7. Bölüm - İşkençe

4.1K 179 2
                                    

Karnımdaki sancılar coğalıyordu. Hiç acımadan tekmelerini arka arkaya hissedebiliyordum. Acıyı iliklerime kadar hissediyordum. Ağzımda acımsı bir tat vardı. Her Tekmesinde istem dışı dişlerimim arasında acıyla dolu bir inleme sesi cıkıyordu. Bi anda durmaya başlamışdı. Bir adamın sesini duymusdum ama okdar cok vurmuşduki, gözlerime bir perde ınmişdi ve bilincimi kaybedip hersey sıyah olmuşdu...

Gözlerimi acdığımda ellerim ayaklarım yatağa bağlanmışdı. Ağzımda bir bant vardı. Ses cıkdı kadarıyla "mğğğğ" diye inliyordum. Canım hala yanıyordu. Etrafıma bakınmaya başlamışdım. odada kimse yokdu. Perdeler ise kapalıydı ve oda biraz karanlıkdı ve loş bir ışık vardı odada. Ben neredeydım? Beni buraya kim getirdi? diye düşünürken, odayı geri incelemeye başladım. Hafif kafami kaldırarak etrafa bakınıyordum. Oldukca sade ama lüks bir odaydı. Herhalde geldiğimiz otelin odalarından biriydi diye düşünürken, bi ansa odanın Kapısı acılmışdı ve içeri bir kaç adam girmişdi.

Seslerinden Ahmet ve Erdem piçinin olduğunu anlıyabilmişdim. Öbür adamların kim olduğunu merak etmişdim ama Kafami o tarafa cevirmiyordum. Acıkcası cok korkuyordum.

Erdem konuşmaya başlamışdı

"Şuna bakın hala kendine gelememiş. Oysakı bir kac tekme savurdum" dedi gülerek.

Kahkaha atmışlardı.

Cok korkuyordum, gözümden yavaşca damlalarakmaya başlamışdı. Yanağımdan akarken öyle yakıyorlardukı. Her damlada dahada cok.... ve dahada cok....

Ayak sesleri dahada cok yakınımda duyunca korkdum. Bi anda bi el sacımdan tuttup cevirmiş olduğum kafamı doğrulttu. Ellerim ayaklarım bağlıydı hala ama o tanımadığım pislik adam cekidiriyordu beni saçlarımdan.

"Beklediğimden dahada güzel ve temiz" dedi erdemle Ahmete bakarak. "Onunla cok güzel işler yapabiliriz ama bence önce biz tadını cıkarmalıyız".

Ne yapacaklardı. Anlıyamıyordum, belkide anlamışdım ama korkumdan bunu kendime bile söyleyemiyordum.

" Yeni Fahişemiz biz uğurlu gelicek kesinlikle. Zaten tadını cok merak ediyorum. Bunca zaman bu orosbuya boşuna katlanmadım." Dedi erdem kin ama aynı zamanda alaycı bir ses tonuyla.

Vücudum yine buz kesmişdi. Şimdi bu otelin nasıl bir otel olduğunu anlamışdım. Sadece Ağlamak istiyordum. Bi aniçimdr öyle bi acı oluşmuşduki, buna dayanamadığımı sanıyordum. Nasıl bir yere itmişdi beni ablam?

Ondan gercekdende nefret ediyordum. Onun yüzünden bunları yaşamak zorunda kaldığım icin.

"Tanışalım bakalım küçük hanım seninle" dedi ismini bilmediğim adam ve bandı cıkardı.

"Serefsizsiniz hepiniz pislikler hepinizi öldürücem" diye tehtit edmişdim onları. Buny neye dayanarak yapmışdım bende bilmiyorum. Ama okadar cağresizdimki.

"Yine o ası ama güçlü kız tavırları" dedi ahmet, "doğrusu böylr dahada cekiçi oluyorsun".

Pislik herif.

Serefsiz.

Sizin ben amk.

Diyerek içimde sayıyordum küfürleri.

"Eğlence başlasınn" diyerek Erdem yanıma geldi ve birbıcakla üstümdeki kıyafetleri kesmeye başladı.

"Yapmaaa" diye bağrıyordum ama öbür adam susdurmak için bandı yapışdırmışdı ağzıma.

"Mmmğğğ" diye bagırmayı denedim ama sesim cıkmıyordu.

Artık sadece iç camaşırlarınla o yatakda yatıyordum.Hala direnmeye calışıyordum.

Üşüyordum.

Utanıyordum.

korkuyordum.

Bi anda öbür adam bir cantadan tuaf tuaf ağletler cıkarıyordu. Bir anda o cıplak ısıtılmış demiri hissedince o acıyla birlikte "mğğğğ aaaa" diye bandtan cıkdığı kadarıyla inlemişdim. Canım öyle yanıyordukı. Göz yaşlarım hazırmış gibi, sel gibi akıyorlardı.

Bunu baçağımda, kolumda karnımda tekrarlamışlardı. Ben inledikçe acıdan, onlar aksine kahkalar atıyordu.

Bu acı dayanılmazdı. bütün vücuduma dağılıyordu bu acıyı hissediyordum.

Tam başka bir işkence için hazırlanırken kapı açılmışdı...

Acı Hayat (Tamamlandı) #Wattys2016Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt