Clubgeheimen

13. Alex

Die ochtend wanneer ik het huis verlaat heb ik een slecht voorgevoel. De laatste keer dat ik dit had ging Jake dood dus nu ik het weer heb voel ik me er alles behalve prettig bij. Ik zucht diep en besluit dan toch naar school te gaan. Misschien als er iets staat te gebeuren kan ik het misschien nog tegen houden. En ergens hoop ik ook nog dat mijn slechte voorgevoel niet klopt en dat het allemaal een vergissing is.

Eens ik op school aankom merk ik dat de jongens er allemaal al zijn maar Anna staat deze keer niet bij ons.

"Waar is Anna?" vraag ik aan ze.

"Ze is met d'r vriendje aan het praten." zegt Rens met een brede glimlach en hij wijst naar een bankje verderop. Ik draai mijn hoofd en zie dan Anna zitten naast Pim, haar vriendje. Ze lijkt iets rustig uit te leggen en ik kan al van ver zien dat Pim met een knalrood hoofd gewoon knikt.

"Hij is zo verlegen." merk ik op als ik terug naar de jongens kijk.

"Ja, misschien kunnen we hem eens uitnodigen om bij ons te zitten." Stelt Mario plots voor.

We kijken hem allemaal aan en vooral Sven fronst.

"Is dat wel zo'n goed idee, Mario?" vraagt Sven.

"Waarom niet? Misschien heeft hij juist een groep vrienden nodig om open te bloeien. Om zichzelf te kunnen zijn." vertelt Mario en ik weet waarom hij dit zegt.

Ik weet nog heel goed dat ik vroeger bevriend was met twee andere jongens. Maar toen werd ik in de steek gelaten door ze. Toen dat gebeurde was ik helemaal alleen totdat deze vier jongens me vroegen om bij ze te zitten.

"Misschien heb je gelijk." zeg ik dan.

"Jà! Weet je die jongen heeft meer zelfvertrouwen nodig! Zeker nu dat hij een vriendin heeft!" Roept Mario iets té hard waardoor andere leerlingen het gemakkelijk kunnen verstaan.

Rens fronst en geeft Mario een stoot in de ribben met zijn elleboog.

"Au!!" roept Mario maar hij begrijpt de hint.

"Nou, wie nodigt hem uit om bij ons te komen zitten?" vraagt Emiel dan.

"Ik doe het wel. Maar pas tijdens de pauze, nu lijkt me het geen goed idee." zeg ik, doelend op het feit dat Pim al in een gesprek zit met Anna en we hem daarbij het best niet kunnen storen. Daar zijn de andere jongens het mee eens.

Die middag besluit ik op Pim af te stappen die duidelijk Anna aan het zoeken is. "Hey, Pim!" Spreek ik hem aan.

"...Hey.." zegt Pim zachtjes terug, hij kijkt me helemaal verward aan.

"Kom je bij ons zitten? Anna komt zo vast ook wel." Zeg ik. Eerst lijkt Pim het geen prettig idee te vinden maar dan knikt hij.

"Goed! Kom!" Moedig ik hem aan en ik begeleid hem naar onze tafel waar de andere jongens zitten. Ik ga naast Rens zitten en Pim gaat na even ongemakkelijk staren aan mijn andere kant zitten.

"Hey, Pim. Ik ben Mario." Begint Mario meteen. Al snel stellen Emiel en Sven zich ook voor. Rens en ik kent hij al van in de klas maar hij lijkt Sven ook ergens van te kennen al weet ik niet van wat maar ik vraag het niet. Wie weet is het privé.

"Dus...Anna is je vriendinnetje toch? Hebben jullie al..?" Probeert Rens maar ik hou snel mijn hand voor zijn mond voor het woord eruit komt. Pim is al zo een verlegen jongen, stel je dan eens voor hoe hij dan zou reageren op seksuele vragen.

Pim begint zijn hoofd te schudden. Hoewel het woord niet uitgesproken was had hij het blijkbaar toch begrepen. Arme jongen. Hij gaf ons zelfs een antwoord, al hadden de meeste van ons die informatie echt niet nodig.

"Het is oké, ik ook nog niet." Zegt Mario zacht en dan vult hij snel aan:"Met Puck bedoel ik.."

"Je bent heus niet de enige maagd hier aan tafel." zegt Emiel dan maar. Pim blijft nog steeds rood aanlopen en het word het er echt niet beter op wanneer Anna arriveert.

"Oh, Pim! Wat fijn dat je bij de jongens zit!" Zegt ze vrolijk en ze glimlacht eerst naar Pim voor ze ons een glimlach schenkt. Ze gaat dan naast Pim zitten en al snel begint ze tegen ons te praten. Pim draagt zelf niet echt iets bij aan het gesprek maar je ziet wel dat hij aandachtig luistert en dan vooral naar Anna.

Later na school komt Anna nog even naar ons toe.

"Zou Pim misschien een deel van de club mogen worden?" vraagt ze.

"Onze boekenclub?" vraagt Emiel.

Anna knikt en dan wisselen ik en de jongens wat blikken. "Ja hoor! Nodig hem maar uit voor deze zaterdag." zeg ik wanneer ik merk dat alle jongens het oké vinden. Dat doet Anna glimlachen.

"Dank je, jullie allemaal. Ik zal het hem zeggen." Zegt ze, ik zie dat ze helemaal straalt. Of het nou is omdat we Pim toe laten of om een andere reden, het maakt niet uit. Het is goed om haar zo gelukkig te zien. Zo had ik haar nooit gezien met haar vorige vriend dus ben ik blij dat Pim deze gevoelens bij haar teweeg brengt. Hij is echt geschikt voor haar. Ook al zijn ze nog zo verschillend.