Mysterious Twin [PUBLISHED UNDER IMMAC PPH]

#38:Tears

Chapter 38:tears

                         *her Pov*

"Anak gusto mo na bang umalis??"tanung ni mommy sakin

Napailing ako

"Nalulungkot ako mom and dad na iiwan ko nalang sila! "Sabi ko at napaluha

"Maybe its the time to choose your happiness Princess, go and forget the sacrifices,forget the other things you have the rights to be happy !"sabi ni mommy at hinalikan ako sa pisngi

"I love you mom and dad ,and thank you!"

"Go princess they waiting for you!"daddy

Ngumiti naman ako at nagsimula ng tumakbo palayo,sa wakas!!!

                        *kara pov*

"Im sorry Ms.Park pero hindi na kakayanin ng katawan nya ang maraming injection na binibigay namin sa kanya mahigit isang taon na rin syang hindi nagigising!"matamlay na paliwanag sakin ng doctor

"Pero you have to do something ngayon pa ba tayo susuko kung kailan matagal na tayong naghintay please doc give her a chance!"pagmamakaawa ko

"Im sorry Ms pero iaanounce namin na patay na ang kambal nyo!"sagot nito na ikinagalit ko

"Patay??humihinga pa ang kakambal ko at nararamdaman nito*turo sa puso*na mabubuhay sya!"galit na sigaw ko

"Easy shin!"pag awat sakin ni kianna

"Naman couz inaanounce nya na patay na ang kambal ko pero hindi pa dahil alam ko na mabubuhay sya nararamdaman ko yun hindi ako susuko buhay pa sya buhay pa ang kambal ko!"halos magwala na ako sa kwarto kung saan nakalagay si kira

"S-shin please huminahon ka!"pagpapatahan sakin ni cain at niyakap ako

"Buhay pa ang kambal ko cain humihinga pa sya!"humihikbing sabi ko sa kanya

Tumayo ako at lumapit sa namumutla kung kambal at dun ay niyakap ko sya at humagulhol ng iyak

"Hindi mo ako iiwan hindi ba??kira gumising ka na please!"hagulhol ko at lalong ibinaon ang ulo ko sa leeg nya

Naramdaman ko ang paghaplos ng kung sinu sa buhok ko

"Y-your to loud twin!"halos lumuwa ang mata ko ng marinig ko ang pamilyar na boses

Ang boses na kasing lamig ng yelo

Tumingin ako sa nagsalita at nakita ang kambal ko na masayang nakangiti sakin

"Kira!!"sabi ko at niyakap ulit sya

"You miss me?"tanung nya

"Hell yes!!"sagot ko at niyakap ulit sya

"S-sha-sha!"ramdam ko ang pagkabasag ng boses ni kurt ng banggitin nya ang palaway ng kambal ko

Tumawag kami ng mga nurse at doctor na naka assign sa kambal ko, chineck lang nila ang kapatid ko at ngiting tagumpay silang lumabas sa kwarto ng kambal ko

Sinibukang umupo ni kira pero masyado pa syang mahina kaya inalalayan sya ni kurt

Kita sa mga mata ni kurt ang pagkasabik at kasiyahan pero may halong sakit at lungkot

"My god couz!"sabi ni kianna at lumapit kay kira

"I missed you!"napaluha ito dahil sa labis na kaligayahan ganun din naman kaming lahat

Tears of joy

"Alam kung gutom ka dahil halos isang taon kang nakahandusay sa higaan mo kaya kumain ka!"ang harsh naman ni couz

"Thanks!"tipid na sabi ni kira

Ngayon naiiyak nanaman ako, paanu nalang kung tuluyang nawala sakin si kira baka hindi ko kayanin

"C-come here twin!"tawag sakin ni kira,kaya naman agad akung lumapit sa kanya at umupo sa hospital bed na pinaghihigaan nya

"What is the date today?"tanung nya, kaya napaisip ako

Wala akong ideya kung anung date ngayon

"October 18!"masayang sabi ni kianna

October 18???

Omo!!!

"Happy 18th birthday twin!"at dun lumabas nanaman ang mga pasaway na luha ko

Nung mangyari yun birthday namin at ng magising sya birthday ulit namin

"H-happy birthday! "Masaya kung sabi at nagulat ako ng yakapin nya ako bigla kaya hindi na napigilan at niyakap ko din sya at napaiyak nanaman ako

"Shhhh isang taon lang akong nakatulog tapos iyakin kana!"pagbibiro nya habang pinupunasan ang luha ko

"Im just happy twin!you finally awake!"

"Naienjoy ko pa ang pagtulog ehh pero natauhan ako when I see your tears falling from your eyes kaya gumising na ako kase ayukong nasasaktan ka!"sabi nya at niyakap ako

'Thank you god binalik nyo sakin ang kakambal ko'