"Sana bir sır vermemi ister misin?" Diye fısıldadı. Sesinde yasaklanan bütün günahların ağırlığı vardı. Gözleri ruhumu görüyor gibiydi. Oysa o nokta da büyük bir boşluk vardı.
Başımı salladığımda tek kaşını kaldırdı. "Ama bu sır seninle mezara kadar...
İyi okumalar dilerim. Lütfen satır arası yorumları unutmayalım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
VII. KALPTEKİ KAFES
Muse - Supermassive Black Hole Breaking Benjamin - Dance With The Devil
♟️
Üşüdüğümü hissederek gözlerimi araladım.
Uykumdan uyanırken ardımda bir beden olmadığını fark ederek hüzünlendim. Karan'ın gittiğini hissetmemiştim lakin yatağımın hemen yanındaki komidinin üstünde duran saate bakılırsa çoktan gitmiş olması normaldi. Neredeyse öğlen olmuştu ve ben uykumu alamamıştım çünkü bütün gecemi düşünerek geçirmiştim. Öyle ki aklım uykudan uyandığı gibi es vermeden tekrar çarkları çalıştırmaya başlamıştı.
Onun öptüğü ilk ve son kişiydim.
Bu gerçeğin beni ne kadar yaraladığını ve aynı anda sarmaladığını anlatamazdım. Onun için özel olduğumu düşündüğüm zamanlar olmuştu ama her seferinde kendimi kandırdığımı söyleyerek gerçekliğe dönmeye çalışmıştım. Şimdiyse görüyordum ki, ben her zaman ama her zaman onun için özel olacaktım çünkü bana kendisinden bir parça vermişti. Sadece bana verdiği bu parçayı asla geri alamazdı.
Yine de anlayamıyordum.
Giderken bana tek kelime etmemiş, varlığımı yok sayarak ardına bile bakmadan o uçağa binmişti. Şimdiyse neden sanki ona verdiğim bir sözü tutmamışım gibi davranıyordu?
Yataktan zıplayarak kalkmamı sağlayan şiddetli müzik sesiyle kalbim tekledi. Nefes verişimin düzenini kaybederek bir küfür savurduğumda neler olduğunu anlayamadım. Muse grubunun Supermassive Black Hole isimli şarkısı evin temelini sallarcasına büyük bir gürültüyle çınlarken aniden fark ettiğim detay ile gülümsedim.
Heyecanla üstümden yorganımı attım ve koşarak odamdan çıkıp aşağı indim.
Pelin kendi odasının kapısını açtığında gözlerimiz buluştu. Dün gece evde olmadığı için kaşlarımı çatarak beni duyabileceği kadar yüksek bir tonlamayla sorguladım. "Ne ara geldin sen?"
"Sabah geldim."
Seren'in kapısı açıldığında uyku gözlüğünü kafasına dek çekmiş olan arkadaşımın saçları birbirine girmişti. Göz ucuyla içeriye baktığımda Devrim'in de gitmiş olduğunu anladım. Seren şakaklarını ovuşturarak bir bana bir Pelin'e baktı ve bütün huysuzluğuyla homurdandı. "Daha yüksek sesli olamaz mıydı ya bu az oldu sanki?"
