The Most Painful Feeling!

1.1K 41 2
                                    

Chapter14

Chloe&Jennyrose POV

Litong-lito ako sa aking nararamdam.Ewan ko.Basta hindi ko alam.Iniisip ko siya.Siya ang laman ng aking isipan.Hindi siya mawaglit sa isipan ko kahit na pinipilit ko siyang kalimutan.What the heck he has done into me?I tried to focused about living in a normal life like I always did before.But when he came into my life.Everything has changed..I can't live like this forever!Hindi ko na kayang makipaglokohan pa sa mga taong nakapaligid sa akin.She will accept her faith whatever decision she have to got from them.Maybe,she is not that perfect..lahat nagkakamali,may pagkakamali...kaya naglakas loob siyang kausapin si Jennyrose.

"Huwag kang umiyak sa harapan ko dahil hindi pa ako patay,"ani Jennyrose sa matalik na kaibigan."Hindi mo ako madadala sa mga luhang nag-uunahan diyan sa mga mata mo para kaawan ka!What the nerve you got into this trouble,girl?"inis niyang sumbat.

"I'm sorry..."iling ni Chloe sa kaharap.Ngunit wala naman talaga siyang pinagsisihan sa nangyari sa kanila ng binata.Buong puso niyang isinuko rito ang kanyang pagkababae...kahit na alam niyang siya ang talo sa huli.

"Naman Chloe?Sorry?"palatak ni Jennyrose sa kaibigan."Ano namang magagawa ng sorry mo kung tapos ka na at hindi na natin puwedeng ibalik ang nangyari?Sana naman bago ka gumawa nang ganyan inisip mo na malaking gulo ang kakasasangkutan mo.At sana lang ginamit mo rin ang utak mo!Matalino ka pa naman,"aniya.

"Hindi ko sinasadya.Noong gabing iyon nalasing ako.Nagpatangay ako...nakalimot ako,"Chloe's imperfect reasons.

"Hindi mo sinasadya?"nangiwing turan ng dalaga."Lame reason,Chloe,malaki ka na!Hindi ko na kailangang ipaliwanag saiyo ang tama at mali.At huwag mong idahilan ang lasing ka!Dahil kahit lasing ang isang tao,alam niya ang kanyang ginagawa.Huwag mo akong gawing tanga dito!"

"Oo!"hindi nakatiis na amin ni Chloe."Inaamin ko,ako ang may kasalanan kung bakit may nangyari sa amin ni Seonggyun"iyak niyang sabi sa kaibigan."Dahil ang--ang akala ko....pagkatapos ng gabing iyon ay magiging okay na ang lahat pero hindi pa pala....dahil I can't forget him,"Chloe's said.

Jennyrose slapped Chloe's face.
She hated her the most!Tama nga ang kasabihan na kung sino pa ang tunay mong kaibigan siya pa talaga ang aahas saiyo patalikod at kakagat.Kung ang gustong palabasin ni Chloe ay she will give her blessing to them.That would never be happen!

"If you really love yourself and respect yourself mabuti pang hiwalayan mo na si Yeaggyun ngayon din and leave immediately!"matigas niyang utos sa kaibigan.Hinaplos ni Chloe ang pisngi niyang sinampal ni Jennyrose.Nahiya siyang nagbaba ng tingin sa kaibigan.Dahil kung nakakamatay lang ang matalim na titig ni Jennyrose sa kanya ay malamang patay na siya sa kanyang kinatatayuan.

"Huwag ka nang magmuni-muni diyan Chloe.Kung ganyan din lang ang plano mo,sabihin mo na kay Yeaggyun ang totoo na may nangyari sa inyo ni Seonggyun nang gabing pauwi siya ng Pilipinas,"aniya.

"Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanya.Natatakot ako,"nanlulumong sambit ni Chloe.

"Natakot ka sa sarili mong anino?Huwag mo ng hintaying sila pa ang makatuklas sa ginawa mo at ginawa niyong panloloko kay Yeaggyun.Hindi mo alam kung ano ang puwede niyang gawin gayong ikakasal pa naman kayo!"

"That's it?I cheated on him!I betrayed him even thought he is true to me!Even though he love me so much...and I scared to hurt him and breaks his heart,"aniya.

"Sana naiisip mo 'yan bago ka bumukaka kay Seonggyun noong  sinasabi mong nalasing ka!You don't want to hurt him?But you are now hurting him!"Napabuga ng hangin si Jennyrose pagkatapos sabihin iyon.Ano rin ba talaga ang dapat niyang gawin?Sa totoo lang ay naguguluhan din siya.She just started to be more comfortable with Seonggyun present ngunit tila matatapos din agad ang kanyang kahibangan.

Isa pa,peke lang naman ang kanilang relasyon at walang pinagkaiba sa kanyang kaibigan.Mahal ni Yeaggyun si Chloe pero hindi na ito mahal ng kanyang kaibigan.And how about her?She's only an actress acting for Seonggyun to spares all the flirty woman who always come near him and seduced him.Pero bakit nagawa parin siyang maakit ni Chloe?Seonggyun Eu!nanggigil niyang naisaloob.

How long did they've talk about the one night-stand?Seonggyun standing near to them listening to their conversation.Nakakunot ang-noo habang nakasandal at nakahalukipkip.Nilapitan ito ni Jennyrose.Her eyes filled with tears.Hindi niya alam kung bakit pero gusto niyang humagulgol at maglupasay sa lupa at doon umiyak.Sinampal niya ito.Ang sakit lang kasing isipin.

"I hate you!Ihate you!"gigil niyang sigaw sa binata"Let's stop this nonsense pretending relationship!I don't need your money!Uuwi na ako sa probinsiya at hindi na ako babalik dito!"

Napasulyap si Seonggyun sa kinatatayuan ni Chloe.
"Dahil ba sa kanya?"tanong ni Seonggyun sa kanya.

Hindi niya sinagot ang binata.Hinila niya ang kanyang kamay at patakbong umakyat sa kuwarto at doon ibinuhos ang sama ng loob,inis,galit at....pagkamuhi!Bakit nga ba siya umiiyak?Any drama for her?
Wala siyang papel sa kuwentong ito.Isa lang siyang side-kick!Nang makaalis si Jennyrose ay nilapitan ni Seonggyun si Chloe.Hinila niya ito at hinapit sa beywang.He stares at Chloe's eyes at saka itinaas ang baba ng dalaga at hinalikan ang labi nito.

"Hindi ka man lang ba magpupumiglas?"ani Seonggyun.
"May gusto ka sa akin di'ba?I't was all started when you are the girl I'm kissing at Yeaggyun condo noong isang hapong nakahiga ka sa sofa.At kaya naman nang gabing lasing ka,ready ka ng may mangyari sa atin dahil alam mo kung sino talaga ako."

"That's was not all planned.It was...just..I don't even know na ikaw 'yon!Ngayon ko lang nalaman...!"

"Shut up!"sigaw ni Seonggyun."You're cute little lier!"iyon lang at tinalukaran na niya ang dalaga at nagtungo sa silid kung saan naroon si Jennyrose.Kailangan niyang magpaliwanag rito.Hindi siya papayag na iiwan siya ng dalaga.

Ngunit sa kasamaang palad ay nakita ni Jennyrose ang pagkakadampi ng mga labi ng mga ito.Lalong nadurog ang puso niya.Umalis siyang hindi nagpapaalam sa binata.At ang pinamasakit sa lahat...inaamin niyang mahal na rin niya si Seonggyun.

But this time...she need space!
She need to cry all her pain inside her heart.Kung puwede lang sanang wala na lang puso para hindi na masaktan pa.Kung puwede lang lahat ng tao manhid.Parang naninikip ang dibdib niya sa sakit.Ang puso niya ay parang durog na durog na paminta.And it quit really pain that she can't accept what is goi'n on!She's freakin hurt.

Sa may tabi...naupo siya at umiyak roon.Dumilim ang paligid..Umulan ng malakas...Kumidlat at kumulog.
Walang makakapansin sa kanyang luhaang mga mata.Walang makakapansin sa pagkawasak ng kanyang puso.The rain washed away her pain.Tomorrow she will be fine!She was soaked of rain water.She's tired of crying.Nahiga siya sa semento,patagilid...ipinikit ang kanyang mga mata...thinking that it was only a dream...

Next...

Stealing my Brother's Fiancée Where stories live. Discover now