Sersem Sevgilim

9.BÖLÜM

Mert'e baktım ne cevap verecek diye ama o kızı takmamıştı bile. Yanıma gelerek "ya sabır, ya sabır sen çok oldun " deyip beni havanlandırdı

" hooop ne oluyor ya " " heey indirsene beni " ama o beni takmadan yürümeye devam ediyordu.

" Mert " , " Yaa Mert indirsene " pat diye koltuğun üstüne indirmesiyle neye uğradığım şaşırdım " Al indirdim "

" yavaş ayı "

" sus "

" susumuyorum ya hem sen kimsin de bana emir veriyorsun "

"Ada ! sabrımı sınıyorsun kalbini kırmak istemiyorum o yüzden sus "

" Mert " dedim aynı zamanda ayağa kalkmaya çalışırken "aaa" ayağımın acımasıyla yüzümü buruşturdum. Mert yanıma gelip " al işte bir rahat durmadın .... iyimisin ? " diye sordu cevap veremedim çünkü ayağımın acısı buna izin vermedi.

"Ada cevap versene iyimisin ? " sessiz bir şekilde "iyiyim " diyebildim sadece .

"kalk doktora gidiyoruz " deyip beni kucaklayacağı sırada elimle onu durdurdum

" hiç bir yere gitmiyoruz sen bana telefonumu veriyorsun ve ben TEK BAŞIMA eve gidiyorum "

tek başıma kısmının üzerine baskı uygulayarak söyledim

" o zaman eve ben bırakıyorum "

"Mert ! cidden çok yoruyorsun beni taksiyle giderim ben "

" Ada illa sevgilini mi çağıralım ? ! " diye bağırmasıyla mal mal bakmaya başladım. Ne saçmalıyor bu hiç bir şey anlamadım ama daha fazla ayakta duramayacağımı anladım ve geri oturdum. Mert'e bakıp bu saçma çıkışına cevap verdim.

"Mert ne saçmalıyorsun sen ya benim sevgilim falan yok "

o zaman o it neden sevgilim dedi lan "

" sen şuan kimden bahsediyorsun bilmiyorum ama ortada yanlış anlaşılma olduğu net bir şekilde bariz " içeri yine esmer kız girdi ve konuşmamız yarıda kesildi kız Mert'in yanına geçip omzuna dokundu " sakin ol Mert kızın üstüne gitme " bak sen şuna ya , elimle kızı işaret edip

" Mert Allah aşkına sen onu bunu bırak da bu kız kim oluyor da durmadan bizim konuşmamızı bölüyor "

Mert'e sorduğum soruyu yine o kız cevapladı

"kuzeniyim adım Dilara " dedi

ana kuzeni çıktı ya lan e söylesenize baştan dimi ama yanlış anla - neyse

Mert' e dönüp

"kuzenin mi ? "

Mert " evet ne sandın "

hadi bakalım Ada cevap ver şimdi

" ben bir şey sanmadım canım ben ne sanabilirim ki zaten hem sansam da beni neden ilgilendirsin zaten ..." tam dürüst toparlayamadığım sözümü kesen bu sefer benim telefonum oldu .

Mert arayan numaraya bakıp bana verdi soğuk ve sinirli bir ses tonu ile " Mertcan " dedi

" açmak istemiyorum "

" ver o zaman ben açarım "

" saçmalama "

" saçmalamıyorum, gayet ciddiyim "

" tama ben açıyorum ve BEN konuşuyorum " diyerek telefonu açtım

"Ada sen misin ? yoksa o it mi ? "

" hayır benim Ada 'da o it derken "

"Ada sonunda ; dün seni aradım telefonu bir it açtı "

kafamı kaldırıp Mert'e baktığımda dik dik bana bakıyordu