Your bestfriend?

Hoofdstuk 4

Pov Tess

Ik ben eindelijk thuis, ik heb geen idee hoe ik dit aan Luna moet gaan uitleggen.. Ze gaat er sowieso naar vragen..

Ohh Tess wat heb je toch gedaan ..

'Hoi mam!' roep ik zo normaal mogelijk.

'Hee Tess!' roept mijn moeder snel terug.

'Uhmm.. mam, er is iets gebeurd.. Eigenlijk zijn er 2 belangrijke dingen gebeurd.'

'Mijn moeder loopt naar de bank en gebaart dat ik naar haar moet komen zitten.

'Vertel het eens Tess.'

'Nou kijk.. er was vandaag een nieuw meisje op school en ik zag gelijk aan haar dat ze een Fury was en..'

'Tess dat is onmogelijk dat weet je'

'Nee mam, laat me nou uitpraten. We zijn naar het bos gegaan om haar krac..'

'Wat?! Met een meisje waar je niet eens zeker van weet wat voor gave ze heeft?'

'Mam! Laat me uitpraten!'

'Okee.. okee.. ga verder'

'We vertelde haar wat te doen en toen gebeurde het, ze maakte van een half dood en klein bloemetje een enorme bloeiende bloem!'

'Wacht Tess, een Fury? Het klopt niet.. Het kan niet..'

'Jaa dat dacht ik dus ook!'

'Pff en er is nog wat gebeurd? Drukke dag dan'

'Jaa Luna en Macy begonnen te gelijk allemaal vragen te stellen en toen werd het me teveel en vroeg ik om rust..'

'Wow, wat?! Tess doe dat nooit meer!'

'Jaa alles werd zwart en toen besefte ik me wat er aan de hand was..'

'Oh Tess kom hier, gaat alles voor de rest wel goed?'

'Jaa ik denk het wel.. Maar het baart me zorgen dat die Fury hier zomaar rond loopt'

'Ik ook Tess, ik ook.. Waar woont ze dan ga ik haar ouders morgen even opzoeken'

'Uhm volgensmij vissenbloemstraat 249'

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Pov Luna

Ik sta nu al 5 minuten hier met Macy zonder ook maar iets gezegd te hebben.. Ik en blijkbaar Macy ook snap er helemaal niks van.

Toch wil ik antwoorden.

'Macy?'

'Jaa..?'

'Wat is er net gebeurd?'

'Ik zou het echt niet weten Luna.. maar ik weet wel wat anders en dat is dat jij nog nooit van deze wereld gehoord hebt en ik je dringend wat moet gaan uitleggen'

Ik ben echt heel blij dat Macy er zelf mee kwam en ik er niet weer zelf om moest vragen.

'Oké Luna hier komt het'

Zei Macy heel zelfverzekerd.

'In dit dorp wonen allemaal mensen met gaves, als je een gave hebt of iemand waarmee je reist een gave heeft, kan je dit dorp zien en kan je er in'

Ik ben nu al versteld, een dorp voor speciale mensen, Wauw.

'Ook heeft niet iedereen dezelfde gave en krachten, ik ben bijvoorbeeld een weerwolf. En is Tess een fee en Lizzy een vampier. Maar van elk 'ras', Jaa ras en gave zijn een beetje het zelfde, maar dus van elk ras zijn 4 personen. Dus er bestaan maar 4 weerwolven en dat ben ik met mijn moeder, vader en opa.'

Macy vertelt alles heel goed en ik ben helemaal in haar verhaal, maar wat zullen mijn ouders dan zijn? Ook Fury's?

'Maar de Fury's zijn 12 jaar geleden allemaal overleden en er waren er geen voortgeplant, meestal komt er dan een kind uit de fontein der glorie met die gave, maar met de Fury's was dit niet het geval.. Het was vreemd want er is altijd iemand maar het was zo.'

Ben ik dus de enigste? Ik snap er niks meer van.

'Tot 3 jaar geleden kwamen we erachter dat er 4 ouden Fury's leven in een grot vlak ik de holyvalei. Die hebben we daar laten leven om alles mooi en groen te houden. Maar het klopt dan niet dat jij hier bent.. het kan gewoon niet! We houden de oudsten Fury's altijd in de gaten en er zijn er 4. Het is gewoon onmogelijk dat jij hier bent'

Macy begint al een beetje hysterisch te doen en ik vind het eng worden.

'Het kan gewoon niet Luna het kan niet!!'

Op dat moment valt Macy neer en scheurt haar kleding, ze verandert in een weerwolf.

Ik wordt nu echt heel bang, wat gaat ze nu doen?

'Macy! Macy ! rustig, kalmeer'

Het helpt niet, wat ik al had verwacht. Met mijn krachten maak ik een scherm van bladen om mij heen om me te beschermen.

Na een half uurtje hoor ik dat Macy weer normaal ademt dus ik ga kijken en ik zie dat ze wat suf om zich heen kijkt.

'Macy...?'

'Oh hee Luna, oh sorry hoor ik had niet verwacht dat ik zou veranderen. Maar dan hoef je niet bang te zijn ik doe niemand kwaad.'

Makkelijker gezegd dan gedaan dacht ik bij mezelf.

'Ik denk dat ik maar ga Macy, doeii!'

Zo snel als ik kon rende ik naar huis, toen ik bijna thuis was was ik helemaal kapot dus ik besloot nog ff voor de deur te wachten totdat ik wat op adem was, mijn ouders hoefde hier niks van te weten.