[ပထမ]ကြယ်ပုံပြင် ||HunHan OTP Completed||

Story ❇12❇

ေျပ၍ျပန္႕ေသာေက်ာျပင္က်ယ္ ။ တန္းေသာပခံုးတို႕သည္ အိပ္ယာခင္းျဖဴ ထက္စိုက္ေနျပီး ။ ေထာက္ခံေတာင့္တင္းထားဖို႕အားရွိဟန္မတူေတာ့သည့္ လက္ႏွစ္ဖက္ကအိပ္ယာခင္းကိုေျခကာမြကာအညိႈးတႀကီးဆုပ္ေျခေနသည္ ။

သူနာေနျပီ . . သိသည့္တိုင္ က်ြန္ေတာ္စိတ္ေလ်ာ့မရ ။ က်ြန္ေတာ့္ခႏၶာကလည္းစိတ္ေစရာကိုမလိုက္ ။

ႀတိဂံပံုသဏၭာန္ေက်ာျပင္ႏွင့္အဆံုးသတ္က်ဥ္ေသာခါး . . တဆက္တည္းျမင္ရသည့္ . . တင္သားက်စ္က်စ္. .

ၾကည္လင္ေသာသလင္းကိုပန္းပုထုဆစ္ထားသလို တုႏႈိင္းမဲ့အလွတရားႏွင့္ Oh Sehun ၏အရာအားလံုးက . . က်ြန္ေတာ့္ကိုရူးသြပ္စိတ္လြတ္ေစသည္ ။ ခါးက်ဥ္က်ဥ္ကိုလက္ႏွင့္ဖိကိုင္ကာ မရုန္းႏိုင္ေသာသူ႕ကိုအတင္းအက်ပ္ဖိကပ္ သြတ္သြင္းေနမိခဲ့လ်က္ ။

အေတြ႕အႀကံဳကင္းမဲ့ေသာ က်ြန္ေတာ့္ဆာေလာင္ျခင္းက သူ႕ကိုမည္မ်ွပင္ပန္းေစသည္မသိ ။ ခပ္သဲ့သဲ့ညည္းညဴ သံအျပင္မထြက္ႏိုင္ေတာ့ေသာ သူ႕မ်က္ႏွာတြင္ေခ်ြးသီးတို႕ခိုတြဲေနခဲ့ကာ ။

ေသြးစို႕စို႕ သူ႕နယ္နိမိတ္အဝင္ဝကိုသတိျပဳမိေတာ့ က်ြန္ေတာ္ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိျဖစ္ရသည္ ။

ကေယာင္ကတမ္းဆြဲႏႈတ္ဖို႕ျပင္မိသည့္အခါ သူက်ြန္ေတာ့္ခါးကိုေျခေထာက္မ်ားျဖင့္ညွပ္ထားေလ၏ ။

'' ဟင့္အင္း . . Hyung . . မရပ္လိုက္နဲ႕ . . ''

'' မင္း . . အရမ္းနာေနမယ္ထင္တယ္ . . Sehun . . ငါ . . ဒီေလာက္နဲ႕''

'' Hyung . . က်ြန္ေတာ့္ကိုမလိုခ်င္ဘူးလား ''

'' . . . . ''

သူ႕စိန္ေခၚစကားက ခပ္ယဲ့ယဲ့ေလသံႏွင့္မ်ွမလိုက္ေအာင္မာန္အျပည့္ႏွင့္ ။ ျငင္းဆန္ဖို႕ႀကိဳးစားလ်က္ကပင္ က်ြန္ေတာ္မလိမ္ညာႏိုင္စြာေခါင္းျငိမ့္မိရသည္ ။

လွဲေနရာမွကုန္းထကာ က်ြန္ေတာ့္လည္တိုင္ကိုခိုတြယ္လ်က္ ေမးဖ်ားကို သူနမ္းရႈိက္သည္ ။ အသံမဲ့ခြင့္ျပဳေသာ အျပံဳးမ်ားေအာက္ ဆင္ျခင္တံုတရားတို႕တဖန္လြင့္ပါးခဲ့ရျပန္ကာ . . ။

မွတ္ဥာဏ္၏ေနာက္ဆံုးအသိမွာ အဆံုးမရွိေသာတိမ္ထုထဲေမ်ာလြင့္ရသလို သာယာျခင္းႏွင့္ သူ႕ရင္ခုန္သံ ။