A love for death

Chapter4 : Loading...

Davin's

Maaga akong pumasok ngayon at hindi ko kasabay si Alice. Hindi ako ng hihinayang okay? actually pabor sakin yun

'Wala naman kasing nag tanong Xic😏😂'

Alam mo author, ang epal mo!

'Sorry, defensive kasi masyado haha'

Wag niyo nalang pansinin si author. Anyway bumaba mona ako sa cafeteria para bumili ng coffee meron kasing coffee machine dito.

"Dav nag kakape ka?"

Napalingon naman ako sa nag salita sa likod ko and it was Lance, ang aga niya ngayon ah.

"Hindi, susubukan ko lang kilangan ko din kasi ng pang painit ng sistema"

"Ahh. I see, sabay na tayo?"

"Yeah sure bro"

Nag simula na kaming mag lakad pabalik sa dept. namin.

"Dav may itatanong sana ako"

"Sure go on"

"Yesterday, nakita kitang doon dumaan sa old corridor. I don't know bro ha? but I kind the feel something strange about you"

Nangunot naman ang noo ko dahil sa sinabi niya. What is he pointing?

"So about my question, who were you talking to?"

Natigilan ako sa tanong niya. Hindi ko alam ang isasagot ko, I should've let her keep her distance away from me tss. baka kung ano na ang isipin ni Lance.

"It was no one Lance"

Alanganin kong sagot. Tumango tango naman siya at tinapik ang balikat ko

"Dav hindi lang tayo mag kakaibigan, mag kakapatid na tayo kung may problema kausapin mo kami makikinig naman kami eh."

Ngitian ko nalang si Lance at tinapik din ang balikat niya, its a brotherly gesture.
Pagdating namin sa classroom marami na ang tao, andun na din sila Eirron at Clarence.

"Whoa! ang baby Davin natin nalutas na sa milk"

Binatukan ko naman si Clarence dahil sa pang aasar niya. Tumawa lang naman sila. Simimsim ako sa kape ko and to hell with this coffee!!!

Naibuga ko ang kape at sakto naman itong tumama sa mukha ni Clarence

"Puta! ang pait!" inis kong sabi

"Gago ka davin! ang init!"

Agad-agad naman akong tumakbo pa labas dahil sa gugulpihin ako ni Clarence hindi naman ako takot sadyang magugusot kasi ang uniform ko.

Mabilis ang takbo ko kaya malayo ang gap namin ni Clarence. Takbo lang ako ng takbo ng biglang may lumabas sa isang pinto ng silid at nag banggaan kami at ang ending ay natumba siya at ako naman ay nakadagan sa kaniya.

"Miss sorry, hinahabo---Alice?"

Nakatitig lang ako sa mga mata niyang mapupungay habang nakatukod ang mga kamay ko sa pagitan ng ulo niya.