Billionaire Love

◾Αχ θεέ μου τι κάναμε; ◾

Part 22

*Με φιλά άγρια. Με γυρίζει πλάτη στον εαυτό του και με στριμώχνει στον νιπτήρα. Αισθάνομαι τα χέρια του να ακουμπάνε βίαια το σώμα μου. Του φωνάζω να σταματήσει και δεν με ακούει. Συνεχίζει και συνεχίζει και γω αισθάνομαι όλο και πιο πολύ βρόμικη. Όλο και πιο πολύ και πιο πολύ. *

Ξαφνικά πετάγομαι ιδωμένη από το κρεβάτι. Πιάνω νευρικά το κεφάλι μου. Κοιτάζω γύρω μου και δεν βρίσκομαι στο δωμάτιο μου. Ούτε στο δωμάτιο της Αλίνα όμως. Ούτε στου Κρίστιαν. Αλλα είμαι σε δωμάτιο ξενοδοχείου! Oχ αμάν!

Πάω να σηκωθώ αλλά συνειδητοποιώ ότι φοράω μόνο μια ανδρική μακριά μπλούζα.

Μετά από κάποια δευτερόλεπτα ακούγετε ένας ήχος από τη πόρτα του δωματίου και ο Κρίστιαν εμφανίζεται μπροστά μου. Ευτυχώς! Ή να πω δυστυχώς;;; 

Αχ θεέ μου τι κάναμε;

«Καλημέρα! Πως νιώθεις;» με ρωτά χαμογελαστός και πλησιάζει στο κρεβάτι. Κάθετε δίπλα μου και με παρατηρεί.

«Καλά» απαντώ μονολεκτικά και ψιθυριστά.
«Γιατί φοράω μόνο μια μπλούζα;»τον ρωτάω ντροπαλά καθώς ασχολούμαι νευρικά με τα χέρια μου.

«Δεν μπόρεσα να σε αφήσω με τα χθεσινά σου ρούχα.» απαντάει και πιάνει τα χέρια μου σταματώντας τη νευρική μου χειρονομία.

«Ξέρεις σχετικά με τη χθεσινή βραδιά  πρέπει να σου δειξω κάτι. Σήκω » μου ανακοινώνει και με βοηθάει να σηκωθώ.

Το βλέμμα του με καίει. Σηκώνει το χέρι του και πλησιάζει το λαιμό μου. Χαϊδεύει συγκεκριμένα σημεία απαλά και μου γυρίζει ελαφρός τον λαιμό προς τα δεξιά. Αμέσως το βλέμμα του σκληραίνει.

«Κρίστιαν» πάω να του πω αλλα με διακόπτει.

«Κρύσταλ » λέει αισθησιακά στο αφτί μου.
«Αυτόν τον λαιμό θέλω να τον φιλώ μόνο εγώ» δηλώνει με τη βραχνή φωνή του και αφήνει ένα φιλί στη βάση του λαιμού μου.

«Θέλω να τον αγγίζω μόνο εγώ» συμπληρώνει και χαϊδεύει το λαιμό μου.

«Θέλω να υπάρχουν τα δικά μου σημάδια πάνω σου και κανενός αλλουνού!» ανακοινώνει τελειώνοντας και πιάνει το πιγούνι μου.

Οπα! Κάτσε ένα ένα! Τι εννοείς να υπάρχουν δικά σου σημάδια πάνω στο λαιμό μου και κανενός αλλουνού; Ποιανού αλλουνού;;;

Σε δευτερόλεπτα πλησιάζω τον καθρέπτη του μπάνιου και κοιτάζομαι. Κατά μήκος του λαιμού μου υπάρχουν τεράστιες πιπιλιές από τη χθεσινή βραδιά. Ακουμπάω απαλά το δέρμα μου. Οχ θεέ μου πως θα τα κρύψω όλα αυτά;;;

Παρατηρώ τον Κρίστιαν. Με κοιτάζει βαθιά στα μάτια από μακριά και στο βλέμμα του έχει χαραχθεί ο θυμός. Είναι εμφανές ότι είναι εκνευρισμένος!

Έπειτα από κάποια λεπτά με πλησιάζει και ακουμπάει τις παλάμες του στα πλευρά μου. Σε δευτερόλεπτα ενώνει τα χείλη μας και με φιλάει απαλά. Το φιλί μας διαρκεί κάποια λεπτά και έπειτα απομακρυνόμαστε για να πάρουμε ανάσα.

Τα μάτια του με καρφώνουν. Μέσα μου καίγομαι. Τον πλησιάζω και τον κοιτάζω εξίσου έντονα.

Ο δεύτερος γύρος φιλιών δεν άργησε να ξεκινήσει και πλέον οι πεταλούδες κάνουν πάρτι στο στομάχι μου. Πως γίνεται αυτός ο άνθρωπος να έχει τέτοια επίδραση πάνω μου.;;

Εισχωρεί τα χέρια του μέσα από τη μπλούζα και φτάνει στο κούμπωμα του σουτιέν. Με τα δάχτυλα του το ψηλαφίζει και τη στιγμή που πάει να το βγάλει ένας ήχος ακούγεται από τη πόρτα.

«Γαμώτο » βρίζει ο Κρίστιαν και με τοποθετεί πάλι στο κρεβάτι.
Σηκώνεται και πλησιάζει τη πόρτα. Την ανοίγει και η φωνή της πιο σπαστικιάς γυναίκας στο κόσμο κάνει την εμφάνιση της.

«Λόρενς;»

⭐αν σου άρεσε 👉ναι εσένα που μόλις το διάβασες αυτό το κεφάλαιο ή απλώς το προσπέρασες και πες μου αν θέλεις τη γνώμη σου στα σχόλια 💬γιατί απλώς μπορείς. Μπορείς να αφήσεις ένα σχόλιο και να πεις τη γνώμη σου έτσι απλώς για να καταλάβω αν σου άρεσε ή αν θα ήθελες να ρωτήσεις κάτι ή απλώς αν θέλεις να αποτυπώσεις και εσύ την άποψη σου σε αυτό το βιβλίο.

Φιλάκια πολλά και συγνώμη που και αυτό το κεφάλαιο είναι μικρό. Υπόσχομαι να επανορθώσω! 👀

Καληνύχτα 💤