[37] TRIGINTA SEPTEM

1K 55 3
                                    

Lumalalim na ang gabi, ngunit tila ba malayo pa sa katapusan ang kwento nila. 

When Sebastian was kicked out of his body, Apollo regained consciousness of the excruciating pain he felt. The wounds and cuts were torturing his now exhausted body. He mentally cursed Sebastian for overusing it. Nang magtama ang mata nila ni Alec, nakaramdam ng kakaibang kaba si Apollo.

"Nice to see you again, Apollo."

Hindi naalis ang nakakalokong ngiti sa mga labi ng tinaguriang Black Ribbon Killer.

Hindi ganito ang hitsura ni Alec noong huli silang magkita. Well, he still had those haunting heterochromatic eyes and high cheekbones. Pero ang Alec na kaharap niya ngayon ay maputla at nakapangingilabot ang ngiti.

Alec used to promise him to overcome his fears.

Now, Alec is the personification of his fears.

Naikuyom ni Apollo ang kanyang mga kamao. Sumusobra na ang kabaliwan ng imahinasyon niya. "You killed all those people... just to get my attention? Tama nga si Sebastian, nababaliw ka na."

Alec's sinister laugh cracked through the midnight breeze.

"Just let me possess you and I'll be good."

Umiling si Apollo na naging dahilan ng pagkibit-balikat ng kausap.

"Suit yourself." At sa isang kumpas ng kamay ni Alec, the white monsters were already charging at Sebastian and Oriana.

Shit.

Nang mapansin ni Sebastian ang pagsugod ng mga halimaw, agad niyang hinila sa likuran niya si Oriana. On the other hand, Vela perched on a tree, sitting cross-legged as she watched them like a proper spectator. Tila ba nawawalan na ito ng interest sa mga pangyayari. Fucking demoness. Nang akmang ibabaon ng isang nilalang ang kanyang matutulis na kuko sa kanila, Sebastian rapidly picked up the Swiss Army knife on the ground.

"You dare touch her?!"

Agad niyang pinutulan ng braso ang halimaw na papalapit kay Oriana.

He kicked a few others away and gracefully dodged their attacks.

"SEBASTIAN!"

Nang lingunin niya si Oriana, she was caught by the legs. The white creatures were dragging her towards the darkness at kitang-kita ni Sebastian ang pagmarka ng kanyang mga kuko sa lupa habang kinakaladlad siya ng mga ito. He ran towards her direction and landed on the monsters' head. He stomped their skulls with so much force, black blood splattered everywhere. Tinulungan niyang makatayo si Oriana na nanginginig pa rin sa takot.

Apollo gritted his teeth in anger, watching his sister get involved in this mess. Humarap siya kay Alec at sinubukan itong paulanan ng suntok at sipa. Ngunit natatawang umilag lang si Alec. The madman even went as far as kicking Apollo in the stomach, sending the man flying a few meters away.

Alam niyang nanghihina na si Apollo dahil sa paggamit ni Sebastian sa katawan niya, at gagamitin niya itong advantage. Oh, he wouldn't want to miss this for the world!

"Give up, Apollo. Just let me possess you."

"You're fucking mad, Alec!"

He shook his head. "I'm just a bad imagination. Besides, you made me like this, Apollo. Sisihin mo ang sarili mo. Pero kung hindi ka talaga susuko, then I guess you leave me with no other choice."

Nanlaki ang mga mata ni Apollo nang bahagyang humakbang papalapit sa isang container si Alec. Masama ang pakiramdam niya rito. At bago pa man siya makakilos, namalayan na lang niya ang pagbuhos ni Alec ng isang pamilyar na likido sa katawan niya.

✔ Killer in the AtticWhere stories live. Discover now