Chapter 1 - I'm sorry.

746 22 3
                                    

Mackenzie's POV:

Het was laat, ik was alleen thuis met Yliona. Ik lag bijna slapen toen ik een bonk hoorde. Ik rende vlug uit mijn bed en deed het licht aan.

Het was Yliona, ze lag onderaan de trap. Ik rende vlug naar beneden. Ik tilde haar op en ging met haar naar de woonkamer. Ik legde haar op de bank. "Waar heb je pijn?" vroeg ik bezorgd. Ze wees naar haar been. Ik deed haar pyjama broek uit en haar been stond dik. Ik haalde ijs uit de keuken en legde het erop. "Awh, kouwd" zei ze. "Weet ik liefie, maar het moet erop" ze knikte.

Ik pakte mijn Iphone en belde mijn ouders op, ik was zo bang. Tuurlijk zouden ze zeggen dat ik beter op haar had moeten passen en het mijn fout was. Ik was altijd het ongewenste kind. En mijn zus ze word behandelijk als een prinsesje. Ik weet dat Yliona er niet aan kan doen en ik houd van haar. Ik ben blij dat ze haar als een prinsesje behandelen, dat ze haar niet behandelen zoals mij.

"Hallo" hoorde ik een gemene stem zeggen "Ehm papa" begon ik bang. "Waarom stoor je ons?!" Hij was boos. Hij zal nog bozer zijn als ik het vertel. "Wees alsjeblieft niet boos, en luister" zei ik bang. "Ik probeer" zei hij. Dat betekent dat hij sowieso boos word.

"Ik was half aan het slapen en ik ehm hoorde een knal.. Ik keek en het was Yliona, ze was ehm van de trap gevallen" "Ze is wat?! Jij moet op haar passen!" riep hij boos. "Sorry, maar ze is niet komen zeggen o-" en hij legde af. "of ze iets nodig had" mompelde ik verder tegen mezelf.

"Mam en pap kom eraan, liefie" ze knikte. "Ik heb pijwn" ze huilde zachtjes. "Weet ik sweety, weet ik" zei ik zachtjes.

Even later kwamen mijn ouders binnen, mijn moeder liep bezorgd naar mijn zus. En mijn vader boos naar mij. Ik stapte naar achter tot ik tegen de muur aanstond. Hij kwam dichter en dichter. En hij had gedronken. Ik was echt bang en stond helemaal tegen de muur. Hij sloeg me in mijn gezicht. "Let beter op je zus!" riep hij. "Papwa niet doen" zei mijn zusje huilend.

Mijn moeder deed niks, ze stond enkel toe te kijken. Mijn vader pakte me bij mijn haar en sleurde me mee naar bovenaan de trap. Ik kon al raden wat hij zou doen.

"Stop, het spijt me" smeekte ik. Hij luisterde niet en gaf me een harde duw en ik viel ook van de trap.

Ik stond op, mijn arm deed veel pijn. En mijn vader kwam naar me toe. Hij stak zijn hand uit voor nog een klap te geven maar mijn moeder hield hem tegen. "Ze heeft haar lesje wel gehad denk ik" zei ze emotieloos. "Denk ik?! Echt waar!? Hij duwde me van de trap mam!" riep ik boos. En toen kreeg ik wel een klap. Maar dan van mijn moeder.

"Durf zo geen toon tegen me aan te slaan! Naar je kamer!" riep ze. "Dat hoef je me niet 2 keer te vragen" zei ik zacht en liep naar mijn kamer. Ik pakte mijn Iphone en mijn oordopjes. En zette het liedje give me love aan maar dan gecovered door Demi Lovato. Demi haar liedjes helpen me meestal om te kalmeren. Ik ging op mijn buik liggen met mijn armen onder mijn hoofd. Mijn arm deed echt pijn en ik heb morgen L.O. wat leuk..

Ik ga het toch publiceren hier is hoofdstuk 1, not that good but yeah! vote, comment & follow please

Bruises [Dutch&Demi Lovato Fanfic]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu