Yaz Aşkım 2 Hayatımın Aşkı -Düzenlendi-

On Dört

Medya= Özgür

Sellam!

Naber?

Oy ve yorumu unutmayalım.

İyi okumalar.

Deniz'den

"Sen delirdin mi abi?"

"Hayır.En doğrusu bu Deniz." Diyip telefonu kapattı. Geceler bana meraklı bakışlar atarken kendimi koltuğa attım.

Ben bunu onlara nasıl söyleyecektim?

Gizli numaradan arama gelmişti.

"Sorun ne Deniz?"Diyen Gece'ye ani bir dürtüyle sarıldım.

Şaşkınca sarılmama karşılık verirken zorlukla konuştum.

"Çınar...gitmiş." Gece aniden bana daha sıkkı sarılırken tırnaklarını sırtıma batırdı.

Tövbe tövbe iz kalırsa gören yanlış anlayacak.

Bir süre sarılı kaldı ve ardından gülümseyerek benden ayrıldı.

"Öyle mi?Nereye gitmiş?"

"B-bilmem.Söylemedi.Bizden olmaz dedi."Öyle can yakıcı bi gülümsemesi vardı ki...

Arkasını döndü ve tahminimce odasına gitti.

Onu öyle görmek kalbimi bin bir parçaya ayırıyordu...

Gece'den

Kapımı kilitleyip yatağıma yattım ve hıçkırarak ağlamaya başladım.

Neden ya? Neden?Neden her şey bir anda bok olmak zorunda?

Nefes alamadığımı hissedince balkona çıktım.

Derin derin nefes alıp verirken kendime gelemeyeceğimi anladım ve anahtarlarımı aldığım gibi evden çıktım.

Sitedeki parka varır varmaz salıncaklara gittim ve bir tanesine oturup yavaş yavaş sallanmaya başladım.

Bir yandan ağlıyordum.

Neden?

Tamam,kavga etmiştik. Ama bu ilk kavgamız değildi ki!

Galiba,gerçekten bana olan aşkı bitmişti...

Hıçkırıklarım iç çekişlere dönerken yanımda birinin oturduğunu fark ettim. İrkilip kim olduğuna baktım.

"Ne zamandan beri buradasın?"

"Sen gelmeden önce de burdaydım.O kadar dalgındın ki bir an kucağıma oturacaksın diye korktum!" İçimden gülmek gelse de gülemedim. O da konuşmaya devam etti.

"Bilmem farkında mıydın ama sesli düşünüyordu?"Kaşlarımı kaldırdım.

"Be-ben özür dilerim."

"Onun için demedim.Sence artık seni sevmiyor mu?" Ona baktım. Esmerdi ama yeşil  gözlüydü.

Hah!Hayalindeki erkek neden altı yıl önce gelmedin?

Çınar ile tek benzer noktaları gözleriydi.O da biraz benziyordu.

Benden belki iki yaş büyüktü.Aynı yaşta da olabilirdik.Uzun boylu ve oldukça kaslıydı.

"Seven adam gider mi?"

"Gitse bile o adam olmaz zaten."Diye lafımı tamamlayan çocuğa döndüm.

"Senin hikayen ne?"

"Bilmem.Oldukça fakir bir ailede işkence görerek büyüdüm.Bu sabah ise üvey olduğumu aslında çok zengin bir ailenin çocuğu olduğumu ve onların beni almaya geleceğini öğrendim.Aldılar da.Lükslüğe  birkaç saatte alıştım bile. Ailemi,ikisini de,sevmiyorum. Ama biyolojik ailem en azından zengin. Şu karşıdaki villa da kalıyorum."Kaşlarımı kaldırdım.

Bizim karşı villamızdı.

"Adın ne senin?"

"Özgür.Senin?"

"Gece." Ayağa kalkıp bana sarıldı.

Sarılmasıyla garip hissetsem de ben de sarıldım.Bilirsiniz,ben kötü hissettiğimde kim olursa olsun sarılırım.

"İhtiyacın varmış gibi hissettim.Her neyse,iyi geceler Gece Güzeli..."Arkasından öylece bakarken ben de eve girdim ve bir sürü meraklı yüzle karşılaştım.

Galiba bizi izlemişlerdi.

Güneş'ten

O da neydi öyle?

Gece'nin eve gelmesiyle Deniz ve Baran da dahil hepimiz ona baktık.

O ise hepimizde birkaç saniye oyalanıp

"Bir şey olduğu yok.Yatıyorum ben.Yarın iş var." Diyip odasına gitti.

Hayret içinde onun arkasından bakarken Deniz arkamdan sarıldı.

"Ona biraz zaman vermeliyiz. Yıkılmış olmalı güzelim.Hadi siz de yatın. Biz de gidelim artık." Kafamı sallayıp sarıldım.

"İyi geceler."

"İyi geceler güzelim."

Gece'den

"Duyduğuma göre Çınar seni terk etmiş. Ne üzüldüm be!Çok bile oldu.Sürtüksün kızım sen.Onun seninle evleneceğini mi sanıyordun?" Hande'ye şaşkınlıkla bakarken

"Sen nereden öğrendin?" Sinsice güldü.

"Öğrenirim ben."

"İyi.Çınar senin olsun.Al başına çal canım. Görüşürüz!"Gözyaşlarım hızlıca yanağımdan aşağı doğru kayarken kimseye bakmadan odama döndüm.Biraz sakinleştikten Burak'ın yanına girdim.

"Gece?Çok özledim seni güzelim!Nerelerdeydim? Duyduğuma göre yeniden bekarmışsın.Deneyelim mi?" Göz devirdim.

"Burası ne biçim hastane böyle? Evet ayrıldık.Yapamayacağımızı fark ettik. Artık saplığın tadını çıkaracağım."

"Zaten bir daha bulamazsın. Beni elinden kaçırmayacaktın! Kahkaha attım.

"Ben buraya Anıl'ı yönlendireyim ne iyisi." Anıl'a baktım.

"Be-benim gitmem lazım."

"Tamam güzelim ben idare ederim seni." Kafamı sallayıp eve doğru sürdüm.

Sen beni bitirdiysen bende seni bitireceğim Çınar Çınaroğlu.

~~~~~~~~~

"Saat işten dönmek için erken değil mi?"Güneş'e sarıldım.

"Çalışamayacağım galiba."Bana şaşkınlıkla baktı.Denizler'i çağırdı ve sorar gözlerle bana baktı.

"Baban,Burak ve Hande...o hastanedeler. Hande bir şekilde ayrıldığımızı öğrenip üstüme geldi. Burak'ta aynı şekilde.Kendi psikolojim bozukken başkalarınınkini düzeltemem ben-" hepsi bir anda bana sarıldı.

"Bunu niye bize söylemedin?"

"Benkorktum galiba.Bilmiyorum." Sarılmamız bitince herkes eski yerlerine geri geçti.

"Ben abimle konuşacağım.Sonra da annemle."

Hilal'in istemesinden sonra abimler İstanbul'a geri dönmüştü.Odama gidip abimi aradım.

Abim aranıyor...

"Güzellik?" Anında ağlamaya başlarken abimin annemin yanında olduğunu öğrendim ve hoparlöre vermesini isteyip babamlardan Çınar'a kadar her şeyi anlattım.

Abim ve annemin ise tek söylediği şey

"Oraya geliyoruz." Oldu.

Babam ve Buraklar'ın yaptıklarını geçmişe gizlemiştim. Hatıraları beynimin en ücra köşesine göndermiş,atlatmıştım.

Tam her şey iyi gidiyorken yeniden karşıma çıkmışlardı.

Sanırım yine onlardan çıkacağım vardı.

•••••••••••••••••••

Nasıl buldunuz ?

Özgür diyorum,ne ayak sizce?

Oy ve yorumu unutmayalım.

seviliyosun