Kylie (17) woonde in Engeland. Ze had een gelukkig leven alles wat ze wilde tot haar vader van job moest veranderen. Helemaal naar Amerika. Van de o zo populaire Kylie naar nerdie onopvallend meisje. Maar dat veranderd snel wanneer EthanMcallister...
'Schat... Tijd om op te staan.' Zei mijn moeder. Ik hoorde haar wel maar ik had geen zin om op te staan. Ze probeerde het nog maar het lukte niet. Ik hoorde haar voetstappen de kamer verlaten en ik sliep rustig verder.
Na 10 min. kwam ze terug. Voor dat ik doorhad wat er gebeurde voelde ik dat er ijskoud water over me heen werd gegooid. Gelijk werd ik wakker en staarde haar woedend aan. 'Dan had je maar moeten opstaan.' Zei ze met een gemene lach op haar gezicht.
Ik stond dus op. Tegen mijn goesting! Nam een uitgebreid bad. (Is da wel juist? idk) Ik nam gewoon het eerste wat er in de kast lag. Een Tommy Hilfiger trui, een broek en mijn zwarte Nike Huarache's
Outfit Ethan: (Niet op die schoenen letten xx)
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik ging naar beneden om te ontbijten. Simone zat al beneden te eten. Ze negeert me dat doet ze vaker, zeker nu haar nieuwe vrienden op onze school zit. Ugh boeie... Maar dat meisje wordt van mij... Wacht maar.
'Zit je weer aan perverse dingen te denken. Typisch jongens, nee wacht, typisch jij!' Zei ze half boos. 'Ik kan er toch ook niets aan doen dat mijn hormonen sneller ontwikkelen dan de joune.' 'Mijn hormonen ontwikkelen zich op een normale manier. Niet zoals de jouwe dus en daar ben ik heeellll blij mee.' Zei ze. En terwijl ze dit zei stond ze op om te vertrekken. 'Wacht ik breng je wel.' Zei ik. 'Nee Ethan. Je hebt nog niks gegeten en trouwens ik wil niet met je gezien worden.' Zei ze
'Iedereen wilt met mij gezien worden.' Grijnsde ik. 'Nou ik niet. Dan gaan ze denken dat ik je nieuwe speelgoedje ben en daar heb ik geen zin in.' 'Ach zusje toch. Dan zeg ik gewoon dat we broer en zus zijn enz.' Ze heeft geen idee dat ik tijd probeer te rekken zodat ze telaat komt met de fiets en ze dan sowieso met me mee moet rijden. Ze kijkt op haar horloge hoe laat het is en begint te panikeren. 'Oh nee ik ben veels te laat. Ik ga het nooit halen met de fiets.' ' Je kan ook gewoon met mij mee rijden.' Zei ik. Ze keek me boos aan en zei: Oke dan.
In de auto zette ik Apeshit van The Carters op. (Lied in de media) Simone begon te rappen en ik deed vrolijk mee.
Stack my money fast and go (Fast, fast, go)🎶 🎶Fast like a Lambo (Skrrt, skrrt, skrrt) I be jumpin' off the stage, hoe (Jumpin', jumpin', hey, hey)🎶 🎶Crowd better savor (Crowd goin' heavy) I can't believe we made it (This is what we made, made)🎶 🎶This is what we're thankful for (This is what we thank, thank) I can't believe we made it (This a different angle)🎶 🎶Have you ever seen the crowd goin' apeshit?
We lachten ons dood. Eerste keer in tijden dat we zo'n lol hadden. Aangekomen op school gaf ze me een knuffel en ging naar haar les. Aangezien ik toch te laat was deed ik geen moeite om snel te wandelen.
Aangekomen aan de deur ging ik gewoon naar binnen. 'Mr. Mcallister had is de bedoeling dat je klopt als je te laat komt.' Zei hij rustig. 'En wie gaat ervoor zorgen dat ik dat doe?' Zei ik even rustig terug. 'Ik en als u zo'n gedrag gaat opzetten mag je je gaan melden.' Zei hij rustig maar nu kwaad. Ik ging gewoon zitten ik kon me niet permitteren weer eens een onvoldoende te halen op dit vak. Ik ben niet dom ik kom gewoon vaak te laat. Minstens 6 keer in een week, voor dit vak alleen al.
Na Engels had ik Frans. Ik had geen zin maar ik moest wel.
Na Frans ging ik naar de kantine. Ik zag zo'n lange rij staan en no way dat ik ga wachten. Zoals altijd stak ik iedereen voor. Niemand klaagde tot ik voorbij Simone en haar vriendin liep. 'En waar ga jij naar toe?' Zei dat meisje waarvan ik nog steeds haar naam niet weet. 'Iets te eten halen.' Zei ik.
'En waarom ga je dan niet helemaal achteraan staan net zoals de anderen die hier aan het wachten zijn op hun beurt.' Zei ze bot. 'Omdat ik Ethan Mcallister ben en ik mag dat. Niemand zegt iets. Kijk maar: Iedereen die iets te zeggen heeft dat ik hem voorsteek zeg maar iets.' Niemand zei iets. 'Zie je wel niemand doet iets' zei ik. Ik knipoogde naar haar en wou verder lopen maar ze hield me vast.
'Laat me los..' Zei ik. 'En als ik dat niet wil?' Vroeg ze. Hmm... Simone heeft dus niet veel over me verteld aan haar. 'Meisje ik geef je 3 seconden om me los te laten.' Zei ik dreigend. 'En als ik dat niet doe?' Ik antwoorde niet op haar vraag ik begon al te tellen. '1' ze had me nog steeds vast. '2' 'Kylie laat hem nou maar los.' Zei Simone. Ze heet dus Kylie. Mooie naam. '3' ik gaf haar een klap en liep verder. Ze rende weg en Simone volgde haar. Heel de school keek dus riep ik: ER VALT NIETS MEER TE ZIEN DOE MAAR VOORT MET JULLIE ZIELIGE LEVENTJES! En iedereen deed weer waar hij of zij mee bezig was. Ik haalde mijn lunch en ging bij de rest zitten.
Perspectief Kylie Jones
Mijn wang doet pijn. Waarom sloeg hij me? 'KYLIE! WACHT NIET ZO RENNEN! MIJN CONDITIE IS BELABBERD PLEASS!!' Zei Simone hijgend. Ik stopte want ik had echt medelijden met haar. Ze is ook mijn beste vriendin dusja.
'Heeft hij je pijn gedaan?' Vroeg ze. 'Nee hoor ik heb net een klap gekregen dat zo rood is als rood kan zijn maar het doet geen pijn.' Zei ik zo sarcastisch dat ze het wel doormoest hebben maar ze antwoorde met: 'Oh oke. Ik dacht dat je wel pijn had' Zei Simone. Soms denk ik echt of mijn vrienden onder een steen wonen ofs.
Ik keek haar zo met die ene are you serious-blik. Ze begon hysterisch te lachen echt zo'n varkenslach eh. 'knor knor... Hhaha je dacht echt dat ik dat meende hahhaha knor.' Zei ze lachend dus zoals ik zei een echte varkenslach. Maar we moesten naar de les dus ik liet het zo.
'Mevr. Jones u heeft een handafdruk op u gezicht.' Zei de leerkracht. Ethan keek me aan of ik iets zou zeggen. Maar ik gaf hem een kwade blik en zei: 'Wat heeft u dat goed gezien mevr. het komt door die klootzak.' Zei ik wijzend naar Ethan. 'Mr. Mcallister is dat waar?' 'Ja en als u iets zegt zorg ik persoonlijk dat u wordt ontslagen.' Zei hij rustig en kil. 'Dat kunt u niet jongeman en sla zo'n toontje tegen mij aan en dat wordt nablijven.' Zei de leerkracht kwaad. 'Zoals u wenst maar begin u koffers te pakken meneer vandaag is u laatste dag.' Zei Ethan rustig maar dreigend.
'Bedreigt u mij nou?' Vroeg de leerkracht. 'Nee ik waarschuw u.' Zo ging het de hele tijd door totdat Ethan hier geen meer in had en naar huis ging, WE HADDEN NOG 4 UUR SCHOOL DAT KAN HIJ TOCH NIET MAKEN? Ughh..
Jeuj weer een deeltje. Ik was wel blij toen ik dit schrijf het is lang en heeft wel een beetje drama. Maar er komen wel veel klappen in voor hé i know. Maar ik schrijf dit met veel plezier. Besef ik heb 1223 woorden tekst en dan de rest is de bullshit die ik nu schrijf hahah. Ik zal proberen om de 2 dagen iets up te loaden. x Als jullie elke dag willen gaan de hoofdstukjes korter woorden miss 500 woorden ofs? Meestal stop ik gewoon als ik zie dat ik meer dan 900 woorden heb.Soms stop ik als ik vindt dat ik teveel heb geschreven. Maarja love al mijn lezers en nog steeds 1 echte stemmer like really guys? Love you Nicole ookal heb ik da vaker gezegd hahah
