Accidentally Got Pregnant by a Billionaire Man

Chapter 59

CHAPTER 59

ABEGIL'S POV

Humanda kang Bruha ka, tiyak uuwi ka talaga ng walang Buhok. Papatayin talaga kitang Bruha ka, Akala mo kung sino ka.. Tsk. Tignan lang natin, Tignan lang natin.
May load pa ako, I need to call my sister, I need to call her.

Kinuha ko ang aking Cellphone na nakatago saaking bulsa at dinial ang number ni ate. Hindi ko pa kasi na Phonebook ang kaniyang number.

Nang ma dial ko na ay Nag call na ako agad..

Pinahid ko muna ang aking mga luha at inayos ang tunog ng aking boses upang hindi mahalata ni Ate na akoy umiiyak. Alam ko kung ano siya magalit. kaya ayukong magalit sya ng maaga..
Maya maya pang pag dial ay sinagot naman agad ni ate ang Cellphone.

"Hello? Abe?". sagot niya sa tawag ko, Hindi muna ako umimik at bumuntong huminga ako.
Ilang segundong nakalilipas ay sinagot ko na siya.

"Ate? we need to fix it te! si Kim kinidnapp, alam ko kung sino ang gumagawa nito, eh. wala namang iba ang kayang gawin to di ba maliban kay Arrshy na bruhang iyon?". sabi ko sa kaniya. Nilakasan ko ang aking loob upang huwag man lang marinig niya na umiyak ako.

"Jusko! naman, Hayyssttttt. Ikaw ha?! Yan na napapala mo, Mag ingat ka sa mga pinagagawa mo, mag ingat ka sa kalusugan mo? Sige sige pupunta kami jan at saka tatawag ako ng Pulis". sambit nya saakin. Ayuko sanang tumawag sya ng pulis baka sakaling ma report na naman sa TV na may kinidnapp at ma interview ang mga pulis na siyang dahilang makita ni Arrshy na nagpapa pulis kami munit wala na akong magawa kundi ang hakbangan ang laro na sinimulan niya saakin.

Hinawakan ko ang kamay ni Shella at sabay sabay kaming naglakad patungo sa Hotel.
Naglakad kami ng naglakad hanggang maya maya pay nakaabot na kami.

Bago pa ako pumunta sa room ko ay akin muna siyang tinignan at nginitian, ganuon din siya.

"Sabi mo di ba hindi nakakatulong ang pag iyak?". sabi ko sa kaniya sabay gulo ng kaniyang buhok.

"Ngingiti ako para saiyo okay?". sabi ko sa kaniya.. at saka tuloyang humakbang sa hagdan tungo sa 2nd floor. Wala kasing Elevator ang Hotel na ito. Maliit lang kasi siya.. na Hotel.

Bago paman ako mawala sa paningin niya, kumaway ito saakin.

"Pst! Ate Gil! Cheer up lang ate Gil.. Minsan may mga taong lumilipas at bigla kalang iiwanan, Nangangahulugang may bago na namang taong iyong masasalubongan!". sabi niya sakin na namumugto ang mga luha sa kaniyang mga mata at nakangiti pa ito.

Nginitian ko nalang siya kinawayan.

"Sige, salamat". tugon ko sa kaniya at tuloyan ng maglakad patungo sa room ko.
Habang lumalakad at humahakbang sa mga hagdan ay hindi mawala ng aking isip ang salita na sinabi ni Shella.

FLASHBACK!

///"Pst! Ate Gil! Cheer up lang ate Gil.. Minsan may mga taong lumilipas at bigla kalang iiwanan, Nangangahulugang may bago na namang taong iyong masasalubongan!".//////

//////"Pst! Ate Gil! Cheer up lang ate Gil.. Minsan may mga taong lumilipas at bigla kalang iiwanan, Nangangahulugang may bago na namang taong iyong masasalubongan!".//////

/////"Pst! Ate Gil! Cheer up lang ate Gil.. Minsan may mga taong lumilipas at bigla kalang iiwanan, Nangangahulugang may bago na namang taong iyong masasalubongan!".//////

//////"Pst! Ate Gil! Cheer up lang ate Gil.. Minsan may mga taong lumilipas at bigla kalang iiwanan, Nangangahulugang may bago na namang taong iyong masasalubongan!"./////

Paulit ulit itong pumasok saaking isipan, at ni hindi ko talaga kayang iwasang mapatulo ang aking mga luha. Ako na itong tanga, ako na itong feeling malakas, ako na nga itong nawalan ng anak, ako na nga itong nawalan ng Asawa. Ako na itong nagdusa, Ako na itong kala mapo protektahan ang lahat, ako na itong walang kalaban laban, ako na itong mahirap, ako na itong dahilan kung bakit!!