Curse of Arcana [WWBY 2014 3rd Place] Published under LIFEBOOKS

CURSE EIGHT: THE FIRST AWAKENING

CURSE EIGHT:

THE FIRST AWAKENING

Agad na napamulat ang mata ko sa bango ng nilulutong pasta. Ngunit pagtingin ko sa paligid, bakit parang di namin ito kusina?

H.E. room ito ng school? Anong ginagawa ko dito?

Agad nakapukaw ng interest ko ang kanina pang nanghahalinang amoy ng pasta. Napapikit ako habang hinanap ng magaling kong ilong ang pinanggagalingan ng amoy at sa may bandang kaliwa pala ito—sa may kitchen corner.

Pagmulat ko muli ng mga mata ko ay nasurpresa akong si Saichi ang nagluluto ng napakabangong pasta.

"Ikaw pala Saichi, mabuti nalang at nakita kita dito." Bati ko pagkakita sa kanya.

Ngunit mas ikinasurpresa ko ang narinig kong sagot niya, "Excuse me, do I know you? Papano ka nakapasok dito?" tanong niya.

Muntikan nang umiral pagka-antipatika ko ngunit naalala kong fake world pala ito. May mission nga pala ako, at 'yon ay ang tuparin ang awakening ng mga sentries ko't para ma-awaken rin ang pagiging Arcana princess ko.

Kaso papano ko naman 'yon magagawa kung hindi naman ako kilala ni Saichi?

"HELL-O? I AM TALKING TO YOU?!" ang sigaw ni Saichi sa mukha ko.

"Hindi mo ako kilala?" tanong ko sa halip na sumagot.

"Obvious ba?" sagot niya na inignore nalang ako at nagpatuloy sa niluluto niya.

Ang hirap naman ata ng kalagayan ko, papano ko gigisingin itong si Saichi kung pag-aapproach palang eh hirap na ako?

And then naalala ko this is a fake world, everything around here is fake and sabi nila Meena, the only way I can save them is if I reach their hearts. Isang bagay na hindi kayang magsino'ngaling—tama ang puso!

Sumunod na araw ay nagmistula akong isang stalker. Yes, kababae kong tao, ako pa 'yong stalker, tipong kahit saan magpunta si Saichi ay nakabuntot ako. Madalas niya akong sigawan ngunit labas-pasok nalang itong tinataggap ng magkabilang tenga ko. Fortunately, hindi naman ako magawang saktan ni Saichi, kahit gaano pa siya naiirita sa pagbuntot ko sa kanya.

Natural lang naman na mairita siya, popular siya tapos may isang katulad ko ang bubuntot-buntot sa kanya na daig pa ang obsess girlfriend or fangirl.

Sikat sa school sa Saichi, dahil bukod sa isa siyang magaling na cook at modelo ay isa ding sikat na action star ang kanyang Ama.

Ngunit nasupresa ako ng minsang makita ko si Saichi na tila malalim ang iniisip matapos siyang makatanggap ng maraming papuri mula sa cookfest na sinalihan niya.

"Nanalo ka naman ah, bakit malungkot ka?" ang tanong ko.

Napatingin siya ng masama sa akin, "Andito ka nanaman? Bakit ba hilig mo akong sundan?" sagot naman niya.

"Ikaw naman, hindi ka ba nagsasawa sa pagpapataboy sa akin? Tiyaka hindi pa ba obvious na sobrang patay na patay ako sayo?" ang sabi ko na halos paulit-ulit ko ng rason sa kanya, noong una ko nga itong nasabi ay awkward pero dahil sa lagi ko ng sinsabi sa kanya kaya naman natural nalang ito sa akin. Tinaasan lang niya ako ng kilay sa sinabi ko at muling binalewala.

Natahimik nanaman si Saichi matapos kong magsalita, "Suite yourself. Kung 'yan ang gusto mo." Ang sagot lang niya na nagsimulang maglakad papunta somewhere. Syempre sinundan ko nanaman siya like I always do hanggang sa mapunta kami sa isang malapit na Mall.

Noong akala kong mamimili ng gamit o mamasyal si Saichi ay napahinto kami malapit sa isang boutique stall.

Pagkakita ko sa kung sinong tinitignan ni Saichi ay isang babaeng parang nasa mid-thirty's na ito. Diretso ang titig ni Saichi sa kanya. Hindi kaya mahilig si Saichi sa mga babaeng mas matanda sa kanya and this woman happens to be Saichi's lover?