Bayadır şu kitabı açıp okumaya korkuyorum çünkü düzenlemem gereken çok fazla şey var. Yazmayı bırakmadan önce en son bu bölümü yazmışım. Merak edenler olduğu için paylaşmak istedim. Umarım bir gün elim gider de güzelce düzenleyebilirim bu kitabı.
You- Vict Molina Puppy dog eyes- Ida Laurberg Dancing with your ghost- sasha sloan ❌
Bazen gerçekten dibe çökmüş gibi hissediyorum. Her şeyin bitmesini istiyorum. Bu kadarını kaldıramıyorum.
Şimdi de okulun ortasında durmuş, kağıtlara basılmış, herkesin elinde en az bir tane olan fotoğraflarımı gördüğüm zaman, aynen dibe çökmüş gibi hissediyordum.
İçten içe öyle kırgın ve üzgündüm ki, bunun acısı o kadar da derin değildi.
Daha kırıcıları da oldu, bu ne ki? Kendine gel Lavin. Başını dik tut ve yürümeye devam et.
Kitaplarımı sıkıca tutarak duruşumu dikleştirdim.
Etrafımda bir kere dönerek, hiçbir işleri yokmuş gibi, durmuş beni izleyip dalga geçen insanlara baktım.
"Bunu kim yaptı?"
Şuan ağlayamazsın. Hayır şuan olmaz. Lütfen.
Kalabalığın arasından Ayça, yüzünde kocaman gülümsemesiyle çıktı.
"Ben yaptım tatlım. Beğenemedin mi?"
Hayır ağlama. Ağlama lütfen, ağlama. Yalvarırım. Güçlü durmak zorundasın ağlama.
"Ya siz, neye gülüyorsunuz? Bu fotoğrafın nasıl çekildiğini biliyor musunuz ki siz?"
Hayır açıklama yapma, açıklama yaparsan her şey daha berbat olur.
"Şu önümde duran kızın beni uyutarak, ben her şeyden habersizken bu fotoğrafı çektiğine inanması zor değil mi? Ama öyle. Onunla aramı düzeltmek için gittim ama o-"
Gözyaşlarımı silerek saçlarımı arkamda topladım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Ama ben her şeyden habersiz, onunla aramı düzeltmek için oraya giderken, onun amacı farklıymış."
Artık daha fazla ağlıyor ve daha fazla bağırıyordum.
Tanrım, şuan tamamen acınası durumdaydım.
"Ben istemeden, bir insan vücuduma dokundu, ben istemeden fotoğrafım çekildi, ben istemeden kıyafetlerimi çıkardılar ve siz orada durmuş buna gülüyor musunuz? Şurada içinde biraz olsun insanlık kalmış biri yok mu? Bu kadar kalpsiz olmayın ne olur. Ben bunu hak etmiyorum! Şuan dalga geçmeniz gereken kişi ben değilim. Ne olur bunu bana yapmayın!"
Müdür okuldan çıkmış kalabalığa doğru yürürken, Ayça koşarak okuldan çıktı.
