yung controller sa coffee table, sabay tayo.

"What's your problem, Brit? Can't you see I'm busy?" I asked her, raising one brow nakakainis kasi harang -.-

"Masyadong seryoso,kuya? sasabihin ko lang naman na uuwi na si Princess Jewel~ yung sikat na model idol ko kasi yun." sabi niya sakin. Sino daw? Princess who? sikat daw. Di ko nga kilala. May ilalabas sana siayng photobook pero pinigilan ko. Tinulak ko na siya palabas ng kwarto ko, kasi kung ano-ano sinasabi. Di ko nga kasi kilala yun. Wag ng ipilit. I locked the door to secure my Privacy. I went back to my position which is kaupo sa sofa habang nag-lalaro. Narinig ko nanaman ang halimaw na nagtatawag sakin sa labas. Ang kulit rin nito. -___-

"kuya kasi! Tignan mo kasi siya~ Ang ganda kaya niya!" sigaw ni Brit. Ang ingay ng halimaw na'to. Mas maingay pa sa away nila mama at papa. Nakakapikon. Buti na lng at saturday nagyo. Wlang pasok, malaki pasasalamat ko sa saturday, pero tong halimaw na'to ang INGAY. -__-

"KUYA! KUYA! KUYA!!!" tawag ulit nito. Ang ingay ng taong to ay este halimaw na'to. Tumayo na ako,sabay binuksan ko yung pintuan ng biglaan. Pagbukas ko ng pintuan, nakita ko siya na nakadapa sa sahig. Sinusubukan kong pigilan yung tawa ko. Pero shit. Di ko kaya.

"pfft..hahahaha! shit! nakakatawa!" lakas kongsabi. Nakakatawa naman talaga yung mukha niya nasa floor. Buti nalang at carpet yung flooring ko. Ilang sandali pa di parin siya tumatayo, napa-facepalm ako at tinulungan siyang tumayo.

"Nakakainis ka!" sabi niya with matching pout pa. =3= ARTE. Pabalik na sana akosa laro ko, kaso bigla akong hinila ng halimaw na'to.

"kuya kasi! tignan mo si Princess Jewel! tignan mo~" pilit niya sakin. Tinaas niya yung photo sa level ng mga mata ko. Wala naman akong balak tignan to. tinignan ko ung photo within half a second.

"Oo, grabe ang ganda" pagsisinungaling ko. Wala naman kasi akong nakita at walarin akong balak tignan! Loyal ako kay Kurumi Lol. =P

"Yiee, pinagpapalit na niyasi Kurumi-chan~" pang-aasar ni halimaw. Wala akong balak ipagpalit si Kurumi para lang sa isang cheap na babae. Tss.

Tinignan ko yung orasan ko at 6:00 am palang pala. Tumingin ako kay halimaw, na nakatingin rin saakin.

"Nga pala! bakit gising ka na?!" sabay naming sabi. Gaya-gaya talaga...

"kasi! sila mama at papa ang inagy!kanina pa nagbabangayan! wala rin naman akong balak itigil kasi Epic Fail naman lagi eh." explain ni halimaw. Ah.. kaya hindi na namin pinipigilan yung away nila kasi nga ganito rin kalalaasan.

~Flashback~ Two Years Ago

"Again with money! sabi ko nga sayo! we have billions of money! Di yan basta-basta mauubos."

"We have to be prepared because when the time comes na baka maubos yan! Ano gagawin natin? tutunganga?"

"But you forgot about your children! Di mo na ba sila bibigyan ng oras?!"

        Away nanaman, tinignan ko si Brit at halatang pinipiglan ang pagbagsak ng kanyang mga luha. Nag-sigh nalng ako at tinapik yung braso niya.

"Diya ka lang. Pipigilan ko lang sila." sabi ko. Lumakad ako papunta sa aso't pusa este sa kanilang dalawa, -3-

"That'senough! you two fight everyday! me and my sister is suffering! Thanks to the both of you."sabi o nang pa-kalma iniiwasan kong magalit. Biga kong naramdaman ang paghila ni Dad saakin.

"Our son will be the CEO of or company in the future! kailangan na niyan mag-training."

"Pati ba naman yung bata ipapasok mo sa business na yan!?"

        Away ulit. Pinigilan ko na nga sabay business ulit si Dad. -_- Di ko sila ma-gets. Nag-walk out nalang ako sayo eh. Walang makakapigil sa away nila.

~End of Flashback~

kaya hindi na namin pinipigilan. Alam namin na yan yung mangyayari.

"Eh..ikaw kuya?" tanong nya.

"Likewise. Imouto-chan" sahot ko. Minsan masaya rin mag-nihonggo. Makapag nihinggi nga XD

"You really are my Onii-san, ne~" sagot nya, aba nag-nihonggo rin. Mas magaling ako sayo halimaw!, sabi ko sa isp ko. Hay nakomapalabas na nga to at makapag-laro na, nakakabingi ang daldal.

"Tch. Labas na sa kwarto ko maglalaro pa ako." sabi ko habang tinutulak sya palabas.

"Oo na po! lalabas na oh!" sarkastiko niyang pag-sabi, padabog siyang lumabas ng kwarto. Hay salamat, wala na ang halimaw na unggoy, Thank you Lord. I slammed the door dues of my uncontrollable happiness. Ni-lock ko agad yung pinto and I sighed deeply sabay ngiti. Baka mainlove kayo bigla, wag ganyan, taken na'ko. Bumalik ako sa sofa, thencontinued playing.

Oh ano?! ik-kwento ko ba bawat galaw ko?!. -3- Stalker kayo!

~~~

thank's readers......

Vote and Comment..hahaha