Hoofdstuk 7

190 10 2
                                    

Stacey POV

Ik trek Bo mee en begin te rennen, maar Bo houdt me tegen.

'Stacey dit is niet de oplossing, je moet ze toch een keer onder ogen komen. Je mag best boos zijn, dat was ik ook, maar weet je dit is ook mijn schuld dus-' begint Bo, maar ik kap der af.

'Jajaja, ik weet het. Maar-' Ik draai mijn hoofd om en kijk recht in het gezicht van mijn vader.

'Stacey, i-ik w-wij sorry, oké. Maar je snapt toch dat het zo niet langer kan.' zegt mijn vader en mijn moeder geeft hem gelijk een boze blik, als ze mijn gezicht ziet.

'Stacey je vader bedoelt-' begint ze, maar ik kan me niet langer inhouden.

'Hij bedoel het niet zo, nee natuurlijk niet!! En snappen?? IK SNAP ER WERKELIJK GEEN FUCK VAN, WEET JE JULLIE ZOEKEN HET MAAR LEKKER UIT MET ZIJN TWEEËN!!' schreeuw ik. Weer ren ik weg en ik hoor Bo weer achter me aan rennen.

'ROT OP BO' roep ik. Maar meteen krijg ik er spijt van. Ik draai me om en knal heel hard tegen Bo aan. Ik kijk haar boos aan, maar schiet daarna in de lach en Bo lacht mee.

'Sorry, ik bedoelde het niet zo.' zeg ik.

'Het is al goed. Kom anders een paar dagen bij mij wonen?' zegt ze.

'Ik weet niet' zeg ik, terwijl ik Bo twijfelend aan kijk.

'Kom op, het is gezellig en ik zeg het wel tegen je ouders. Ze begrijpen het echt wel. Bij mij kan je een beetje tot rust komen en je blijft gewoon tot alles geregeld is en-' 

'Oké' kap ik haar af.

'YES, ik ga het gelijk tegen je ouders zeggen!' roept ze terwijl ze me een knuffel geeft en dan naar mijn ouders rent. Ik kijk haar lachend na.

Bo POV

Ik geef Stacey een knuffel en ren dan terug naar haar ouders. Stacey's ouders draaien zich gelijk om als ze me aan zien komen rennen.

'En?' vragen ze allebei tegelijk. Ik kijk ze met een verdrietig gezicht aan. En schud mijn hoofd.

'Ik kwam jullie toestemming  vragen of ze bij mij mag logeren om na te denken en tot het weer wat beter met haar gaat' zeg ik dan. Stacey's ouders kijken me even twijfelend aan, maar stemmen dan toch in.

'Het is goed, zorg alsjeblieft goed voor haar!' Zegt Stacey's vader bijna smekend en ik knik.

'Sterkte' zeg ik en loop dan terug naar Stacey. Als ik aankom zit ze op een bankje voor zich uit te staren. Ik ga naast haar zitten en sla een arm om haar heen.

'Het mag' fluister ik in haar oor en ze slaakt een gil, terwijl ze me een knuffel geeft. Ik knuffel terug en lach.

'Ik zal even mijn vader smsen of die ons op wilt komen halen' zeg ik en pak mijn mobiel uit mijn zak.

Stacey POV

Ik ga weer op het bankje zitten en denk na over Jade. Ik mis haar. Ik hoop echt dat het goed mijn haar gaat, maar ik heb er niet echt een goed gevoel over, aangezien Harry haar vriendje is. Shit! Liam! Hij zou nog langskomen vandaag. Ik pak snel mijn mobiel uit mijn zak en bel hem.

'Heey Liam' zeg ik wanneer hij op neemt.

'Heey Stace!' zegt Liam vrolijk, waardoor ik weer kriebels in mijn buik krijg. Ik lach.

'Ik ben uit het ziekenhuis!!!' gil ik door de telefoon en ik hoor Liam aan de andere kant lachen.

'Wat fijn voor je!!!!´ gil hij even hard terug en ik lach.

´Dus ik hoef niet meer langs te komen?' vraagt hij dan ineens sip.

'Nee niet in het ziekenhuis, maar misschien kunnen we vanavond afspreken?' vraag ik.

'Ja leuk! Hoe laat?' 

'8 uur bij jou?

'Is goed! Tot dan babe'

'Tot dan!' zeg ik, terwijl ik lach. Hij is zo leuk!! Ik stop mijn mobiel weer in mijn zak en schrik me rot als Bo ineens voor me staat.

'Oehh is er hier iemand verliefd?' zegt ze kinderachtig. Ik bloos.

'Ja dus' zegt ze met een grote grijns op haar gezicht.

'Ik ga vanavond met hem afspreken!! roep ik.

´Super leuk!!´ roept Bo terug, terwijl ze op en neer springt. Ik lach.

'En komt je vader ons halen?' vraag ik, wanneer ik uitgelachen ben.

'Ja hij komt er zo a-' begint Bo en kijkt dan richting de deur waar haar vader aan komt lopen.

´En daar zal je hem hebben´ lacht ze.

'Heey meiden!' zegt Bo´s vader vrolijk.

'Hallo, ontzettend fijn dat ik bij jullie mag blijven. Het betekend heel veel voor me!' zeg ik beleeft.

'Het is goed hoor, je mag zo lang blijven als je wilt!' zegt hij en ik glimlach.

'Nou zullen we gaan?' zegt Bo, terwijl ze mijn koffer pakt. Ik kijk haar dankbaar aan, pak mijn tas en loop met Bo en haar vader mee naar de auto. 

Eenmaal bij Bo's huis aan gekomen. Pakken we de spullen uit en kletsen de rest van de dag. Na het avond eten gaan we naar boven om mij klaar te maken voor mijn afspraak met Liam.

'Oké wat doe je aan?' vraagt Bo.

'Dit jurkje' zeg ik, terwijl ik een paars jurkje aan wijs.

'Super leuk!' zegt Bo, terwijl ze zich om draait en make-up uit zoekt. Ik loop naar de badkamer en kleed me om. Wat niet echt handig gaat, aangezien ik nog steeds niet op mijn ene been kan staan. Maar uiteindelijk lukt het me toch en loop ik weer terug naar Bo's kamer. Gelijk wanneer Bo me ziet wenkt ze me dat ik op de stoel voor haar moet komen zitten. Ik ga zitten en doe mijn ogen dicht. Een paar minuten later zegt Bo dat ik mijn ogen weer open mag doen. Dat doe ik en ik kijk naar mezelf in de spiegel.

´Wauw Bo, dankjewel!´ zeg ik.

´Alsjeblieft!´ zegt Bo, terwijl ze glimlacht. Ik kijk naar de klok en zie dat ik moet gaan.

´Bo we moeten gaan´ zeg ik.

´Oke, zal ik je op de fiets brengen of moet ik vragen en mijn vader of die ons brengt? zeg Bo.

´Vraag maar aan je vader, want ik wil geen risico lopen.´ zeg ik.

´Oke´ zegt ze en ze loopt naar beneden. Ik hup de trap af en doe mijn ballerina´s aan, aangezien hakken en krukken niet echt samen gaan. Even later komen Bo en haar vader aan lopen en ik bedank haar vader. Na ongeveer vijf minuten sta ik voor Liam´s huis.

´Veel plezier! En vertel me alles als je terug bent!´ zegt Bo en ik grinnik.

´Zal ik doen en ik geef nog wel even dor wanneer jullie me op moeten halen´ zeg ik.

´Is goed! Veel plezier!´ zegt Bo´s vader en rijd dan weg. Ik druk op de bel en na een paar minuten wordt de deur open gedaan. Ik verwacht dat het Liam is, maar zie iemand die ik liever niet wil zien....

Bedreigd (liam payne fanfic) (ON HOLD)Where stories live. Discover now