Accidentally Got Pregnant by a Billionaire Man

Chapter 58

CHAPTER 58

(Kidnapping)

ABEGIL'S POV

Kinabahan na ako sa sinabi ni Shella, Tama siya. Kanina pa si Kim nag C Cr munit hindi pa siya nakalabas. Natandaan ko ang mga salita ni Arrshy. Jusko! naman, huwag naman sana.
pumasok na ako sa Cr. tinignan ang mga tao, munit wala si Kim duon.

Nagulat ako nang biglang nagsipag sigawan ang mga lalake sa Cr. kaya agad akong lumabas kung anong nangyare, narinig ko din ang boses ni Shella. Kaya lumabas nalang ako..

Nakita ko ang kaniyang mga mata, namumugto ng Luha, Jusko naman Shel, ano ba naman nakita mo. Nanginginig na ako sa takot, ang aking puso ay tibok ng tibok dahil sa kaba. At mainit na ang aking nararamdaman, hindi ko na alam kung ano na ang nangyare. Munit hindi ko na pinapahalata.

Hindi siya makapagsalita ng maayos..

wag naman sana, plllssss lang kung ano yung nakita mo huwag naman sanang masama.

Hinawakan ko bigla ang kaniyang buhok at dinala siya sa labas ng Cr. At duon ko tinanong siya.

Namumugto na ang aking mga luha. Ayuko na talaga, bakit ba. bakit ako pa ha? sa karami raming tao sa mundo bakit ako pa? may kasalanan ba akong nagawa? Nawala na nga anak ko, pati ba naman yung asawa ko.
Ano banaman yan lord, ang daya niyo naman. bakit ako pa lord, bakit ako pa. Please naman ihinto niyo na.

"Sabihin mo saakin Shel, Ano ang nakita mo?". Sabi ko sa kaniya sa mataas na awtoridad, hindi ko alam kung tutulo na ba ang luha ko munit kung titignan ang aking mga mata, mabigat na ang mga luha na namumuo.

Nang dahil sa galit at dahil saaking pagkatakot.

"S-S....si...si Sir K-Kim? P-Po, n-nasa nasa nasa". sabi niyang nauutal at tinuro turo ang Garbage trashcan na dinala ng isang lalake papalayo ng Jollibee. Alam ko na ang nais niyang iparating, hindi na ako nag aantay ng tyempo at tumakbo ako ng kasing bilis ng isang Asong tumatakbo...

*Togshhhhh*

Nanlaki ang mga mata ng isang lalake ng mabangga ko siya sa malapit lapit sa pintoan ng Jollibee..

"What the Fuck!!! May mata kaba ha? nadumihan pa nga damit ko tas wala na akong makain". sambit niya saakin, nagpupumilit akong lagpasan siya kaso hinaharangan niya ako.

"Ano ha? lalagpas ka pa? What the hell are you?!!! bayaran mo to, hindi upang lagpasan ako! Deym you!!". singhal niyang sabi saakin sabay tulak at napa atras naman ako at napa upo sa sahig dulot ng malakas niyang pwersa sa pagtulak...

"Please po, padaanin nyo po ako may importante lang po akong puntahan". pag uumanhin sa kaniya, munit ngumiti lang ito ng Sarkastikong ngiti at itinuro ang aking dibdib, Inilagay niya ang kaniyang hintuturo saaking dibdib at itinulak tulak ako..

"Ano kala mo sakin? Baliw? ikaw na nga tong hindi tumingin tingin sa dinaraanan tapos ikaw pa yung may karapatang lumusot ha?!". singhal na sabi niya sakin, Tumingin naman ang mga tao saamin at nagsisipagbulongan.

"Tumabi ka nalang po if ayaw mong masaktan". sambit ko sa kaniya sa mahinang salita.. Namuo na ang aking kamao at ang aking mga mata ay namumugto na ng luha.

"So iiyak kanalang jan ha?! eh gagu ka pala eh!!". singhal nya saakin tapos nakapamursa pa.

Agad kong idinapo ang aking kamay sa kaniyang dibdib at itinulak siya hinay hinay papalayo saaking dinaraanan, habang nagkalat pa ang mga pagkain niyang nawasak.

"Sorry po!". sabi ko sa kaniya, tapos bigla na akong tumakbo, samantalang maaninag ko pa ang lalakeng nagdala ng Garbage Trashcan. Tumakbo na sana ako ng bigla nya akong hinawakan sa kamay, dahilan upang mapabalik ako sa kaniyang harapan, ngumiti ito ng sarkastiko.

*PAAAAKKKKKKKKKKK*

'hala'

'Did she do that?'

'O my gosh'

'What the heck'

'Dapat lang sa kaniya'

'Nonsense things again in Jollibee'

'Ouh my, drama na naman dito?'

Mga sinasabi ng iilan, mas tinignan nya ako ng mas masama..

"Sabi na ngang excuse me di ba?!! ha??!!! Hindi moko maiintindihan eh". sabay pahid ko ng aking kamay saaking tumutulong luha saaking mga mata.

"Kung alam mo rin no??!!! dapat kayo na sana yun, Yung!!! mawalan ng anak, tapos mawalan pa ng asawa... Grabe naman si tadhana no? pero iniisip ko pa ding si lord ang lakas ko kaya ginawa ko to, pero kahit!!! awa naman para saaking tao kuya marunong kayong magbigay... Kinidnapp na nga Asawa ko at nawala anak ko. tas kayo?! sasabihin nyo lang saakin, Nagpalusot ako. Ayun ohhhh. kitang kita mo yun!!!!!?? ha???!!!! yang garbage trashcan na iyan ha??!!!! Umaasa ako na naway, nanjan ang asawa ko.... Grabe naman po kayo, naghihirap na nga ako, tapos papahirapan nyo pa ako. Wag namang ganun kuya,!!! ang daya daya na ng buhay ehhhhhhhhh! ". sabi ko sa kaniya ng tumutulo na ang aking mga luha, ayuko na. Masakit na talaga, Mas mabuti pa ang mawala sa mundong ito keysa sa magpakahirap pa ako.. Ang daya daya ng buhay kong ito!!! ang daya daya. Do i need to give up to end this troubles?

I-I dont want to surrender

I want to bring back my husband..

Kim naman!!! ang daya mo naman, sanay lumaban ka.. Kung alam ko pa sana na ganyan mangyayare eh di sanay sinamahan na kita!! ang daya daya mo Kim.. Napaka daya mo, Napaka daya mo! ayuko pang makita kang Humihiga kana na straight na ang iyong mga paa. Ayuko pang makitang hindi na bumukas ang iyong mga mata. May kasalanan ba akong malaki upang magdusa ng ganito?
May kasalanan ba ako?!!!

Tumakbo ako tungo sa lalakeng iyon, Dahil kaba ko andun si Kim kagaya nalang ng sinabi ni Shella saakin.

Munit dahil sa gabi na ay hindi ko na maaninag ito..

"Kimmmmmmm!!!!!". sigaw kong luhaan, na parang baliw kahit saan nalang tumingin tingin at nagtatanong..

"Kimmmmm, Please naman Ohhh. mamaya nalang natin ituloy ang tagu tagoang larong ito Kim, Please naman. Maawa ka saakin, Wag niyo naman akong iiwang mag isa!!!". sigaw ko sa kawanangan..

"Gil!!". malakas na sigaw ni Shella at lumapit sakin. Tumutulo na din ang kaniyang luha, ganun din saakin. Yinakap niya ako ganuon ding yinakap ko din siya.

"Gil! sabi ko naman sayo nuon sa Jollibee di ba? hindi nakaka tulong ang pag iyak?". tawa nyang sabi sakin kahit sya mismo ay patuloy ang mga luhay tumutulo.

"Si Kim, Shel? dapat natin siyang makita, dapat lang Shelllll!! dapat lang!!!". sabi ko sabay hawak ng aking mga kamay saaking ulo, at napaupo sa semento... sa sahig.

"Makikita naman natin si Kuya Kim di ba?". tanong nya saakin, pampakalma munit hindi pa din mawala ang aking pagaalala.
This is the end of my troubles! I need to fight back!! I need to Find Kim! I need to find him!!

"We need to find kim!!". seryusong sabi ko sa kaniya sabay tingin sa kaniyang mga mata na luhaan.
Alam kong may trabaho siya sa hotel na tinitirhan namin munit seryuso ang problema na mayron ako... We need to help each other.

"Dont be afraid sa trabaho mo, Mag resign ka!! And I will give you new?". sambit ko sa kaniya at saka ngumiti ng pilit, Kahit umiiyak pa din ako.