I closed my eyes for a second. We're already here. Lumabas kami ng kotse ng tahimik. Ang lahat ng taong nakikita ko ay pare-pareho. No one even dare to smile. No one shows their true emotion. No one is allowed to have mercy. Lastly, you should hide your fear 'cause you'll only get attention—maaring maging rason para pagtripan ka at patayin.

Halos lahat ay nakamaskara na, including us, dahil isa itong masquerade party.

Napakalaki ng barko. It was just like on the titanic but this is more elegant since we are now in a modern time.

There will be a huge celebration because it's the Elizondo Company's 50th anniversary, golden anniversary. Some who'll attend the celebration are part of the mafia world while some are innocent and will attend the party for pure business.

Of course, we are not invited. We are not welcome here anyway.

Ngunit dahil may sikretong talento si Via ay nagawa naming gayahin ang invitation card nila. It was not easy as you think it is. Hindi lang ito basta papel na nilagyan ng mga disenyo. The invitation is made of thin silver and it was same as the size of a credit card. At may mga kung anong nakaukit dito. The cost of each invitation was thousands. The Elizondo are hell rich, invitation is only a coin for them.

I'm wearing a red dress. Fit na fit ito sa aking katawan. Mabuti nalang at hindi gaanong kita ang dibdib ko ngunit kabalikataran naman ang tabas nito sa likod.

Elegante ang lahat kaya naman maski kami ay nakikisabay sa mga ito.

"In ten minutes the party will start. Then let's wait until it's exactly twelve," ani ng boses mula maliit na device na nasa tenga ko.

"Copy," I said whispering.

Naglibot-libot muna ako. Ten-fifty na ng gabi at saktong alas onse magsisimula ang selebrasyon.

May mga guwardiyang nagmamasid kaya minabuti kong umaktong inosente.

Nasaan kaya si Elizondo at ang mga kasama niya? Ilang minuto lang ay narinig ko na ang maingay na hiyawan sa paggaganapan ng party.
Ang mga guwardiyang naglilibot kanina ay umunti. Baka nanood na sila sa kanilang amo.

Pagdating ko ay nagsasalita na ang isang babae. I don't really understand what she's saying because I'm busy looking around the main hall. Sobrang lawak. Mayamaya pa ay naagaw ang atensyon ko nang maghiyawan ulit ang mga bisita.

It's Mr. Elizondo! Ang nag-iisang Jackson Elizondo. Narito na siya.

"Oh my gosh, he's so handsome right?" napatingin ako sa babaeng nagsalita. She's asking the other girl on her right side. They are both wearing a not so nice dress. It's like their boobs wants to go out. Kalahati lang ng dibdib nila ang natatakpan. Tila isang pitik mo lang ay lalabas na ang nipples nila. Tsk, why do I care? Waste of time.

"Ohh fuck he looks so good. Can't wait to talk to him! Baka mahimatay pa ako mamaya because just by looking at him I'm already wet." This time ay napakunot ang noo ko. Paniguradong walang alam ang dalawang 'yon kung sino ang pinupuri nila.

I look at the stage na kinaroroon ni Jackson Elizondo. Muntik na akong masamid sa sarili kong laway nang magtama ang mga mata namin. No, he's not looking at me dahil mabilis rin itong lumipat ng tingin sa iba. We're wearing a mask so I should calm down!

Women appreciates his face and his body. But in my case, I don't.

Elizondo is just Elizondo.

Hearing his voice irritates me. It must be really in our blood to hate them. His voice is too manly and full of authority. As if all his commands should be followed by everyone.

Bad ClandestineTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang