Bestfriend

Chapter 10: Second Chance

Patricia POV

Sa wakas makakalabas nakooooo!!! Yeeeey! Excited na ko pumasok, o.a rin kase sila mommy , pero kamusta na kaya sila Carmela? Matanong nga Si kuya.
" Kuya anong nangyari kanila Carmela? " seryoso kong sinabi, pero nagevil smile Lang siya saken , wait muhkang alam ko na toh.
" kuya don't tell me? " napahawak ako sa bibig ko habang siya tumatawa.
" Hahaha don't worry baby, maingat si kuya pinagsabihan ko Lang." Sabay kindat saken , Hindi ako naniniwala dito. Nakarating na Kami sa school mas naunang lumabas Si Ate Irene, astig noh? Hahaha pagkababa ko asual, tumatakbo ako papunta sa tambayan. Sinalubong ako Nila Sabrina ng Yakap.
Sabrina: "Omayyy! Imissyou so much baby Yas! Next time talaga makakaganti ako dyan kanila Carmela na yan -_-" sabay tawa ang mga tropa.
Kyle: "Hon, stop that. Ikaw naman ang mapapahamak pagganun, nagiba si Carmela simula nung nalaman ng parents Niya at ng lahat students dito."
Ako: "What are you talking about kuya Kyle?"
Kylie: "Baby , kase si PY sinugod sila Carmela at pinahiya sa buong estudyante."
Skyler: " Kilala mo si PY pagdating sayo kahit nakakasakit na Siya Ng iba wala siyang pakealam basta humingin ng tawad sayo yung mga umaayaw sayo."
Ako: " argh! Bakit ginanun mo sila kuya?!" Hindi ko napigilan sarili ko, pero nakontrol ko ang galit ko Hindi Nila alam na mas mapapahamak ako.
Ivan: " men walang Mali doon. Ginawa yun ni PY para ipangtanggol ka, halikana pumasok na tayo sa room." Tinignan ko si kuya at seryoso lang any muhka Niya, habang papunta kaming room nakita ko si Paul, Shet! Naalala ko yung sinabi ni daddy. Kaya binilisan ko ang paglalakad ko kinaladkad ko si Ivan hanggan makarating sa room.
" uy! Ano bang problema mo ? " hinangal na hingal na sinabi ni Ivan.
" ah..ehh wala lang men hehe" pagsisinunggaling ko sakanya, dahil hindi Niya alam na si Paul Ang tumulong saken.
" talaga lang Patricia? " ngumisi Ito saken at umupo na sa upuan Niya.
Shet! Galit ba toh? Paktay tayo dito , habang naglelesson di parin mawala sa isip ko si Paul, paano ba yun? Paano ko sasabihin sa kanya? Arghh. Yes nag bell na. Niligpit ko Ang mga gamit ko at dumeretcho Kay Ivan pero hindi ako pinapansin.
" Uy men, galit kaba saken? " habang hinahabol Siya , Ang bilis Niya maglakad shemay. Tinawag ko ulit Ito pero Hindi lumingon.
" MARION IVAN RIVAS FONTAÑILLA!" Sinigawan ko na Siya , at tumigil Ito. Kaya tumakbo ako papunta sa harapan Niya,
" ano bang problema mo?" Kalmado kong sinabi, habang tinitignan Ang mga estudyanteng naglalakad sa hall way , nakuuu nakakahiya toh.
" Lier " napatingin agad ako sa mga mata Niya , dahil nagulat ako sa sinabi Niya.
" Hu-huh? What do you mean? " di ko Siya maintindihan. Tinatry kong basahin utak Niya pero wala eh.
" akala mo ba hindi ko alam na kaya moko kinaladkad kanina kase nakita mo si Paul , at iniisip mo Siya dahil Siya ang tumulong sayo kanila Carmela? " napanganga ako sa sinabi Niya , paano Niya nalaman yun? Waaaah Lagot nako.
" Hinhintay ko lang nasabihin mo saken yun, pero wala ata akong mapapala. Alam mong AYOKO sa lahat ang SINUNGGALING" diniin Niya ang last word na sinabi Niya. Nakakatakot magalit si Ivan. Hindi ako makapagsalita, natahimik ako sa sinabi Niya kaya iniwan niya ako magisa dito sa hallway. Gusto kong maiyak doon, kaya tumabko ako papuntang garden , makakapagisip ako dito.
ARGH! UTAK BA KASE GANTO EH, IKAW NAMAN PUSO HINDI MO PA BA NAKAKALIMUTAN YUNG TAO NA YUN? HALOS WINASAK NIYA NA ANG BUHAY KO. ARGHHH!!
" Alam mo ba , sabi ng iba madaling mabaliw Ang isang Tao pag kinakausap nito Ang sarili niya?" Nagulat ako sa nagsalita, at tinignan ko kung sino iyon..
" Pa...Paul? " pagkakautal kong sinabi, shemay Naman oh! Huhuhu lord help me.
" Anong problema mo? Bakit ka magisa? Asan si Ivan?" Hindi ako makapagsalita sa gulat at daming tanong Niya. Bigla nalang siyang tumawa, at naramdaman kong umiinit Ang pisngi ko.
" oh, sorry Ang dami Kong tanong haha, cute mo talaga pag nagbablush." Tumatawa Siya habang sinasabi yun. Kaya ako heto tinakpan ang muhka ko argh!!
" bakit kaba kase andito? " tanong ko kanya habang nakatakip ang muhka ko.
" nakita kase kitang tumakbo kaya sinundan kita." Natigilan ako, at tinanggal Ang nakatakip sa muhka ko.
" ha? Bakit? " mahina kong sinabi.
" muhka ka kasing umiiyak eh." Omay. Bigla ko nalang binago Ang topic.
" thank you nga pala sa pagdala saken sa hospital ah?" Sabi ko sa kanya sabay ngiti.
" ah , wala yun. Narinig ko kaseng May maingay sa room niyo kaya pinpasok ko na agad." Malumanay niyang sinasabi at seryoso Ang muhka. Bigla nalang nalala ko ung sinabi ni mommy.
" ay nga pala, sabi ni mommy kung pwede ka daw sumama saamin, magpapasalamat Lang daw Siya sayo."
" sure ba Ang mommy mo dyan?."
" oo naman kung okay Lang sayo."
" oo naman sige! " tuwang tuwa niyang sinabi, nagulat ako bigla niyang hinawakan ang kamay ko.
" Yasmin..can you give me another chance? " habang nakatingin Siya kamay ko at bumaling Ito sa mga mata ko.
" anong sinasabi mo? " sabi ko na may halong pagtataka.
" Yasmin give me second chance to prove that I still love you and nagsisi ako sa ginawa ko sayo dati..please.." pagmamakaawa niyang sinabi saken , at ngyon ay lumuha na ang kanyang mata. Sabay lumuhod saken.
" Bi..I'm sorry for everything, please give me another chance" halata sakanya Ang pagsisisi pero kailangan kong pagisipan toh.
" Paul please tumayo ka, hayaan mo muna ako makapagisip" tinayo ko Siya at bumitaw sa pagkakahawak Niya sa kamay ko.
" Hayaan mo ako magisip Paul. Pagiisipan ko muna dahil sobrang sakit ng ginawa mo."  Seryoso kong sinabi, at tinalikuran ko Ito. Pero bigla niyang hinawakan ang kamay ko.
" Sige pagbibigyan kita, pero tandaan mo toh. Gagawin ko lahat para sayo , at maging akin ka Muli." Bumitaw na ako at binilisan ang paglalakad.
Hindi ko parin makalimutan Ang nangyari samen ni Paul.