Billionaire's Secret (Billionaires Series 3)

Kabanata 39

She sighed habang tinatanggal ang pagkakayakap nito. "Lets talk about this tomorrow Chance. Let's sleep first." Tanging ungol lamang ang sinagot nito at ilang minuto pa at nakatulog na ito.

Noong umaga ay nauna siyang nagising. Marahil ay napagod si Chance kaya mahimbing ang tuloy nito. Bumangon siya at nag ayos bago bumaba upang maghanda ng agahan. Mamaya pa darating ang maid nila kaya siya ang magluluto.

She was busy cooking when she heard her doorbell. Inisip niya na baka umuwi ng maaga ang maid nila kaya pinagbuksan niya ito. Ngunit laking gulat niya nang makita ang tito niya kasama si Red.

"T-Tito! Red!" She gasped.

Shit! She forgot! Sunday pala ngayon at madalas dumalaw ang mga ito para makita sila at si Chester at hindi niya pa nasasabi sa ang tungkol kay Chance. She hope that her mother already told them everything.

"Why are you look so shock, Carly?" Nagtatakang tanong ni Red bago pumasok sa loob. May dala itong mga paper bag na sa tingin niya ay regalo para kay Chester.

"H-hindi naman." She said bago lumapit sa kanyang tito at halikan ito sa pisngi.

"A-ang aga niyo naman po?" Usually kasi ay hapon o tanghali nagpupunta ang mga ito.

"Sasaglit lamang kami ni Jared dahil lilipad kami papuntang UK to for some business. Tulog pa ba si Chester?" Tanong nito.

Nasa sala na silang lahat noon ng sabay-sabay silang napaangat ng tingin sa hagdan.

Her tito and cousin are sitting on her sofa noong bumaba si Chance. Napatayo si Jared sa nakita.

Chance is gracefully walking. Wala itong suot na pangitaas at tanging ang pantalon na suot nito kagabi.

"Good morning...." Chance said.

"What the...." Jared mumbled habang nakatitig kay Chance.

Lumapit sa kanya si Chance upang halikan siya sa pinsgi. Mas lalo siyang kinabahan noong nakita niya na ang pagkunot ng noo ng kanyang tito.

"What is he doing here, Carlinda?" Mahinaho ngunit may diin na tanong ng kanyang tito.

"T-Tito.. Ano kasi-"

"I'm here to make things right for us, sir." Seryosong wika ni Chance rito. Napalingon siya sa binata na matapang na hinarap ang mag-ama.

Ang kanyang tito Alfred ay seryoso lamang ang mukha habang ang Pinsan na si Jared ay nakakuyom ang mga panga at masama ang titig kay Chance.

"At ano? Kung masiraan ka nanaman ng bait ay iiwan mo nanaman ang pinsan ko?" Jared spat.

"Jared!" She hissed at nilingon si Chance. Nakita niya ang pagkuyom ng panga nito sa sinabi ng pinsan. Alam niyang nainsulto si Chance sa sinabi ng kanyang pinsan.

"You don't have any rights to say that, Jared." Naiinis na wika niya rito.

Pagak naman na natawa si Jared sa sinabi niya. "At siya ay may karapatan na saktan ka at iwan?" asik ng kanyang pinsan.

"I know what I did, Jared at nandito rin ako para itama to." Mahinahong wika ni Chance. Ang braso nito ay nakapulupot sa kanyang beywang.

"I don't trust you anymore, Chance. You don't know how much pain you inflicted to my cousin!" Jared hissed again at tinuro pa si Chance.

"Jared please.... Hayaan mo akong ayusin ang gusot na ito. This is my family after all."

Carly! Ano ka ba naman! You almost had a miscarriage Becauseof too much pain and sadness! Dahil sa kanya iyon! Muntik na mawala ang anak mo dahil sa kagaguhan ng lalaking iyan!"

"Jared, ano ba!" Sigaw niya rito.

Nakita niya ang paninigas ni Chance sa tabi niya at pagluwag ng pagkakahawak nito sa kanyang beywang.

Tumayo ang Tito niya at tinapik ang anak nito. "That's enough, Jared. Let Carly handle this. Malaki na siya at alam niya kung ano ang gagawin." Mahinahong wika nito bago siya nilapitan at hinaplos amg pisngi niya. "I just hope you know what are you doing, Carly dahil hindi na lamang ikaw ang masasaktan kung hindi pati ang anak mo." Saad nito bago umalis. Galit naman na sumunod si Jared dito na masama parin ang tingin kay Chance.

Hinatid niya lamang ito ng tingin bago humarap sa asawa na ngayon ay gulat at takot ang ekpresyon habang nakatingin sa kanya.

"Chance..." She said as she approached him.

"What happened before, Carly?" Tanong nito sa nanginginig na boses. She doesn't know how to explain.

"I-I almost had miscarriage when I was four months pregnant... Napabayaan ko ang sarili ko noon I forgot that I was pregnant because I'm so lost. Narealize ko lamang noon na may baby akong dala noong dinugo ako at kinakailangan mag stay sa hospital for months dahil sobrang hina ng kapit ni Chester noon." Mahinang bulong niya.

Isa sa mga bagay na lubos niyang pinagsisihan noon ay ang mapabayaan ang sarili. Halos hindi siya kumakain at panay lamang ang pagmumukmok sa kwarto. Hindi siya na nagpapa check up kaya hindi siya nakakainum ng mga vitamins na kailangan nila ni Chester noon. Nagising na lamang si noon na sobrang sakit ng puson habang may dugo na umaagos sa kanyang binti.

Doon lamang niya na realize na mayroong buhay sa loob niya na umaasa sa kanya. Abot-abot ang pagsi-sisi niya noon dahil muntik nang mawala sa kanya ang anak. She was bedridden for almost two months noon dahil sobrang silan ng kondisyun niya na sa konting galaw lamang ang maaring mawala ang bata sa sinapupunan niya. Mabuti na lamang at naroon ang pamilya niya at si Pierre upang alagaan siya.

"Fvck." Mahinang bulong ng asawa bago naapu sa sofa. Hinilamos nito ang mukha bago pumikit ng mariin. "You would never experienced that shit if I didn't push you away. Fvck, Carly! We almost lost our child because of my fvcking decision." Galit na usal nito.

Mabilis naman siyang tumabi rito at hinaplos ang mukha nito. Bahagya siyang natigilan ng makita niya ang mga mata nito. He looks miserable and lost. Blanko ang mga mata mata nito. Shw had seen him like this before. Noong nag away sila at naospital si Chance dahil roon.

Mabilis niya itong kinabig upang yakapin. "None of this is your fault, Chance. We all do mistakes at alam ko na nagsisi kana. What matters now is Chester. You just need to make up with the times that you are not here." She said as he hugged him tightly.