Lydya Allison ingiliz bir diplomatın kızıdır. Evde kalmış ve Devonshire Dükü Gabriel ile evlenmek zorunda kalmış olan Lydya gerçek aşkı bulabilecek midir?
Bir erkeğin kalbi kale gibidir.Fethedilmesi zor,ama imkansız değildir.
@tugcaa ve @cokguluyom...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lydya hala inanamıyordu. İki hafta ne kadar çabuk geçmişti. Saatler sonra Devonshire Düşesi olacaktı. İki haftadır Gabriel'i görmemişti. Şu an Victoria Beaumon ve annesi beraber ona bakarken o Gabriel'idüşünüyordu. İlk olarak Victoriasöze başladı. "Bir melek gibisin Lydya"dedi. Genç kadın bembeyaz elbisenin içinde gerçekten melek gibiydi.
Saçları yandan örülmüş, arkada tam oraya doğru toplanmış ve topuz yapılmıştı. Lydya hiç olmadığı kadar güzeldi. "Kızım bugün olacakları biliyorsun değil mi?"diyen annesine döndü Lydya."Evleniyorum anne"dedi.
Clara ve Victoria birbirine bakıp güldü."Düğünün sonunda olacakları diyorum Lydya"dedi annesi kısık sesle. Lydya utançla kafasını eğdi. Tabi ki biliyordu. "Kocanı mutlu etmelisin" dedi Victoria ve Lydya'nın bu haline tebessüm etti. Gerçekten çok masumdu. Lydya derin bir nefes alarak heyecanını yatıştırmaya çalıştı. Ama Gabriel'i düşündükçe bu çabası boşa gidiyordu.
Lucy ablasına bakarak tebessüm etti. Mutluydu. Sonunda ablası mutlu olacaktı. Fakat onu çok özleyecekti Lucy. Lydya'ya çok düşkündü. Odada sadece iki kardeş kalmıştı. "Heyecanlı mısın?"dedi Lucy. Cevabı biliyordu. "Evet"diyerek yanıtladı Lydya. Kardeşinin yemyeşil gözlerine dikti gözlerini."Umarım mutlu olursun abla"Lucy'nin gözleri anında dolmuştu."Beni hep ziyarete gel tamam mı? Seni çok seviyorum Lucy."diyerek Lucy'esarıldı Lydya. "Sakın ağlama, sonra bana kızacaklar"dedi Lucy. İki kardeş gülmeye başladı. Hiçbir şey bu iki kardeşi ayıramazdı.
Gabriel uzun bir bekleyişe hazırlandı.Siyah ve beyazlar içerisinde asil bir şekilde salonda müstakbel karısının gelmesini bekliyordu.İki haftadır Lydya'yı görmemişti. Daha doğrusu görmek istememişti. Çıkarcı bir kadınla evlendiğine hala inanamıyordu. Hafiften çalınmaya başlayan müzik ve kısık alkışlar ile zamanın geldiğini anlayıp yan döndü Gabriel. Kafasını kaldırıp tam karşısındaki karısına baktı. Ona doğru geliyordu. Etrafından gül yaprakları atılıyor yavaş adımlarla ve asilce Gabriel'e geliyordu. Lydya gülüyordu. Gabriel onun bu halini görünce farkında olmadan güldü. İçinde bir şey kıpırdadı sanki. Lydya yanına gelince elleri genç kadının ellerini mükemmel bir uyumla kavradı. İki adım sonra Pederin karşısında yeminlerini etmeye hazırlandılar.
"Ben Devonshire Dükü Gabriel Beaumon. Lydya Allssion'u ömür boyu sevip,koruyacağıma,iyi ve kötü günde yanında olacağıma yemin ederim.Tanrı önünde seni karım olarak kabul ediyorum"
"Ben Lydya Allssion. Devonshire Dükü Gabriel Beaumon'u ömür boyu sevip,sadık olacağıma,iyi ve kötü günde yanında olacağıma yemin ederim.Tanrı önünde seni kocam olarak kabul ediyorum"
Sanki sihirdi bu. İkisi de bunun olmayacağını bilerek o kelimeleri söylemişlerdi. Ama söylediklerine inanıyorlardı.
"Tanrı ve buradaki herkes şahidiniz olsun ki ömür boyu berabersiniz. Tanrı sizi kutsasın"Pederin son sözleri ile bitmişti artık. Evlilerdi.
