Günlüğüme yazıyordum yine.Her zamanki gibi gözyaşlarımla.Akıyordu sayfaya.Islatıyordu mürekkepli yazılara.
Tekrardan yazıyordum o cümleyi.
'Yaşamak için sebep ver'
Babam yukardan seslenmeye başlamıştı.Günlüğümü yavaşça kapatıp kilitlemiştim.ıslanmış yanağımı elimin tersiyle sildim.
Üstümü düzeltip ve kahküllerimi yana attıktan sonra aynadan kendimi görmüştüm.Gözlerim kızarmıştı.Alışmıştım her gün böyle ağlayıp kızarmasına.
Babamın tekrar seslenmemesi için çıkmıştım.yukarı çıkarken bir yandan elimle gözlerime yelpaze ediyordum.
"Jin gelene kadar yarım saat geçti çabuk gelsene" demişti gür sesiyle. babam genelde bu kadar kibar olmazdı.Yanında diğer görevli hizmetçiler olmalıydı.
Mutfağa geldiğimde tahmin ettiğim gibi babamın yanında şoför vardı.
"Yarın evin sahibinin oğlu gelecek.ve şimdiden telaş başladı.sende bugünden sonra okula bir hafta gitmeyeceksin" demişti.istemiyordum bu evde kalmaya.onlara hizmet etmek istemiyordum.
"Okula gitmek istiyorum.geri kalamam derslerimden.hemde elin oğlu için" demiştim aniden.düşünmeden konuşmuştum.neredeyse bir haftadır babamdan dayak yemiyordum.Şimdi yiyecekmişim gibi his vardı.
"Jin bu aralar dilin fazla uzamış.hemen müştemilata git ve odanda bekle" demişti kızgın sesiyle.
Arkamı dönüp gidiyordum.babamdan korktuğum için gitmiyordum.Yanındaki hizmetçilere maskara olmak istemiyordum.
Müştemilata gidip odama girmiştim.yatağımda oturmuş cezamı bekliyordum.
Evin kapısı çok sert açılıp kapanmıştı.aynı şekilde odamın kapısıda.
"Kaç yaşına geldin,dayak yiyorsun ama hala akıllanmıyorsun" diyerek yumruk atmıştı karnıma.
"Çenen ancak benim iznimle açılacağını öğrenemedin mi?" Diyerek tekrardan yumruk atmıştı tekrardan
"Aynı annene çekmişsin.o da senin gibiydi ve ne geldiyse çenesinden dolayı gelmişti" diyerek kazağımın yakasından tutarak beni kaldırıp savurmuştu bedenimi.
"Eğer sonunun annen gibi olmasını istemiyorsan o sesini kıs ve benim emirlerime uy" diyerek ayağıyla tekme attıktan odamdan çıkmıştı.
Kıpırdanamıyordum.yardım dilenmek istiyordum ama ağzımı açıp seslenecek halim yoktu.Yine her zamanki gibi gözlerimi yummuştum soğuk zeminde.uyumak istiyordum.o boş ve duvarlar arasındaki güzel ama mutlu olamadığım odamda.
**
Dürtülerek uyandırmaya çalışıyordu her kimse beni.Hoş gerçi kaba olarak tanımlayabileceğim babam vardı.
"Uyan artık.Sabaha kadar uyudun.artık çalışma vaktin geldi.Bugün ev sahibinin oğlu yurtdışından gelecek.Uzun zamandır temizlenmeyen odayı sen silip süpüreceksin." demişti sıralayarak.Nefret ediyordum onlardan.Annemi hep üzmüşlerdi ve babamda üzmesine izin vermişti.
Bana şiddet uyguladığı gibi annemede uyguluyordu.Annem her hata yaptığında onu cezalandırıyordu.Annem de dayanamayıp gitmişti işte.Keşke beni de alsaydı yanına.Alsaydı ki benim canımın acımasına izin vermeseydi.O da bencildi beni almayarak.kendini düşünmüştü bir tek.
Babam odamdan çıktıktan sonra yatakta yavaşça doğrulmuştum.Nasıl burada olduğumu bilmiyordum.Ama umurumda değildi.
Yataktan kalktıktan sonra gardolabın aynasının karşısına geçmiştim.Yüzümde morluk yoktu.ağrımıyordu.Babam karnıma işkence etmişti değil mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BECAUSE OF YOU / TAEJIN
Fanfiction'parmak uçlarına kadar doyasıya öpmek istiyorum' dedi parmak uçlarına kadar sevdiğim adam.
