Oktober 1966
Een jongen genaamd Bart haten zijn leven, Hij werd gepest en hij was altijd alleen thuis.
Hij probeerde zelfmoord te plegen door van de flat af te springen.
Hij werd wakker in het ziekenhuis in goede toestanden.
De dokter kwam binnen en zei:'' jij bent heel bijzonder, jij bent van meer dan 50 meter hoogte gesprongen en je leeft nog.
Bart bleef een paar dagen in het ziekenhuis om zeker te zijn dat hij gezond was.
Toen hij uit het ziekenhuis kwam moest hij naar de psycholoog om te praten over zijn gevoelens.
Maar de dag nadat hij uit het ziekenhuis kwam sprong hij voor de trein.
Maar ook toen werd hij wakker in het ziekenhuis zonder enig letsel.
Hij ging die dag weer naar de psycholoog en de psycholoog vroeg, waarom wil je dood?
Omdat er niemand is die mij lief heeft, zei Bart.
Toen Bart thuis was pakte hij een mes deed zijn ogen dicht en stak het in zijn buik.
Toen hij zijn ogen open deed zag hij de grond en het mes in stukken gebroken.
Hij dacht na en kwam tot de conclusie dat hij onverwoestbaar was.
Tot de dag van vandaag doet hij nog steeds zelfmoordpogingen.
En bij elke keer dat het niet lukt vermoord hij iemand
