Arghh! Kainis bakit ba ayaw maalis sa isipan ko si Erich? Sa totoo lang naiinis pa rin ako dahil sa hindi pagsipot sa akin kahapon.
Why am I acting like this?
Hay kai listen, this is not the time for this okay. You are here to move on and get your life back.
Ano ba to' nababaliw na ata ako dahil kinakausap ko ang sarili ko. Tsk
Tumayo na ako sa pagkaka upo at pupunta na sana ng kusina ng may nag door bell.
"Sino kaya to?" pinihit ko na ang pinto at napalaki ng mata
"SURPRISE!!!"
"Lola anong ginagawa mo dito?? Teka kelan ka pa dumating at bakit di mo ako tinawagan?"
"Apo relax ka nga, surprise nga diba? Nakuuuu halika give your lola a warm hug."
At dahil miss ko na rin si Lola ay niyakap ko siya ng mahigpit at hinalikan sa pisngi.
"Come pasok muna tayo, what do you want to drink lola? Are you hungry?" tanong ko sa kanya habang pinagmamasadan ni Lola itong condo ko
"Apo?" tawag niya sa akin
"Yes lola?"
"Why does your pad looks so. . .uhm how will I say this?"
"What do you mean?"
"It looks so lonely dear."
Napahinto ako dahil sa sinabi niya
"Does it? Sorry hindi ko namalayan." sabi ko kay lola at binigay ang isang orange juice
Umupo kami sa sofa at napatahimik
"Well how are you? Are you eating well?" tanong ni lola habang nilalaro ang mga kamay namin
"Apo wag mo sanang pabayaan ang sarili mo."
"La I'm okay you don't have to worry. Ay teka how long are you gonna stay in here?"
"Well mamayang lunch I have this meeting with my staff and a dinner with Mr. Chan about expanding the sites in here. Maybe bukas I'm free."
