Hoofdstuk 22

293 15 3
                                    

Ik werd ruw op een stoel geduwd en mijn handen werden er aan de achterkant vastgebonden. Vlak nadat we weg waren gereden werd ik geblindoekt. Geen idee waarom, want er zaten toch geen ramen achter in het busje. Het duurde lang voordat we weer stil stonden. Ik schat ongeveer een uur.
De steward pakte een mobiel uit zijn broekzak en zette hem op een statief. De andere man, die blijkbaar Gregg heette, graaide ondertussen in een zwarte rugzak. Ik zuchtte diep en de steward, Mike, wierp me een waarschuwende blik toe. Niet veel later kwam de vrouw, Georgina, met nog altijd een boze uitdrukking, ook binnen lopen. Ze had het me overduidelijk nog niet vergeven dat ik haar in haar schouder had geschoten. Best begrijpelijk. Gregg haalde een pistool uit de rugzak en laadde hem met kogels. 'Alles staat klaar.' Meldde Mike. Gregg knikte goedkeurend en liep naar me toe met het pistool, nog steeds, in zijn hand. Georgina grijnsde gemeen naar me, waarop ik alleen maar met mijn ogen rolde. Ik stopte even met ademen toen Gregg het pistool tegen mijn hoofd aandrukte. 'Draaien Mike.' Commandeerde Gregg. Mike deed wat hem gevraagd werd en zette de camera op zijn mobiel aan.

Het was druk op het vliegveld, en ik moest moeite doen om me door de menigte te duwen richting mijn gate. Geïrriteerd duwde ik de zoveelste persoon aan de kant. Mijn taxi stopte helemaal aan het begin van het vliegveld, en wat een geluk, ik moest helemaal aan het eind zijn. Hoor je het sarcasme?
Ik baande me een weg door de mensenmassa en liep richting de douane. Ik had alleen handbagage dus dat scheelde weer tijd. Met inchecken, en ik zou bij aankomst niet nog op extra bagage hoeven wachten.
Uiteindelijk laat ik me op een van de bankjes zakken in de wachtruimte voor het boarden. Ik viste mijn mobiel uit mijn jaszak, en mijn hart sloeg een keer over toen ik zag dat ik een nieuw bericht had. Ik hoopte op Beckah, maar het was een onbekend nummer. Ik opende de chat en zag dat het een filmpje was. Ik zocht snel mijn oortjes en deed ze in mijn mobiel. Ik klikte er op en mijn hart stond even stil. Beckah verscheen op het scherm met een pistool tegen haar hoofd. 'Hi Thomas.' Ik zag de man niet, maar ik herkende zijn stem meteen: Gregg.
Woede borrelde in me op.
'Zie je nou wat er van komt Thomas? Als je alles nou op orde had, was al deze drama niet nodig geweest. Ik weet dat je op dit moment onderweg naar het vliegveld bent, of er zelfs al bent. Ik geef je 12 uur om hier te komen, en anders is het over met je vriendinnetje.'
Het filmpje stopte, en ik trok kwaad de oortjes uit mijn oor. 'Fuck!' Riep ik, de rare blikken van mensen om me heen negerend. Ik wist wel ongeveer waar Beckah vast werd gehouden, want ik ben er een aantal jaar geleden een paar keer geweest. Het was niet bepaald dichtbij het vliegveld, dus ik moest aan een auto zien te komen. Mijn rijbewijs had ik al sinds mijn vijftiende omdat ik die nodig had voor een aantal zaken die ik moest afhandelen. Ik zuchtte diep en zakte onderuit op het bankje om een plan te verzinnen.

Georgina had na het opnemen van de video hardhandig tape op mijn mond geplakt, en was daarna met Gregg en Mike weggegaan. Naar schatting zat ik 45 minuten te wachten totdat ze weer terug kwamen. Mike droeg plastic zakjes met eten er in en ik besefte me toen pas hoeveel honger ik had. Ze opende de bakjes met eten en de geur van chinees eten drong mijn neus binnen. 'Heb je honger Beckah?' Georgina pruilde haar lippen. Ik gaf haar een kwade blik. 'Misschien dat Thomas je mee uit eten wil nemen als hij zijn zaken hier op orde heeft.' Ze gooide haar hoofd in haar nek en lachte uitbundig. 'Zei je iets?' Vroeg ze uitdagend. De bitch. Ik bleef haar woedend aankijken. 'Weet je Beckah, we zouden best nog wel vrienden kunnen zijn. Je bent geen watje en dat vind ik wel leuk aan je.' Ze trok met een ruk de tape van mijn mond, en ik deed moeite het niet uit te schreeuwen van de pijn. 'Als je nou met ons komt werken krijg je alles wat je wil. Het enigste wat jij moet doen is de opdracht die je opgedragen word precies uitvoeren zoals gevraagd word, en zo niet, dan eindig je net als Thomas.' Ze gooit het stukje tape dat ze tot een balletje had gerold op de grond. 'Wat heeft Thomas uberhaupt gedaan dat ik er voor op moet draaien?'

Tegen de tijd dat ik in het vliegtuig zat had ik al een auto gehuurd zodat ik bij aankomst zo snel mogelijk weg kon. Ik hoopte dat alles nog goed ging met Beckah, maar die kon zichzelf waarschijnlijk nog wel even redden. Wat ik me af bleef vragen was hoe Gregg wist waar ik was. Ik heb niemand iets verteld. Ja, Kayla en Jason, maar die weten verder niks. Er moet iemand zijn die me al een langere tijd in de gaten houdt.
Na wat een eeuwigheid lijkt te duren, gaan we eindelijk de lucht in.


♡♡♡♡♡♡♡♡♡
God, wat ben ik slecht me aan mijn beloftes te houden 😭 
Sorry, sorry, sorry dat het weer zolang geduurd heeft.

The Beloved StudentWhere stories live. Discover now