"Bu kadar mı çekiniyorsun-"
Elimle telefonu işaret ettim.
O kadar utanıyordum ki elim ayağım titriyordu.
"Yazarak konuşmak mı istiyorsun?"
Başımı salladım.
Güldü.
Telefonumun kilit ekranını açıp uygulamaya girdiğimde o çoktan bir banka oturmuştu.
Ben de karşısına geçip çantamı bankın üzerine koydum.
Atlasurek: Bu kadar mı çekiniyorsun benden? (09:51)
Anonim: Senden çekinmemin sebebi sensin. (09:51)
Anonim: Senin o sözlerinden sonra kendime güvenim, saygım kalmadı benim. (09:52)
Atlasurek: Özür dilerim tamam mı? (09:52)
Atlasurek: Sana karşı olan pişmanlığım hiçbir zaman geçmeyecek. (09:52)
Anonim: Biliyorum. Önemi yok artık. (09:53)
Atlasurek: Manolya. (09:53)
Anonim: Efendim? (09:53)
Atlasurek: Çok güzelsin. (09:53)
