Love At TEEN

Childhood Friends

*This Chapter is Dedicated to my friend Chelle,  Happy Birthday Beshy! Hope you'll like it*

~~~~~~~~~~~~~~~

"Mama , Bakit po wala parin pong tao dun sa house na 'yun?" I asked Mama habang nakaturo dun sa bintana ng kapitbahay namin. Matagal ko na kasing napapansin na walang nakatira sa katabing bahay namin. It's making me sad seeing that house na walang ilaw... Pero hindi ko alam kung bakit ako nalulungkot dahil dun. Feeling ko lang talaga lonely yung house kasi walang nakatira sa kanya...

"Wala pa kasing nakaka bili ng bahay na 'yan , anak" sagot naman ni Mama

"But may titira naman po diyan diba Mama?"

"Yes anak , soon. For now you have to sleep dahil magsisimba pa tayo bukas."

"Yes Mama , Good night na po." I received a kiss from Mama before she close the light of my room and left me in my room.

Bago ko isara ang aking mga mata , muli akong sumulyap sa buwan at mga bituin. Thanking God for my life and wishing na magkaroon ako ng new friend if ever na may tumira na katabing house namin.

*KINABUKASAN*

"MAXINE! Gising na!" the best Alarm in the world... Yung nakakalokang dagundong ng boses ni Mama... Hehehe

Iminulat ko ang mata ko dahil bukod sa pagtawag sakin ni Mama mula sa kusina , ginigising na din ako ng sinag ng araw na tumatama sa aking mukha. Tumayo ako mula sa aking Blue na kama at panandaliang nag-inat. Bago ko naisipang lumabas ng kwarto at bumaba. Sinilip ko muna yung katabi naming bahay..

"Hmm... Wala paring tao.." malungkot na usal ko

I'm Maxine Reyes,  I'm 8 years old. Mahilig ako  makipagkaibigan , and they say na friendly nga daw ako. Medyo Boyish ako minsan sa kilos at galaw but I'm a real princess with my fluffy heart. Sadyang na hooked lang ako sa mga bagay bagay na kadalasan ay nilalaro ng mga lalaki. Like tumbang preso , jolen , pogs and one of my favorite is Basketball! My Papa taught me how to play basketball even if I'm a girl. Sabi kasi ni Papa It's better to be unique kaya naman tinuruan niya ako ng basketball even if ayaw ni Mama , but still in the end wala parin namang nagawa si Mama. Kaya naman marunong akong maglaro ng basketball and aside from that binibisita din ako ng mga friends ko nakadalasan boys para makipag laro sakin ng Basketball.
About my school , ilang blocks lang ang lalakarin at mapupuntahan mo na ang school ko. Sa tapat naman ng school ko ay park may playground din dun , kaya naman minsan dun kami nags-stay ng mga friends ko na girls para mag snacks after ng class.

I have a simple life lang naman, tsaka bata pa ako para i-explore ko masyado ang world. I'm fine to be with my friends dito sa subdivision namin. Every sunday , pumupunta kami ng church nila Mama and Papa. I can say na they are very religous , kaya naman pati sa relationship nila malakas din ang kapit kay God. I'm happy that I have them in my life.

And again , I'm back to my reality. Nag simula na akong mag-ayos ng sarili ko dahil pupunta kami sa church. After a while , tinawag na ulit ako ni Mama para mag breakfast kaya naman bumaba na ako agad papunta sa Dining Area.

"Good Morning Mama , Papa"

"Good Morning Max." bati ni Mama

"Good Morning Princess" bati naman ni Papa

Sabay sabay kaming kumain ng breakfast. And after that we decided na umalis na kasi mala-late na kami para sa church.

Nauna akong lumabas ng bahay para pumunta na agad sa kotse namin. Pero bago pa man ako maka pasok sa kotse namin , bigla akong napatingin sa bukaran nang kapit bahay namin. May kasalukuyang naka park na itim na kotse sa tapat niyon.