Villaluz Series 2: The Actress(Hunter Villaluz)

Chapter 11:

A/n: Update is here! Hello guys!

***
Masaya siya ng makabalik sa Pilipinas nakita niyang masaya naman ang magulang niya na makita muli siya. Kaya naman nilang linisin ang pangalan niya dahil kilala sa buong mundo ang pangalan na Fortalejo, wala siyang ginawa para maayos ang problema niya limang taon na ang nagdaan, ngunit mas pinili na lamang niyang tumakbo dahil sa hindi na niya kanyang humarap sa mga taong pilit siyang sinasaktan.

Nakahiga siya sa kanyang kama ng makita niyang bumukas ang pinto.

"Sky baby."wika ng kanyang ina ng makalapit ito sa kanyang kama.

"Mom."mahinang daing niya sa ina.

Tumabi ito sa kanyang uluhan at hinihimas ang kanyang buhok na dati na nitong ginawa sa kanya. "Your not any younger baby 28 kana, satingin ko kailangan mo na mag asawa." tumawa siya sa ina niya.

Alam niyang ganoong edad ay dapat may asawa na sya pero para sa kanya pakiramdam niya ay hindi niya pa talaga kaya. "Mom, di ko naman kailangan i-pressure ang sarili ko sa pag-aasawa dadating din naman ako diyan soon, pero di ko pa talaga kaya ang gantong sakit sa puso ko Mom."

"Gusto ko malaman ang dahilan bat' ka nasasaktan sa loob-looban mo Sky, kasi kahit di mo sabihin ina mo ko, nararamdaman ko 'yong sakit na 'yan kahit di mo sakin sabihin."

Doon lumabas ang pinakatago-tago niyang sakit at kusang nag-laglagan ang luha niya. Puot, sakit at galit na kailaman ay di niya akalain na mararamdaman niya ito ng lubusan.

"Ssshh, tahan na Sky, its killing me knowing my daughter is hurting liked this."pag-aalo sa kanya ng ina.

"Masakit Mom, subrang sakit talaga kasi minsan di ko naisip na makapanakit ng tao, pero bat ganon?"madamdamin niyang saad.

"Kayanin mo Sky, dahil ikaw lang ang gagawa para maibsan ang sakit na 'yan, tanging kami lang ng ama mo ang gagabay sayo hanggang makakaya mo ng tumayo sa lahat ng sakit na binigay nila." tumango siya dito at saka siya iniwan

Makakaya niya dahil kahit anong man mangyari siya lang din makakaayos.

*****

May ngiti sa labi niya ng makita niya sa labas ang mga reporters.

"Ms. Leigh!" Sigaw ng mga reporters at mabilis na lumapit sa kanya ngunit agad din naharangan siya ng mga bodyguard niya.

Mabilis siyang nakapasok sa loob ng building ng dumugin siya ng mga reporters.

Natawa siya ng mahina sa nangyari.

"Leigh!" Lumingon siya sa pinanggalingan ng boses. Ngumiti siya kay Rose saka ito niyakap ng mahigpit.

"Namiss kitang bruha ka!"natatawang sabi nito.

"Parang di tayo nagkikita sa Skype ahh!"

"Magkaiba naman 'yong sa personal ehh. It's been 5 years ng umalis kayo ni Lane ehh."saka ito ngumiti ng pilit sa kanya.

"May nangyari ba saiyo ng nawala kami ni Lane, tell me?"

Bakas sa mukha nito ang takot at pangamba ngunit kita din niya ang tapang sa mata ng kaibigan niyang si Rose.

"Its a long story Leigh, pero pag may oras pa na magkita tayo sasabihin ko sayo. I need to go, may gagawin pa ako ehh." tumango lang siya sa kaibigan. "Text me if you need me ok."Tumango ito at tumalikod na sa kanya.

Lakas loob siyang naglalakad sa loob ng building alam niyang magkikita sila nila Hunter dito pero pinambahala na lamang niya ang mangyayari pag nagkita na sila ang mahalaga pagkaya pa niyang iwasan ito ay gagawin niya habang kaya pa niya. Nakita ni si Leigh at ang Manager niya na si Ree na may hawak na bata sa magkabilaang kamay nito.

"Ree!"sigaw niya dito. Tumingin ito sa gawi niya at kumaway ganoon din ang ginawa niya.

Nangmakalapit siya dito ay mabilis siyang hinalikan ng dalawa saka siya lumuhod sa pamangkin niya na si Kirra.

"Hello baby, I miss you!"saka niya ito niyakap ng mahigpit na para na niyang anak. Ito ang dahilan bat nakaya niyang mabuhay dahil si Kirra ang nagbigay ng dahilan kung bakit humihinga pa siya.

"I miss you too, tita ganda."ngumiti siya sa sinabi nito at napatingin sa isang bata na nagtatago sa likod ni Ree.

"Sino tong bata na hawak mo Ree?"takang aniya niya dito.

"My son."ani nito.

Gulat ang bumakas sa mukha niya ng malaman ito. "Wala kang anak diba? Paano nangyari 'yon!"bulalas niya.

"Long story, I'm really happy knowing that my son is alive."ngiting ani nito ngunit bakas sa mata nito ang galit at ang pagkamuhi. "Baby, meet Tita Sky one of my Artist." Ngumiti siya sa bata at hinawakan niya kamay nito. "Hello."nahihiyang ani ng bata. "What's your name?"tanong niya dito.

"I'm Reensiel Josh Villalozo, 5 year's old po." sabi nito sa kanya saka siya hinalikan sa pisnge. Tumawa siya sa ginawa nito ng makita niyang namula ang tenga nito.

Ang gwapong bata alam niyang masaya na si Ree dahil bakas sa mukha nito ang saya.

"Reens! ikaw talagang bata ka napaka pilyo mo."natatawang sabi ni Ree sa anak kaya natawa na lang silang lahat.

"Ree!"napalingon sila sa sumigaw.

Namutla siya ng makita niya si Hunter, Kirro at sa lalaking kasama nito.

"Daddy!"Sigaw ng anak ni Ree at tumakbo ito papunta sa tatay nito saka yumakap.

"Hey buddy you miss Daddy?" tumango ang bata saka kinarga nito at pinugpog ng halik.

"Tinatakbuhan mo ba ako Ree bat kailangan mo kunin sakin ang anak ko!" sigaw nito.

"No Vj! Di ko tinago ang anak mo! anak natin may karapatan ako sa kanya at sating dalawa ikaw ang nagtago."saka ito umalis.

"I hate you Daddy! You make Mommy cry! put me down! put me down!" binaba ng tatay nito ang bata saka tumakbo ito kay Ree.

Napalingon siya sa gawi ni Hunter kita niya sa mukha nito ang sakit habang nakatingin sa kanya ngunit binaliwala na lamang niya.

"Baby Kissa wanna come to Tita ganda?" ngiting sabi niya.

"Yes Tita ganda."saka niya ito kinarga.

"Bukas ko na lang ibabalik si Kirra ahh, Mag date na lang muna kayo Lane at Kirro."natatawang ani niya saka siya umalis.

****