" MY GHOST BAD BOY "

KABANATA 29

AKI'S POV

Nang matapos kami sa pagliligpit ay pareho kaming napatingin kay Rhyn at kay James...

"Ikaw na nga tinutulungan ikaw pa itong nagmamatigas!..whats wrong with you!.."...simula pa kanina ay nagtataasan na sila ng boses!..kaloka!...

"I dont need your help James!...simula pa lang ng nakita kita ay alam ko ng masama ang iyong ugali!...Hindi ka pwedeng pagkatiwalaan dahil sa pinapakita mo sa akin!...kaya wala kang karapatan para magdesisyon sa mga gusto kong gawin!..."..natahimik kami sa sinabi ni Rhyn...bahagya ding nagulat si James dahil roon..

"You dont know me Kimberly Rhyn Alvarez...At wala ka ring karapatan para husgahan ang aking pagkatao...Why...
maganda ba ang iyong kalooban...mabait ka ba sa lahat ng tao...
Mapagkakatiwalaan ka ba.."
nanlaki ang mga mata ni Rhyn..sa tingin ko ay nasaktan sya sa sinabi ni James...bumilis ang kanyang paghinga...inis at galit ang makikita sa kanyang muka..

"Yes i dont know you...hindi mo rin ako kilala kaya wala ka ring karapatan para husgahan  ako...i know my mistakes kaya alam mo rin sana ang sa iyo..."
..tumulo ang luha ni Rhyn pagkatapos iyung sabihin..napatayo ako nang bigla syang tumakbo palabas...

"Rhyn!...sandali!..."...tawag ko bago habol sa kanya...

"Hey Aki!..baka mapaano ka!.."
Rinig kong sigaw ni James...
I dont care...ang importante ay mahabol ko ang aking kaibigan..

Nakita ko syang lumiko sa kabilang hallway..

"Sandali Rhyn!..."..sigaw ko para mapalingon sya...ngunit di nya yata narinig iyun..habang tumatakbo ay nasabit ang aking paa sa tiles ng sahig...
ahh!..kaloka ang sakit!..

"Shit!...ang sakit!.."...inda ko sa sakit na nararamdaman sa paa..napaupo ako sa sahig bago hinawakan ito...para akong maiiyak sa sakit!..napatingin ako sa aking paa...mabuti naman at hindi ito nasugatan, gasgas lang ang nakita ko...nanatili pa ako ng ilang minuto roon...paunti unti naman na humuhupa ang sakit kaya okay na...

Tumayo ako at sinubukang ilakad ang kaliwang paa...kumunot ang aking noo dahil naramdaman ko ang pamimilipit roon...mukang naipit yata ang ugat kaya masakit parin...pa ika ika akong lumakad pabalik sa dinaanan ko kanina...

But the hell!..Nasan na ba ako!..kanina lang ay alam ko pa iyun!..totoo alam ko talaga iyun kanina!..napakamot ako sa ulo dahil sa irita...sumilip ako sa ibat ibang hallway ng Hospital...mukang mas lalo pa yata akong nawala!..

May nakita akong bench kaya agad akong napaupo roon...
Bakit ba sobrang laki ng Hospital na ito!..nainis ako sa iniisip..kung sa bagay..mas maraming mamamayan ang matutulungan kung ganito ka laki ang hospital...napahinga ako ng malalim...masakit ang aking paa at sumabay pa talaga ang aking tagiliran!..kaloka!..

Napahawak ako roon...doon ko lang naalala na may pasa pala ako dito!..pinisil ko ito para malaman kung gaano ka sakit..at
Para malaman ko na rin kung makakalakad pa ba ako sa lagay kong ito!...kaloka!

"Ahh!..."...bigla kung na isigaw dahil sobrang sakit ito...napapikit ako..pakiramdam ko ay bumalik ang sakit simula noong itapon ako ni Golki sa pader...ughh!..ayoko ng isipin iyun...kinikulabutan ako..

Ipinatong ko ang dalawang siko sa aking kandungan malapit sa tuhod...ginawa ko itong patungan para mahawakan ang dalawang pisngi...Siguro ay mananatili muna ako rito ng ilang minuto para pakiramdaman ang sakit sa aking tagiliran..haayy...napagod ako sa pa ika ikang paglalakad kanina...ginamit ko ang aking dalawang kamay para matakpan ang muka...