Condiciones

3.2K 258 70
                                    

— Casi me arrestan en día de la fiesta por defender a mis amigos y por pelearme con nos tipos, uno de ellos tenía una navaja e iba dispuesto a apuñalarme con eso.

— Ahora confirmo que eres mala influencia. Dije de broma pero el se lo tomo enserio.

— Bueno, mi padre se entero de eso y me corrió de mi casa, me cancelo el día de hoy todas mis tarjetas, me gaste todo el dinero que me sobraba en alcohol y lo único que van a pagarme es la universidad. Rio nervioso.

— ¿Por que en mi casa?

— Créeme que no fuiste mi primera opción, primero iba a llamar a Alex para que me dejara quedarme con el, pero recordé que esta castigado por la fiesta que hizo y sus padres ahora me odian, después llame a mi mahe pero no tiene espacio y sus padres van a visitarlo cada 3 días y si me ven ahí capaz y lo dejan a el sin dinero y también en la calle y bueno, mi tercera opción eras tu por que aun que no lo creas te considero como ... mi amiga. Murmuro pero logre escucharlo, eso hizo que mi corazón comenzara a latir a mil por segundo, pero la culpa se apoderaba de mi.

— Rubén.

— Mira se que me eh comportado como un estúpido, se que no debí de llamar torpe ni a tu novio ni a ti.

— No es mi novio. Dije algo enojada.

— Bueno a lo que sea ese tipo de ti, también se que no debí entrar a tu casa sin permiso y se que no debí besarte, como dijiste tu, fue un error. Por alguna razón eso me había dolido. — Si soy un mujeriego hijo de puta, pero mi intención no era hacerte lo que le hago a las demás chicas, contigo iba enserio. Sonrió nervioso y yo no pude evitar sonrojarme. — Pero creo que me confundí contigo. Eso había dolido. — Creo que confundí que fuéramos muy parecidos, o bueno que nuestras vidas eran muy parecida y  que fueras buena gente conmigo y en realidad confundí amistad con otra cosa, y bueno vamos. Levanto las manos al cielo y me lanzo una sonrisa. — Rubén Doblas Gundersen no se enamora.

— Esta bien.

— ¿Que esta bien?

— Te dejare vivir aquí. El se me lanzo y me abrazo fuertemente, yo correspondí a su abrazo. — Pero...

— ¿Pero?. Se separo de mi y puso los ojos en blanco.

— Tengo 2 condiciones.

— Dime...

— La primera es que no le contaremos a nadie sobre esto, nadie tiene que enterarse de que vas a vivir aquí, no tienes que hacer fiestas en mi casa ni invitar a ninguna de tus amigitas, que no sea nada que pueda levantar la atención... ¿Entendido?

— ¿Ni alex ni Mangel pueden enterarse?

— Ni ellos. Eso pareció molestarle.

— Entiendo... ¿Y la segunda condición?

— Que me perdones. Agache la mirada. — Me comporte como una estúpida, pero debes de entender que tenia miedo y aparte no se... alguien como tu, pensar que se había interesado en mi. Suspire. — Lo bueno es que te confundiste.

— Si. paso su mano por su cabeza.

— No debí tratarte así, tu solo estabas para cuidarme y quiero que sepas que si soy buena cumpliendo promesas y también buena para guardar secretos así que tu secreto esta a salvo aquí conmigo. El volvió a abrazarme fuertemente.

— Gracias. Susurro. 

Espero que les guste el capitulo :3

Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.

Espero que les guste el capitulo :3

Os amo y no se les olvide darle a votar y dejar sus hermosos comentarios

De feo a hermoso solo hay un paso - Rgd [TERMINADA]Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum