Chapter 25: Anger Issues

Start from the beginning
                                    

It seems they're very good friends.

"Isa rin kaya sila sa mga nagkokonsinte kay Khalil na yan?"

"Let's go bud—" Ani nung isang lalake na napahinto nung nakita kami ni Kevin, samantalang ang isa naman ay napatikhim at nagbaba ng tingin. Agad agad naman silang naglakad papalayo ng mabilis at hinila si Khalil na nagugulohan sa inaakto ng kanyang mga kaibigan.

"Who are those?" Pabulong kong tanong kay Kevin kahit na alam ko na ang sagot.

"Uhm, di ko kilala eh." May pag alinlangan niyang tugon sa tanong ko. Cause he knows I'm a ticking bomb right now.

"Pasok na tayo" Bigla niyang wika at naunang pumasok.

When we went inside, nakita kong narito rin pala sila Keith, Mara at iba pang facilitators na nakatingin na ngayon samin. Kevin immediately greeted them but me? I stayed silent.

Wala akong balak kausapin o lapitan manlang si Dawn, not after I've figured out everything. Rubie was right all along.

I suspected things but magtagal. Dawn has been acting weird. She wouldn't even give me her cellphone number cause she told me nawawala yung phone niya but here it is, second is, I bet dinadahilan lang niya yung fans niya para di ako mag assume na may malisya yung mga pinapadala ni Khalil sa kanya. She knows kung gano ang selos at galit ko kay Khalil but she didn't do anything!

She let him! And now its fvcked up!

Ayokong paniwalaan lahat lahat ng kwenento sakin ni Rubie but as days passed, the truth is slowly coming out. The third party is real. I've been played all along.

Why Dawn? Why do you have to act like you want me?! Like you love me?!

"Uhm, I'm hungry. You hungry too right guys?" Biglang basag ni Keith ng katahimikan. Simula kasi nung pumasok kami ay bigla silang naging tahimik.

Nagsitinginan naman silang lahat bago nag react.

"Y-yeah sure"

"Good idea! Sobrang gutom na rin ako."

"Agree, I'm craving for tacos!"

"Oo nga, gutom ka na rin diba Kevin? Kakasabi mo palang na gutom ka."

"H-huh? I'm full—" di na natapos ni Kevin ang sasabihin nung bigla siyang sikmurain ni Keith.

"Okay! were all hungry. Uhm, punta lang kami ng cafeteria. Bye" paalam ni Keith kay Dawn at nagsilabasan silang lahat na nandito sa kwarto maliban sakin at kay Dawn.

Maya maya nung nagtagal na silang nagsilabasan napansin ko namang tumingin sa gawi ko si Dawn.

"Calvin..."

-3rd Person's POV-

GULAT NA GULAT si Dawn nung biglang bumukas ulit ang pinto at pumasok sila Kevin at Calvin. She did not expected that Calvin would pay a visit after what happened to her.

Merong parte sa kanya na naging masaya dahil nandito siya, she can now tell herself that Calvin still cares after all.

"I-i didn't know you wou—" Dawn didn't get the chance to finish it when Calvin interjected.

"I didn't, sinamahan ko lang dito si Kevin." Ngunit ang konting pag-asa na magkaayos silang dalawa ay nawala dahil sa pakikitungo niya sa kanya ngayon palang.

Napayuko naman si Dawn habang nilalaro ang mga daliri, mukhang mahihirapan ito ngunit sinubukan parin niyang magsalita ulit.

"Look, I'm very sorry Calvin. I really am." Dawn sincerely said hoping na bibigyan siya ng pagkataong magpaliwanag ngayo'y wala nang ibang tao rito. They have all of their time to themselves.

STUCK IN PAIN (UNEDITED)Where stories live. Discover now