"ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္ေနတယ္ေပါ့....ဟြန္႔ ႐ုပ္ကိုကေက်ာင္းလာတုန္းကနဲ႔တျခားစီ "
ဆယ္ဟြန္းကေတာ့...မင္ေဆာ့ဘယ္လိုေျပာေျပာစိတ္ထဲကိုမ႐ွိ။မ်က္ႏွာေလးကလည္း....ေပ်ာ္ေနတာေၾကာင့္ ၾကည္လင္ေနသည္။
ေက်ာင္းေ႐ွ႕က. ခံုတန္းေလးမွာထိုင္ၿပီး Daddy လာေခၚတာကို ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။
နာရီလက္တံေလးေတြသာ တျဖည္းျဖည္းကုန္ဆံုးလာတယ္။Daddy.... ေပၚမလာ။မိုးေတြက သည္းႀကီးမည္းႀကီးရြာခ်လာတယ္။
ဟြန္းး...ခံုတန္းေလးေပၚမွာ က်ံဳ႕က်ံဳ႕ေလးထိုင္ၿပီး မိုးေရထဲကေနဘဲေစာင့္ေနမိတယ္။ေက်ာင္းထဲဝင္ေစာင့္ေနရင္ ဟြန္းကိုမေတြ႔လို႔...Daddy နဲ႔လဲြသြားမွာစိုးရိမ္တယ္~~
"အဟင့္~~ Daddy လုပ္ရက္တယ္။ အစထဲကမေသခ်ာရင္ ကတိမေပးခဲ့ပါနဲ႔လား! ဟင့္~ "
Daddy ေပၚလာႏိုး....ေပၚလာႏိုးနဲ႔ေစာင့္ေနတာ မိုးေတာင္တိတ္သြားခဲ့ၿပီ။ဟြန္း...ဆီကို Daddy ေရာက္မလာခဲ့ပါ။ တစ္ကိုယ္လံုးလည္း မိုးေရေတြစိုရႊဲေနၿပီး....လူကျပန္ဖ်ားခ်င္လာၿပီ။
Taxi တစ္စီးကိုတားလိုက္ၿပီး အိမ္ကိုသာျပန္လာခဲ့ေတာ့သည္။
" ဟြန္းငယ္... မိုးမိလာတာလား?? "
ဟင္... Daddy ကအိမ္ေနရင္း အဝတ္စားနဲ႔ အိမ္ျပန္ေရာက္တာေတာင္ၾကာတဲ့ပံု။ဒါဆို ဟြန္းကိုေမ့သြားခဲ့ျပန္တာလား??
"ငိုေနတာလား....ဘာျဖစ္လာတာလဲ ဟြန္းငယ္!! "
"ဟင့္~ Daddy ဟြန္းကိုလာႀကိဳမယ္ေျပာၿပီး... "
ရင္ထဲကေန စို႔နစ္လာတဲ့...ဝမ္းနည္းနာက်င္မႈေၾကာင့္စကားတို႔ကဆက္ေျပာလို႔မရ။Daddy ကပံုစံကဘာမွမသိသလို....တကယ္မမွတ္မိတာလား?? ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာလား. ?
Daddy လက္မခံခ်င္တဲ့...ဟြန္းအခ်စ္ေတြကို လ်စ္လွ်ဴ႐ွဴလိုက္ေတာ့ေပါ့~
"Sorry....ဟာနာက ႐ုတ္တရက္မူးလဲသြားလို႔ေဆးခန္းပို႔ေပးေနရတာနဲ႔ Daddy ဟြန္းငယ္ကို ႀကိဳဖို႔ေမ့သြားတယ္! "
အဟက္.....ဒီတစ္ခါေရာ သူမအတြက္ဘဲလား Daddy ရာ။သူမကို ခ်စ္တဲ့အခ်စ္ရဲ႕အစြန္းထြက္ နည္းနည္းေလးျဖစ္ျဖစ္.... ဟြန္းကို ခ်စ္ေပးႏိုင္ရင္ ဘာမွမေမွ်ာ္လင့္ေတာ့ပါဘူး။
Part-15
Bắt đầu từ đầu
