Eh kasi birthday ng long time crush ko. Hahahahahah Happy Birthday sa'yo. :)
Update!
************************************************
Erich's POV
Ng makita ko kanina si Kristel at Kairen magkasama parang umuusok ang ilong ko dahil sa selos.
Ngayon ko lang silang nakitang mag-usap na parang seryoso. Kung hindi ko tinawag si Kairen siguradong hindi niya ako mapapansin.
Kung pano tumingin si Kairen kay Kristel ay parang may malaking parte ng buhay si Kristel sa kanya.
Ewan ko ba parang guni-guni lang ang lahat ng yun.
"Hey Erich are you listening?" pukaw atensyon ni Kairen sa akin
Nakalimutan ko palang kasama ko siya dito sa canteen.
Everyday habit na namin na sabay mag-umagahan ni Kairen sa canteen.
"Kairen ano bang mga plano mo sa buhay?" seryoso kong tanong sa kanya
Tumawa lang si Kairen at parang batang nilagay ang kamay sa baba niya
"Hmmm wala naman akong plano eh noon gusto ko lang mag race hanggang sa mamatay ako pero ng dumating ko parang kinalimutan ko na ang lahat." sabi niya at ngumiti
Tinitignan ko lang siya habang nilalaro ang pagkain niya.
Ngayon ko lang siguro to nasabi pero Ayoko talaga siyang mawala.
"So what is it?" tanong sa akin ni kairen
"What is what?" I asked
"C'mon spill it out? Anong pinag-uusapan niyo ng utak mo?" tanong niya
Halatang bothered na siya dahil siguro kanina pa ako tahimik.
I just like being silent. That's all.
"Nothing." I said and played my juice
"Really?" she's still not believing me
"Okay sasabihin ko na." I sad and sigh
She set up straight and cross her arms
"I was just uhmm Kairen sabihin mo nga sa akin kung anong tingin mo kay Kristel? I mean Honestly okay? No lies." I said non-stop
She tilted her head like she was thinking...
"Uhm she help me a lot when I entered dance troop."
