[ပထမ]ကြယ်ပုံပြင် ||HunHan OTP Completed||

Story ❇22❇

အိပ္ခန္းတဖက္အမိုးတြင္ရွိသည့္ အလင္းဝင္ေပါက္၏ မွန္ခ်ပ္မွတဆင့္ ျဖာက်လာသည့္ေနေရာင္ႏုႏု ။ မေန႕က ညိႈေမွာင္အံု႕ဆိုင္းခဲ့သူကား သူမဟုတ္သလို ။

မ်က္လံုးအေၾကာင္သားကိုမ်က္ေတာင္မခတ္မိပဲ မ်က္ႏွာက်က္အမိုးျဖဴ ျဖဴ အားစိုက္ေငးေနမိသည္ ။

သို႕ေသာ္ က်ြန္ေတာ္ျမင္ေယာင္ေနသည္က . . .။

တဖက္သို႕လွည့္၍ခပ္ေကြးေကြးေလးလဲေလ်ာင္းရင္း ေခါင္းအံုးထက္မ်က္ႏွာကိုထိုးႏွစ္ေဖ်ာက္ဖြက္ကာပုန္းေအာင္းမိျပန္သည္ ။

.
.
.

သူ႕အျပံဳး . .

သူ႕မ်က္ဝန္းေတြ . .

သူ႕စကားသံ . .

// Hyung . . မိုးေတြစိုေနျပီ . . ဒီဘက္ကိုနည္းနည္းတိုး . . //

သူ႕အထိအေတြ႕ေတြ . . .

.
.
.

က်ြန္ေတာ္ေခါင္းအံုးေလးကိုပို၍တိုးဖက္လိုက္မိသည္ ။

// အလုပ္နဲ႕ျပန္ေရာက္လာတာ Hyung . . က်ြန္ေတာ္အခု . . . မွာအလုပ္ဝင္ေနျပီ . . . Hyung ဆီကို လာဖို႕ႀကိဳးစားေနတာ . . ဒါေပမယ့္ . .  . . . . . .  //

အျပန္လမ္းတေလ်ာက္လံုး . . ၾကားတခ်က္မၾကားတခ်က္ျဖင့္ သူေျပာေနခဲ့သည့္စကားေတြ . . က်ြန္ေတာ္တစ္ခုတစ္ေလပင္အမွတ္မရေတာ့ . .

က်ြန္ေတာ့္အနားမွာရွိေနသူက Oh Sehun ဟူေသာအသိတစ္ခုႏွင့္ပင္ . . က်ြန္ေတာ္ၾကားေနရသည္က Oh Sehun ၏အသံဟူေသာအေတြးႏွင့္ပင္

က်ြန္ေတာ့္ေျခလွမ္းမ်ားေျမမထိခဲ့ဘူးထင္သည္ ။ ဘယ္လမ္းကိုေလ်ာက္၍ဘယ္ခရီးသို႕ေပါက္္ကာ။ အိမ္သို႕ဘယ္ပံုျပန္ေရာက္သည္ကိုမသိ ။

က်ြန္ေတာ္အသက္ရႈရသည္ပင္အေယာင္ေယာင္အမွားမွား . . ျဖစ္ေနခဲ့ျပီး ။

// Hyung //

ထီးကိုင္ထားသည့္ က်ြန္ေတာ့္လက္ကိုအုပ္မိုးဆုပ္ကိုင္လိုက္သည့္ သူ႕လက္ဖဝါး ။

// အိမ္ေရာက္ျပီေလ //

ရယ္ရႊင္ျပံဳးတံု႕မ်က္ဝန္းမ်ားက စိတ္လြတ္ေနခဲ့သည့္ က်ြန္ေတာ့္အျဖစ္ကိုက်ီဆယ္ခ်င္ဟန္ျဖင့္ ။