Lydya Allison ingiliz bir diplomatın kızıdır. Evde kalmış ve Devonshire Dükü Gabriel ile evlenmek zorunda kalmış olan Lydya gerçek aşkı bulabilecek midir?
Bir erkeğin kalbi kale gibidir.Fethedilmesi zor,ama imkansız değildir.
@tugcaa ve @cokguluyom...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Genç kadın yutkunarak kocasına bakarken Gabriel yüzüne o tatlı gülümseyişini takmıştı. Bu kadar etkilenmiş olması normal miydi? Lydya'yı nasıl böyle etkileyebilirdi o gülüş? "Sevgili düşes yarın avda elliden fazla asker olacak."dedi Gabriel. Lydya'nın gelmesini istemiyordu.Bu çok saçmaydı. Lydya Gabriel'in demek istediğini anlamamıştı. Nasıl anlayabilirdi ki? O kadar yakındı ki Gabriel. Uzansa dokunacaktı kocasına.
"Askerlerin fazla olması daha iyi değil mi Lordum?Güvenlik sorunu yaşa-"diyen kadının lafını böldü Gabriel."Leydim askerlerin hepsi erkek!"diyebildi sonunda. Genç kadın bu sözden farklı anlamlar çıkaracaktı. Gabriel buna emindi. Oysa Gabriel sadece karısına yiyecek gibi bakmalarını istemiyordu.O güzel bedeni arzulamalarını istemiyordu Gabriel. Ya da sadece kendini kandırıyordu.
Lydya o son sözler ile donmuştu. Daha dün ondan nefret eden adam şimdi ne diyordu böyle?Gabriel niye bu kadar karışıktı? "Üzgünüm ama gelmek istiyorum Lordum."dedi Lydya kendinden emince. Hep kararlı biriydi ve kararlarından dönmezdi. "Şu inatçılığı bırak Lydya!" Gabriel'in sesi beklediğinden fazla öfkeli ve yüksek çıkmıştı. Şimdi ikisi de birbirlerine öfkeli bakışlarla bakıyordu. Gabriel o kahve gözlere bakmaktan alamıyordu kendini şimdi. O kadar yakınlardı ki. Genç kadının kalbi düzensizce atmaya başlamıştı. Sanki her yer Gabrieldi.N eden böyleydi?Bu kadar kısa sürede bir adama bağlanabilir miydi?
Ve Gabriel bu yakınlığa daha fazla dayanamadı ve dünkü o tatlı öpücükten bir kez daha almak için genç kadının dudaklarını istila etti. Lydya bunu beklemiyordu. Hatırladığından daha güzeldi bu duygu.Kalbini hissedebiliyordu genç kadın. Deli gibi neden çarpıyordu böyle? Ve Lydya Gabriel'e karşılık verecekken aklına o sözler geldi birden.'Çünkü bende senden nefret ediyorum' Lydya aklında yankılanan sözlerle farkında olmadan kapattığı gözlerini açtı. Kafasını geriye doğru atıp Gabriel'in öpücüğünü durdurdu. Gabriel anlamsızca ve arzu dolu bakışlarla ona bakıyordu. "Ben..gitsem iyi olacak."diyerek kalktı Lydya ve Gabriel bir şey diyemeden odadan çıktı.
Gabriel ne olduğunu anlamamıştı. Bu kadın ikinci kez onu şaşırtıyordu. Üstelik bir öpücük nasıl bu kadar tatlı olabillirdi? Kararsızlıkla masasına oturdu genç adam.Neden böyle kötü hissediyordu?Sanki kırılmış gibiydi. Lydya'nın tepkisini anlayamıyordu genç adam.Ve aklına gelen ilk şey Lucas oldu. Oysa bilmiyordu genç kadının kalbinin kanadığını.Ve bilmiyordu ki her gece sadece onun için ağladığını.
✾
Lydya yatağa yatmış Gabriel'i bekliyordu. Gelecek miydi? Gelmeliydi. Neden onu öpmüştü?Ondan nefret etmesine rağmen nasıl onu öpebilirdi? Kalbi genç kadına fısıldadı.Belki artık nefret etmiyordur.'Hayır' dedi aklı genç kadına. Bir günde ne değişti?Huzursuzca yerinde kıpırdadı Lydya.
Neden hala gelmemişti Gabriel?Neden ondan uzak duruyordu? Ve şimdi ne yapıyordu?Acaba başka biri var mıydı yanında? Bu fikir Lydya'yı bir çıkmaza itti. Başka bir kadın fikri kalbini yıktı adeta genç kadının. Hızlıca doğruldu yerinden Lydya. Gitmeli miydi?Yerinden kalktı ve hızla kapıyı açtı.Ve tam karşında tüm çekiciliği ile duruyordu genç adam."Leydim. Bir şey mi oldu?"dedi Gabriel. Bugün erken gelmişti. Bugün sadece karar vermek istiyordu."Lordum ben...Yok bir şey. Geçin içeri lütfen"Gabriel Lydya'nın yanından geçerek odaya girdi. Oda Lydya gibi kokuyordu.Evet bu Lydya'nın kokusuydu. Hemen ezberlemiş, aklına kazımıştı o eşsiz kokuyu. Portakal çiçeği kokusu...
