Έρωτας στο ρινγκ ✔️

🥊4🥊

Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου

Εδώ και μια εβδομαδα τον αποφευγω δεν αντέχω να τον βλέπω μπροστά μου.  Μου έρχεται να του σπάσω τα μουτρα.  Έρχεται και κάθεται διπλα μου αλλα εγώ φεύγω δεν κάθομαι να τον ακούσω να με μειώνει έτσι.  Το κουδουνι ηχησε για τελευταία φορά σήμερα στα αυτιά μου και βγήκα από την αίθουσα.
Έφυγα κατευθείαν για το σχολείο του αδερφού όταν κάποιος με έβαλε στην πλατη του σαν τσουβάλι με πατατες.  Χτυπιόμουν αρκετή ώρα αλλά μετά κατάλαβα ότι χτυπιόμουν μάταια.
"Πάντως εχεις ωραιο κωλαράκι φίλε"
"Ευχαριστώ μικρή ανώμαλη γατούλα"
"Άρη; ασε με κατωαυτη τη στγμη"
"Εντάξει " Είπε και με άφησε κατω
"Που με έφερες;"
"Κάπου...  Τωρα.. "
"Ασε με να φυγω Αρη..." Τον εκοψα
"Οχι Έμμα δεν πρόκειται να φυγεις αν δεν με ακούσεις"
"Δεν θες να με νευριασεις περισσοτερο ασε με να  φυγω γαμωτη σου δεν ξέρω τι είμαι ικανή να σου κάνω"
"Γιατί να σε φοβηθώ τι μπορεί να μου κάνει ένα κοριτσάκι σαν εσένα; " Είπε και πήγε να με αρπάξει από το χέρι  αλλά έσκυψα, τον χτυπησα στο πλευρο και τον καθήλωσα κάτω.  Κάτσε τι έκανα λέει; Γαμώτο αυτή είναι η κίνηση μου θα καταλάβει ποια είμαι γαμωτο την έβαψα.
"Τι ήταν αυτό; κάπου την ξέρω αυτή την κίνηση" Είπε και έκανε να σηκωθεί
"Οχι δεν την ξέρεις" Είπα βιαστικά και σηκώθηκα από πάνω του
"Κι όμως"
"Κόφτο"
"Εμμα.." διαπιστωσε
"Όχι δεν είμαι" τον κοψα
"Ναι είσαι αυτή είναι η κίνηση της" 
" Είπα όχι γαμώτο σου δεν είμαι αυτή "
"Μα δεν γίνεται αυτό είναι η κίνηση της μου την έχει κάνει χιλιάδες φορές"
" Τι θες για να καταλάβεις ότι δεν είμαι αυτή γαμώτο;" Τα μάτια..  Αυτή είναι η μόνη απόδειξη..  Ή αυτή ή τα ρουχα και το ‘σωμα’ "τι χρώμα μάτια εχει;"
" Πρασινα. Αλλά ποιος μου λέει ότι δεν φοράς φακους;"
"Ωραία λοιπόν τα ρουχα εγώ είμαι χοντρή και φοράω φαρδιές φόρμες αυτή;"
"Κολάν και είναι αδυνατη"
"Είδες"
"Που την έμαθες αυτή την κίνηση όμως;"
"Έχει έρθει μια φορά στην αποθηκη μου. Τώρα γιατί με έφερες εδώ;"
"Συγνώμη για εκείνο το βράδυ..  Ξέρεις πριν μια εβδομαδα που ήρθα μεθυσμένος" Είπε και έξυσε τον αυχένα  του αμήχανα
"Αυτό;"
"Ναι"
"Ωραία τώρα φευγω " Είπα και έκανα να φυγω αλλά με τράβηξε παλι πισω στην θέση μου
"Ζήτησα συγνώμη"
"Και εγώ τι θες να κάνω;"
" Να μου πεις ότι είμαστε εντάξει; έστω ένα ευχαριστώ"
" Ευχαριστώ..  Εντάξει ευχαριστημένος;" Είπα και έκανα να  φυγω αλλά σιγά μην με άφηνε.  Ξεφυσιξα αγανακτισμένη και  με γυρισε προς το μέρος του με τράβηξε πανω του και ένωσε τα χείλη μας. Τον έσπρωξα απο πανω μου και τον χαστουκισα.  "Είσαι μαλάκας βλάκας ηλίθιος"
"Και;"
"Και.. " Με ξαναφιλησε χωρίς να με αφήσει να συνεχίσω αλλά αυτή την φορά ανταποκρίθηκα.  Με φίλησε απαλά αλλά  κάποια στιγμή τραβήχτηκα και κοίταξα το κινητό μου
"Τι έγινε;"
"Τα μικρά. "Αρχίσαμε να τρέχουμε προς το δημοτικό ευτυχώς ήταν εκεί κοντά ειδα τον αδερφό μου να είναι έξω και να κλαίει ενώ η Σοφία προσπαθουσε να τον ηρεμήσει.  Έτρεξα γρήγορα κοντά του και τον έβαλα στην αγκαλιά μου όπως και ο Άρης την Σοφία.
"Συγνώμη μικρέ "
"Ν-νομιζα ο-οτι μ-με άφησες όπως η μ-μαμα και ο-ο μπ-μπαμπας"
"Ποτε μικρέ μου" Είπα και άφησα ένα δάκρυ να κυλήσει
"Πάμε σπίτι ;"
"Πάμε" Είπα και του έπιασα το χέρι να φυγουμε αλλά ο Άρης με τράβηξε από το χέρι και με έφερε κάπως κοντά του
"Ποτε θα σε ξαναδώ"
"Αυριο στο σχολείο"
"Εννοώ..  Εκτός... " Είπε και έτριψε τον αυχένα του
"Θα δούμε" απάντησα και απομακρυνθηκα με τον μικρο μου αδερφο.

Γειαααα

Ανέβασα λάθος κεφάλαιο πριν χεχεχε

Ναι αυτό είναι το σωστό

Αντιοοο