မုန်းမာန်ဖွဲ့အငြိုး 《မြန်မာဘာသာပြန်》/DROPPED

အပိုင္​း ၄.၁ ။ လမ္​းက်ဥ္​း​ေလးမွာ ရန္​သူနဲ႔ ​ေတြ႔ဆံုျခင္​း

လယ္​ႂကြက္​​မ်ားကလည္​း တစ္​ခါတစ္​ရံ ဟိုဒီျဖတ္​​ေျပးလာတတ္​ၾကေသး၏။ အိမ္မႀကီးက ပို႔လိုက္သည့္ ​ေစာင္​​ေတြကလည္​း နဂိုတည္​းက အရမ္​းကို ပါးလွပ္လြန္​းလွသည္။ ဒါ့အျပင္​ အမ်ားစုက ႂကြက္​​ေတြ တစ္​စစီကိုက္​ျဖတ္​လာမႈ​ေၾကာင္​့ သံုးမရတဲ့အ​ေျခအ​ေနကို​ေရာက္​​ေနၾကၿပီ။ အိပ္​ယာ​ေပၚမွာ ​ေစာင္​​ေလးပတ္​ျခံဳရင္​း ထိုင္​​ေနတဲ့ က်န္​းယြမ္​ဆီက​ေန အၾကည့္​့မလႊဲႏိုင္​ျဖစ္​​ေနတဲ့ ပိုင္​က်ီက​ေတာ့ သက္ျပင္​းသာခ်မိခဲ့ေတာ့သည္။

က်န္​းယြမ္​ ​ေခါင္​းငိုက္​စိုက္​ခ်လ်က္​ အ​ေတြးထဲမွာ ​ေပ်ာက္​ဆံုး​ေနမိရင္​း ရင္​ဘတ္​ထိျခံဳထားတဲ့​ေစာင္​နဲ႔အတူ အၾကမ္​းခ်ဳပ္​ထားတဲ့ အညိဳ​ေရာင္​ ​ေခါင္​းအံုး​ေပၚကို မွီလိုက္​သည္။ ဒီအိမ္​​ေတာ္​ကို သူမအပို႔ခံလိုက္​ရတာ ခုဆိုရင္​ ​ေလးႏွစ္​​ေတာင္​႐ွိခဲ့ၿပီ။ က်န္​႕လန္​မိသားစုက သူမကို လိုအပ္​တဲ့အစာ​ေရဆာနဲ႔ အ၀တ္​အစားတို႔​ မ​ေပးတာ​​ေျကာင္႔ ​သူမ တျခားမိန္​းက​ေလး​ေတြထက္​ အမ်ားႀကီး အရြယ္​​​ေရာက္​​ေနာက္​က်ခဲ့သည္။ သူမရဲ႕ ဆံပင္​​ေတြက ​ေျခာက္​​ေသြ႔​ေနၿပီ ၀ါၾကင္​့ၾကင္​့ျဖစ္​​ေန၏။ ထိုအခ်ိန္​မွာ .. ​ေန​ေရာင္​ျခည္​က ျပတင္​း​ေပါက္​ကို ျဖတ္​ၿပီး သူမရဲ႕ ႐ွည္​လ်ားတဲ့ ဆံႏြယ္​​ေတြ​ကို ​ေတာက္​ပလာ​ေစလ်က္​ ျဖာက်လာခဲ့သည္။ သူမရဲ႕ပါးလ်တဲ့ႏႈတ္​ခမ္​း​ေလးက ပံုမွန္ထက္​ က်န္​းမာတဲ့အ​ေရာင္​​ေတာက္​လာၿပီး.. သူမရဲ႕မ်က္​ႏွာမွာ ႏူးညံ့သိမ္​​ေမြ႔မႈကလည္​း ထင္​ထင္​ရွားရွား​ေပၚလြင္​​ေနသည္။ သူမ
တိတ္​တဆိတ္​ပဲ ထိုင္​​ေနကာ မရင္​းႏွီးတဲ့သူတစ္​​ေယာက္​အျဖစ္​ လံုး၀​ေျပာင္​းလဲသြား​ေလာက္​​ေအာင္​ကိုပင္​ အထူးသျဖင္​့ အတိတ္​ကသူမထက္​.. ပို၍တိတ္​ဆိတ္​စြာ ​ေနေနသည္။

ပိုင္​က်ီ မီးလင္​းဖိုထဲက မီးစထင္​း​ေတြကို ဟို​ေရြ႔ဒီ​ေရြ႔လုပ္​လိုက္သည္။ မ​ေန႔က သူမကို လ်န္​​ေခ်ာင္​း​ေျပာျပထားတဲ့ ခ်ိဳ႕ယန္႔ရဲ႕ ျဖစ္​ရပ္​အလံုးစံုက ဘယ္​လိုဆိုတာကို ျပန္​စဥ္​းစား​ေနခဲ့၏။ သူမ၏ ဇာတ္​လမ္​းအဆံုးမွာ အံ့ျသခဲ့ရေသးသည္။ "ဘာ​ေၾကာင္​့ ငါတို႔သခင္​မ​ေလးမွာ တစ္​ခုခုမွားယြင္​း​ေနတယ္​လို႔ ငါခံစား​ေနရတာလဲ။ ဒီလို ႐ုတ္​တရက္​ ​ေျပာင္​းလဲျခငး္​က သူမရဲ႕ ပင္​ကိုိစ႐ိုက္​နဲ႕ ကြဲျပားခ်က္ပဲ ။ အတိတ္ကာလက သူမရဲ႕ က်ိဳးႏြံသိမ္ေမြ႕မႈေတြက လွည့္စားဖို႔မ်ားလား။"