ဟူး...မနက္တိုင္း ဒီလိုသာ အလုပ္တက္ရမည္ဆိုပါရင္ ေသခ်ာသည္ ကြၽန္ေတာ့ အ႐ိုးေတြက်ိဳးေၾကကုန္မွာပင္...
ဆင္းရမည္မွတ္တိုင္ေရာက္ေလေတာ့ တံခါးေပါက္ႏွင့္ေ၀းေနသည့္ကြၽန္ေတာ့ခမ်ာမနည္းတိုးႀကိတ္ထြက္လာရေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ပင္မဆင္းရေသး ကားကေမာင္းထြက္သြားသည္မို႔...
"Arjushi ခဏေလာက္ပါ ကြၽန္ေတာ္ဆင္းရဦးမယ္ Arjushi ခဏေလးပါ..."
ကြၽန္ေတာ့၏ ခပ္စြာစြာ အသံျပဲေၾကာင့္ထင္ပါရဲ႕ လိွမ့္ေနသည့္ ကားဘီးေတြမ်ား တံု႔ခနဲရပ္တန္႔သြားေလေတာ့၏..
ဒီလိုက်ျပန္ေတာ့လဲ အသံျပဲျပဲႏွင့္ေအာ္ႏိုင္ေအာင္ေမြးေပးထားသည့္ ေမြးသမိခင္ကိုပင္ေျပး၍ေက်းဇူးေတြတင္မိေနရျပန္သည္....
ကားေပၚမွဆင္းလိုက္သည္ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့ခမ်ာလဲ လူ႐ုပ္မထြက္ေလေတာ့ပါ ဘယ့္ႏွယ့္ တစ္ကိုယ္လံုး႐ွိတဲ့အ၀တ္အစား ကုမၸဏီ သြားမည့္႐ုပ္ႏွင့္ပင္မတူေလေအာင္ တြန္႔ေၾကလို႔ေနၿပီ ဖိနပ္ကေလးႏွစ္ဖက္ခမ်ာလဲ တစ္ဖက္က ကြၽပ္ထြက္ေန၍မနည္းထိုးထားရသလို တစ္ဖက္သည္လဲ ႀကိဳးမ်ားေျပလို႔
ဟူး First Day ကဘာလဲေနာ္ ..
ကုမၸဏီ ေရာက္ရင္သာ ထပ္၍အမွားမ႐ွိေစဖို႔ထပ္မံ၍ဆုေတာင္းလို႔ေနမိျပန္ပါသည္ ......
>>>>>>">">>>>
ဒီေန႔မွထူးထူးဆန္းဆန္း ကုမၸဏီ သို႔၈နာရီေလာက္ေရာက္ေန၍ ၀န္ထမ္းေတြကပင္ အထူးအဆန္းေတြျဖစ္ေနၾကျပန္သည္..
အရင္ကဆို ၈နာရီခြဲလာေနၾကေပမယ့္ ဒီေန႔ ၈နာရီလာတာအရမ္းမ်ားထူးဆန္းလို႔ေနၿပီလား...
Over လုပ္ႏိုင္လြန္းတဲ့ ၀န္ထမ္းမ်ားေၾကာင့္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ရေလသည္
ကြၽန္ေတာ္သည္လဲ ဒီေန႔မွ ဟိုအႏွီးလူသားကေလးအားေတြ႔ခ်င္သည့္စိတ္တို႔ေၾကာင့္ မနက္၅နာရီထဲကပင္ ကြၽန္ေတာ့၏ ျပဴးေနသည့္မ်က္စိႏွစ္လံုးကမွိတ္မရေလေတာ့ပါ..
YOU ARE READING
{ Infinitely Loved } (Complete)(zawgyi & Unicode)
FanfictionCHANBAEK Plus ဦးစားပေး၍ရေးသားထားသည်မို့ ရိုင်းသည့်စကားလုံးများပါနိုင်ပါသည်plus မဖတ်ချင်သည့်သူများကြော်ခွသွားနိုင်ပါ၏...ထန်နိုးစန့်လေးများကတော့ ဟွင်း ဟွင်း 😁 အချစ်ကို အယုံအကြည်လုံးဝမရှိလေတော့သည့်ကျွန်တော့ဘ၀ထဲကို အနှီးလူသားကလေး...
Ep #2#
Start from the beginning