Could Have Been Better (Crush Series #2)

Chapter 14

Ngunit lumabas si Conrad at pinagbuksan ako ng pinto. Napilitan akong lumabas. He closed the door and I just remained standing beside it.

"Are you gonna talk to him?" tanong ni Conrad.

Umiling ako. "Ayoko siyang makita." Iyon ang unang beses na nagsalita ako mula kanina.

"You should talk to him, Elaine. Ask him. Kailangan mong malaman ang totoo."

Umangat ang tingin ko sa kaniya. Muling namuo ang mga luha ko. "Ano pang kailangan kong malaman? Nandoon ka Conrad. Nakita mo rin sila. Alam nating dalawa kung ano ang ibig sabihin niyon."

Umalon ang boses ko. Kinagat ko ang aking labi. Hindi ko na napigilan ang sarili ko nang magsimula akong humagulgol.

"May babae si dad. Kailan pa? Hindi ko alam. Paano na ako? Paano na si mommy?"

Kitang kita ko kung paano kumislap ang luha sa mga mata ni Conrad. Hinila niya ako at mahigpit na niyakap.

"I'm so sorry, Elaine," aniya.

Sinubsob ko ang aking ulo sa kaniyang leeg. "He was with another woman. He kissed her. Ano pa bang ibig sabihin niyon, Conrad?" paulit-ulit kong tanong.

Naramdaman ko ang pag-iling niya. He held me so tight that. Kung hindi niya ako yakap yakap ngayon, baka bumigay na ang tuhod ko sa sobrang sakit ng nararamdaman ko.

"Shh. I am so sorry because I can't do anything about this, Elaine." Mas lalo pa niya akong niyakap.

Narinig ko ang pagbukas at pagsara ng pinto. "Kuya Ben, mauna na po kayo. Dito po muna ako," ani Conrad.

Humiwalay ako sa kaniya at pinakawalan naman niya ako. "No. Go home, Conrad. Papasok na ako," usal ko.

"Pero..."

"I'll talk to mom. Kailangan niya itong malaman." Yes, that's what I'm gonna do. I'll tell mom what I saw.

"Kausapin mo muna si Tito William."

Tumango ako. "Kakausapin ko siya. After I talk to mom," usal ko. Kasinungalingan iyon dahil hindi ko yata kakayanin ang harapin si daddy.

Nakakunot ang noo ni Conrad. Tila hindi niya nagustuhan ang gagawin ko. Wala akong pakealam. Kakausapin ko si mommy tungkol dito.

Pinaalis ko si Conrad kahit na ilang beses niyang pinilit na rito muna siya sa amin. Hindi niya kailangang manatili. I can do this on my own. Matagal na nang huli kong kinailangang aluhin ang sarili ko dahil matagal na rin nang huli akong nasaktan ng ibang tao. Pero naaalala ko pa kung ano ang mga dapat gawin. Ngunit hindi na ako kagaya ng pagkatao ko noon. Ngayon, hindi na ako mananahimik.

Wala pa si daddy. Hindi ko na rin siya hinanap. I already know where he is right now.

Pag-akyat sa aking kwarto ay una kong hinagilap ang aking laptop. I logged in immediately on Skype. Hinanap ko ang mga online users. Tiningnan ko kung kasama si mommy roon. Tulala ako sa Skype. Hindi ko inalis ang aking mga mata roon. Hinintay kong mag-online si mommy. If I cannot talk to her today, then I will wait for her tomorrow or on the next day. Hihintayin ko siya hanggang sa makita ko siyang online.

I cannot just call her at this time. Madalas ay siya ang tumatawag sa amin ni daddy. At kung tatawag man siya ay cellphone ni daddy ang gamit. Sometimes, we do video calls. Iyon ang inaasahan kong mangyari ngayon.

Naghintay ako hanggang sa mamanhid na ang mga mata ko. Pumikit ako ng mariin. Ilang oras ko na siyang hinihintay. Daddy isn't home yet. Malalaman ko kung umuwi na siya dahil kakatok siya sa aking pinto upang kumustahin ako. Who knows what he's doing right now?