#13

4K 151 6
                                    

Shkova te beja nje dush dhe u vesha per te ikur me Sandrin. Zbrita posht dhe Sandri po me priste.

-ikim ?
-yep.
-si fillim une do te takohem me babin tim dhe pastaj do ikim te blesh ato qe te nevojiten.
-okej.

Shkuam te vendi ku ky do te takohej me babain e tij. S'kisha cfare te beja ne makine dhe shkova dhe une me Sandrin.

Ikem te tavolina ku babi i tij po e priste. Ai u takua me Sandrin dhe papritur me zgjati doren. Ngrita koken per ta pare ne sy dhe e gjithe bota u shemb mbi mua.

Ishte babai im. Ai ishte larguar prej nesh qe kur isha e vogel dhe ishte martuar me nje grua tjeter. Nuk doja asnjher qe ta besoja qe babai im e kishte bere ate.

-emili?
Ai arriti te me njihte dhe pse isha rritur shume qe nga hera e fundit qe ishim pare.
Nje lot doli nga syte e mi.
-baa.
Ai me perqafoi fort dhe filloi te me puthte. Ndoshta dhe pse ishte larguar vazhdonte te me donte.
-bije sa shume kohe pa u pare.
-po, sepse ti s'je interesuar ndonjehere per mua qe kur u largove.
-me fal bije, por mendoja se nuk do doje te me shikoje me me sy pasi u largova.
-e pse u largove ? Pse ike dhe na le?
Perse baba? -dhe u mbulova e gjitha ne lote.
-ndoshta s'ishte e shkruar qe une dhe mamaja jote te ishim bashk.

Sandri po na shikonte cuditshem.
-pra, ti babai im je dhe babai i Emilise? -pyeti Sandri.

Une nuk mund te qendroja me shume aty dhe u largova per te shkuar te makina.

-mos e ler vetem. Eshte motra jote, shko.

-a je mir Emili?
-jo , s'jam. Te lutem a mund te shkojme ne shtepi?
-sigurisht.

Hyra ne shtepi dhe u drejtova per te dhoma e Ivanit. Vetem te ai mund te gjeja ngushellim ne keto momente.

Ai ishte zgjuar fatmirsisht dhe shkova te qaja ne shpatullen e tij.

-kotelee, cfare ke ?
-ba.. babi im.
-ca ka ai?
-e takova pas kaq shume vitesh. Ai na braktisi ne per dike tjeter. Dhe gjeje cfare... ajo dikushi tjeter eshte mamaja e Sandrit.
-shh kotele. Mos u merzit te lutem. Syte e mi nuk te shikojne dot ne kete gjendje. Te lutem
-pra une paskam nje vella. Sandri eshte vellai im.
-Mesa duket po.

Fillova te qaja me shume akoma.
-kotele po me merzit.
-nuk e di si duhet te ndihem per kete.
-po te them vetem dicka. Je shume me fat qe ke nje vella si Sandri. Eshte njeriu me i mire  dhe me i dashur qe mund te kem takuar ndonjeher.

Si po ju duket libri?

Komentoni mendimet tuaja ❤
Luv

Je imja  ( I Perfunduar)Where stories live. Discover now