" Mert beni yalnız bırakır mısın ? tek başıma konuşmak istiyorum "
Mert bana bakıp tamam anlamında kafasını sallayıp odadan çıktı. Ve bende Mertcan ile konuşmama geri döndüm .
" onun da mı adı Mert "
hiç bir şey söylemedim
" seni dinliyorum iki de bir arayıp beni neden rahatsız ediyorsun "
" Ada bak ben gerçekten çok pişman-"sözünü yarıda kesip
" ya geç bunları Mertcan insan olan bir kere anlar konuşmak istemiyorum senin yalanlarını da dinlemek istemiyorum
" Ada seni ne kadar çok sevdiğimi bilmiyor musun ? "
" bilmiyorum , bilmekte istemiyorum ."
" nasıl bilmezsin seni ne kadar çok sevdiğim senin için yaptığım onca şeyi ne çabuk unuttun"
" onca şey mi yaptın ? evet yaptın ! unutmak kolay mı oldu sanıyorsun yaptığın şerefsizlikleri, hayat adanmak için değil yaşanmak içinmiş bunu sana adadığım hayatı mahvettiğin zaman anladım Mertcan bu yüzden hiçte kolay olmadı "
"Ada "
bıkkın bir ses ile " Mertcan yeter artık arama beni arama bana mesajda atma benim bu Dünya da ki varlığımı unut "
" sen beni affet edene kadar asla vazgeçmeyeceğim "
" YA YETER ! VAZGEÇ ! Böyle yaparak beni de kendine de acı çektiriyorsun gerçekten yeter "
en son söylediğim cümleyi fazla bağırmış olmalıyım ki Mert hızlı bir şeklide odaya girdi ve yanıma gelip telefonu kulağımdan alıp Mertcan ile konuşmaya başladı .
"lan piç kurusu , kızı rahat bırak "
"bende diyordum benim adaşım nerede"
" ne diyorsun lan kimsin "
sinirlerim bozulmaya başladı ağlamak istemiyorum ama elimde olan bir şey değil
" kimsem kimim sen bizim aramızdaki meseleye karışma "
" bana bak lan o.ç bu kızı rahatsız etmiyorsun bu bir , eğer bu kızın senin yüzünden ağladığını ; bırak ağlamayı senin yüzünden üzüldüğünü görürsem veya duyarsam ölümün ellerimden olur bu da iki " deyip telefonu kapattı ve bana verdi bir süre telefonun ekranına baktıktan sonra telefonu yere fırlattım yanımda gördüğüm ne varsa yere fırlattım sinir krizi geçirdiğimin farkındaydım ama kendimi sakinleştiremiyordum tıpkı eskiden olduğu gibi. Mert'te bunu fark edip beni sakinleştirmeye çalışıyordu fakat onuda duyamıyordum.Sonra Mert'e durup baktım feci halde dağılmış saçları ile beni sakinleştirmeye çalışıyordu daha sonra gözlerim karardı ve yere düştüm bayılmadan önce son duyduğum ses Mert'in sesiydi .
*************
Gözlerimi açtığımda hastanedeydim bir kurtulamadım şu lanet olası yerden... Gözlerimi biraz kırpıştırdığım da yanımda Esila ve Mert vardı ha birde Mert'in kuzeni .
Esila uyandığımı görünce hemen yanıma geldi
" uyandın mı ? kuzum nasılsın ? iyisin dimi ? "
"iyiyim " dedim sesim biraz kısık çıkmıştı. Mert'e döndüğümde bir süre bana bakıp odadan çıktı. Ne oldu şimdi buna şimdi yaa .
MERT'İN AĞZINDAN ;
Dayanamıyorum...Ada' nın bu halini görmeye cidden dayanamıyorum .Onu üzdüğümde kendimden nefret ediyorum insanlardan nefret ediyorum .Onun canı yandığında kendi canım yanıyormuş gibi hissediyorum Ada hayatıma girdiği günden beri her şey çok değişti off kafam çok karışık .
YOU ARE READING
Sersem Sevgilim
ChickLitİşte yine okul başlıyor ama bu seferki başka çünkü yeni okul yeni arkadaşlar ve en önemlisi yeni aşk veeee yepyeni kocaman beyaz sayfa ile başlıyorum ... Hayatımız da çok az insana güven duyarız bazen de hiç kimseye güven duymayız. İşte benim bu kim...
9.BÖLÜM
Start from the beginning
