Esir

Bölüm 8

Lucy gözlerini kapattığının farkında bile değildi. Colin öyle güzel öpüyordu ki genç kızı sanki kaçmamasını ister gibi. Sanki seviyor gibi .Sevmek? Lucy Colin'i seviyor olabilir miydi?Bu kadar kısa sürede birini nasıl sevebilirdi? Bu çok mantıksızdı. Colin ellerini genç kızın beline sarmış dahada kendine çekmişti Lucy'i. Kollarında öyle narin ve kırılgan duruyordu ki. Uzun bir öpücüğün sonunda ilk çekilen Colin oldu. Lucy'nin tepkisini bekliyordu. Genç kız gözlerini açıp Colin'e baktı. Colin tekrar kayboldu o güzel yeşilliklerde.

"B-Ben özür dilerim.Ben  gitmeliyim"dedi Lucy hızla ayağa kalktı. Eli ayağa birbirine dolanmıştı adeta genç kızın. Colin onu durdurmak istiyordu.Üstelik Lucy neden özür dilemişti onu öpen Colindi. Colin genç kızın sessizce ve telaşlı bir halde  gidişini izledi.Utanmış olabilir miydi? Colin o an sırıttı ve bunun farkında bile değildi. Ama bir şeyin farkındaydı.Artık hiçbir şey eskisi gibi  olmayacaktı. Colin genç kızın dudaklarında bulduğu canı bırakmaya hiç niyetli değildi.

Gabriel sakinleşmeye çalışırken Richard'a bakıyordu.Adam karısını gözleriyle yiyordu adeta. Üstelik Lydya kocasının sözünü dinlemiş ve kapalı giyinmişti.Az önceki öpücük geldi Gabriel'in aklına.Acaba olabilir miydi? Lydya'yı sevebilir miydi?"Leydim sıradaki dansı bana lütfeder misiniz?"dedi Richard. Gabriel'in gözleri o anda deli gibi büyüdü. Lydya'yı kendisine yöneltilen soruyla bir telaş sarmıştı.Hızlıca Gabriel'e baktı.Genç adam bir şey demiyordu.Bir tepki vermiyor ya da Lydya'ya bakmıyordu. Lydya Victoria'ya baktı. Victoria başını olumluca salladı.

"Tabi Lordum.Benim için bir şeref"dedi Lydya ve yavaşça ayağa kalktı. Richard'ın elinden tutmasıyla dans başlamıştı."Leydim,güzelliğiniz gerçekten büyüleyici. Gabriel'i böyle tavlamış olmalısınız"dedi Richard. Lydya tiksintiyle Richard'a baktı."Çok naziksiniz Lordum"dedi Lydya kibarca.Dansın çabuk bitmesi için yalvarıyordu içinden.Gözleri yavaşça Gabriel'i buldu.Yemek mi yiyordu?Şu an başka bir adamın kollarındaydı ve kocası yemek mi yiyordu?

Gabriel içindeki o hisle uğraşıyordu.Şu an Richard'ın yüzüne bir yumruk indirip Lydya'yı yanına alıp buradan uzaklaşmak ve genç kızı bir eve kapatıp sadece kendine ait kılmak istiyordu.Ama karısı şuan gözlerinin önünde bir adam ile flörtleşiyordu. Üstelik neden kibarca reddetmemişti Lydya? Gabriel sertçe yemeğine devam etti.O sırada yanına yavaşça gelen Colin"Lordum"dedi sessizce. Gabriel ayağa kalktı.Oradan uzaklaşmalıydı yoksa kafayı yiyecekti.Colin ile beraber hızlıca bahçeye çıktılar.

Dostu tam zamanında gelmişti."Lordum emriniz üzere mesajı Leydimizin ailesine ulaştırdım"dedi Colin. Gabriel dalgınca etrafa bakıyordu. Colin bunu fark etti ve bir süre Gabriel'i izledi."Lordum bir şey mi oldu?"dedi Colin. Gabriel derin bir iç çekti."Söylesene Colin. Alıştığın biri giderse kötü hisseder miydin?"dedi Gabriel.Colin soruyu başta anlamlandıramadı ama cevabı gecikmedi."Kim olduğuna bağlı Lordum"dedi sakince."Nasıl?"diyerek yanıtladı Gabriel."Mesela annem,o giderse fazlasıyla üzülürüm Lordum.Herkesin alışkanlıkları vardır.Farkında olmasanız da evinizdeki hizmetçilere bile alışmışsınızdır."dedi Colin.

"Ahh evet. Margaret beni kendine çok alıştırdı"dedi Gabriel. Margaret neredeyse Gabriel'i büyüten kadındı.Bebekliğinden beri yanlarında çalışırdı ve hala daha yanlarındaydı."Peki Lydya'yı göndersem üzülür müyüm?"dedi Gabriel. Colin'in ağzı açık kaldı."Anlamadım Lordum?"dedi genç adam."Lydya'yı geri göndereceğim.Ona elimi bile sürmedim.Bir şey kaybetmez.Aksine itibar kazanır"dedi Gabriel. Colin Gabriel'in saçmaladığını biliyordu.Birden nereden çıkmıştı bu."Lordum neden böyle düşünüyorsunuz?Leydim gayet mutlu"dedi Colin. Gabriel o an hiddetlendi."Evet mutlu.Başka adamın kollarında evet mutlu. İçeride Richard ile flörtleşirken mutlu.Üstelik bana korktuğunu söylemişti. Ve sabahları Lucas diye sayıklarken de çok mutlu evet!"dedi Gabriel.